ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

«Αν κάποιος χαμογελάει όλη την ώρα, μάλλον πουλάει κάτι που δεν λειτουργεί», George Carlin, 1936-2008, Αμερικανός κωμικός.

Το πιο δυσεύρετο σήμερα σε αυτή την χώρα είναι οι άνθρωποι που ακόμα μπορούν να σκέπτονται και να έχουν την δυνατότητα να παρακολουθούν και να κρίνουν τις εξελίξεις.

Αυτό ήταν και το επιτήδευμα της όλης μνημονιακής ιστορίας. Ένας λαός κατακτάται ολοκληρωτικά όταν του κόβεις την δυνατότητα να σκέπτεται και στο τέλος του αφαιρείς και την ταυτότητα, στην προκειμένη περίπτωση την ελληνορθόδοξη ταυτότητας του. Εδώ η ευθύνη βαραίνει και την εγκληματικά ανύπαρκτη εκκλησιαστική ιεραρχία.

Αλλά να έρθουμε στο παρών. Είχαμε δυο βαριές επιλογές. Η μια ήταν μια πρόσκαιρη καταστροφή που όμως θα μας έδινε σταδιακά την δυνατότητα να ορθοποδήσουμε και να κυβερνήσουμε εμείς την χώρα μας αξιοποιώντας τον τεράστιο φυσικό της πλούτο και η δεύτερη επιλογή, μια μόνιμη καταστροφή χωρίς καμία ελπίδα να ορθοποδήσουμε ποτέ, καθώς μας προβίβασαν σε «υπηκόους» της γερμανοκρατούμενης Ευρώπης που αδίστακτη πλέον θα λεηλατήσει τον εθνικό μας πλούτο και με την δική μας έγκριση.

Το εντυπωσιακό είναι ότι κάποιοι πανηγύρισαν ανακουφισμένοι για την επιτέλους συμφωνία που μας δίνει την δυνατότητα να έχουμε ένα νόμισμα που ποτέ δεν θα μπορέσουμε να το «χωνέψουμε», άλλωστε γι’ αυτό μας έριξαν εκεί μέσα.

Και τώρα τι γίνεται ; Πρώτο και καλύτερο επίτευγμα της ιστορικής συμφωνίας είναι ότι καταργείται ο αγροτικός κόσμος της χώρας. Το ΟΓΑ είναι πλέον παρελθόν και οι αγρότες θα γίνουν… ελεύθεροι επαγγελματίες με όλες τις φόροληστρικές υποχρεώσεις αυτή της εξέλιξης. Αντίο ελληνική επαρχία, αντίο αγροτική παραγωγή. Δεύτερο. Καταργούνται οι ελεύθεροι επαγγελματίες καθώς το ΦΠΑ εκτινάζεται στα ύψη, οι φόροι θα «πνίξουν» όποιον ρομαντικό ακόμα θα επιμένει να κρατά μικρές επιχειρήσεις προς όφελος φυσικά των μεγάλων ευρωπαϊκών καταστημάτων-θηρίων, που θα κατασπαράξουν ότι έχει απομείνει από την μεσαία επιχειρηματική τάξη. Τρίτο. Καταργείται το κράτος γιατί πρέπει να μην υπάρχει κρατικός μηχανισμός δημοσίων… υπάλληλων-«κηφήνων». Τέταρτο. Η άμυνα της χώρας μπαίνει σε… λογιστικό έλεγχο λες και οι εξωτερικές απειλές θα αντιμετωπιστούν με… λογιστικούς ισολογισμούς!!! Και τέλος το κυριότερο, η χώρα μπαίνει υποθήκη για τα αργύρια του ευρώ, εξ’ αιτίας όλων αυτών των εγχώριων πολιτικών προδοτών που μας κορόιδεψαν με τον χειρότερο τρόπο.

Το γελοίο της νέας εθνικής τραγωδίας είναι πως κάποιοι μιλούν ότι ήρθε η ώρα για ανάπτυξη της παραγωγικής δυνατότητας της χώρας όταν όλα όσα έγιναν από τότε που μας έχωσαν παράνομα σε αυτό το «κλαμπ», συνέτειναν ακριβώς στο να καταστραφεί η παραγωγική δομή της χώρας γιατί οι Έλληνες προορίζονταν εξ αρχής να είναι τα γκαρσόνια των ευρωπαϊκών «τεράτων». Τέρμα στην ελληνική παραγωγή και όνειρα θερινής νυκτός η ανάπτυξη, άλλωστε εδώ και πολλά χρόνια ποτέ δεν υπήρχε τέτοια προοπτική.

Αλλά υπάρχει και το τελευταίο. Αποχαιρετήστε τις λίστες, ξεχάστε το «οι κλεφτές στην φυλακή», αποχαιρετίστε τα όνειρα τιμωρίας των νταβατζήδων, των κάθε λογής πολίτικων απατεώνων, γιατί απλούστατα τώρα απαιτείται… «εθνική ομοψυχία» για την Ενωμένη υπό… διάλυση Ευρώπη!!! Αυτό είναι ίσως και η μόνη ελπίδα, αν τελικά ο λαός μας «καταπιεί» χωρίς αντίσταση όλα αυτά τα «ωραία», made by Germany, δηλαδή η καταρευση αυτού του σαπιου οικοδομήματος. Η τάση να αυξηθούν οι διαλυτικές δυνάμεις αυτού του ευρωπαϊκού «τέρατος» από ένα συνεχή πολλαπλασιασμό των αδιεξόδων του, είναι σίγουρο πως θα αυξάνονται όσο περνά ο καιρός από εδώ και πέρα.

Θα κλείσω αυτό το άρθρο από ένα δάσκαλο του σημερινού πρωθυπουργού : «’Οταν αφήσεις το λαό να πεθαίνει στους δρόμους, να κουρελιαστεί ψυχικά και σωματικά, και λες έπειτα πως θα κάνεις στον κατάλληλο καιρό εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα, είσαι ένας συνειδητός απατεώνας και συνεργάτης του εχθρού. Γιατί είναι σα να λες ότι θα βάλεις ένα κουφάρι να πολεμήσει», Δημήτρης Γληνός, («Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ», Αθήνα 1944)

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος