ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Έφτασε επιτέλους η ώρα γι αυτό που πέντε χρόνια τώρα αγωνιζόμαστε,
..μέσα από συλλαλητήρια και συγκεντρώσεις στις πλατείες,
..μέσα από αναρτήσεις, κριτικές και μάχες με τα τρολ του συστήματος σε blogs, social media, κοινωνικά φόρουμ, τουίτερ,
..μέσα από παρέες, κοινωνικές συναναστροφές, πόρτα-πόρτα, επιχειρηματολογία, καυγάδες και αντεγκλήσεις.

Λέγαμε και φωνάζαμε:
»Ρήξη τώρα!», »Όχι στην Ευρώπη των τραπεζών!», »Έξω απ΄τα μνημόνια!», »Ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία με κάθε κόστος!», »Δεν φοβόμαστε!»,
..και άλλα πολλά και σωστά.
Και ξέραμε, ή έπρεπε να ξέρουμε, πως όταν θα έφτανε εκείνη η ώρα -που έφτασε-, ο πόλεμος από το σύστημα θα ήταν σκληρός, βρώμικος και αδυσώπητος.
Το ξέραμε. Και το επιζητούσαμε. Και σωστά κάναμε.

Τώρα όμως ήρθε η ώρα να αποδείξουμε πως όλα αυτά που λέγαμε δεν ήτανε λόγια.
Να αποδείξουμε πως πράγματι δεν φοβόμαστε.
Πως είμαστε αποφασισμένοι να πουλήσουμε ακριβά το τομάρι μας στον πόλεμο για την ελευθερία, για μας και προπαντός για τα παιδιά μας.

Ψηλά το κεφάλι! Με κέφι και κουράγιο!
Γιορτή έρχεται. Πάσχα και ανάσταση!
Και πάντα πριν το Πάσχα και την Ανάσταση προηγείται η σταύρωση. Και τα μαρτύρια.
Ψηλά το κεφάλι.
Θα τους νικήσουμε! Και με κλειστά τα ΑΤΜ! Και με κλειστές τις τράπεζες.
Άλλωστε γι αυτές τις τράπεζες γίνανε όλα. Για να σώσουν αυτές δολοφόνησαν εμάς!

Χθες βράδυ, Κυριακή βράδυ με έτσι κι αλλοιώς μειωμένη κίνηση,
..πώς του φάνηκε του blog σε μιά μικρή βόλτα που έκανε, πως ο κόσμος ήταν λίγο περισσότερος έξω.
Και δεν ήταν μόνον αυτό. Τα μέτωπα ήταν λιγότερο συνοφρυωμένα. Τα μάτια σπίθιζαν περισσότερο.
Ο αέρας σαν πιό ξάστερος.
Σαν αέρας Μεγάλης Βδομάδας που μπαίνει για να καταλήξει στην ανάσταση.

Ψηλά το κεφάλι! Θα τους νικήσουμε.
Δεν μας φοβίζουν ούτε οι κλειστές τράπεζες, ούτε τα 60 ευρώ την ημέρα. Ο λαός μιά χαρά ζει με 60 ευρώ την ημέρα. Μακάρι να τα είχε κι αυτά!
Δεν κάνουμε πίσω μετά από τόσα χρόνια και τόσους αγώνες!

ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΝΟΜΑΣΤΕ ΤΩΡΑ, ΣΤΟ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ!
Σε γιορτή πάμε!
Θα νικήσουμε!..

ουδέν σχόλιον