ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Έχοντας γεννηθεί σε αυτή τη χώρα, με σοβαρότατο πρόβλημα υγείας, ένα ανίατο Σύνδρομο, το οποίο μου επέφερε ζημιές στην καρδιά, μάτια και σπονδυλική στήλη, και έχοντας υποστεί 14 σοβαρές εγχειρήσεις, μια κληρονομική ασθένεια η οποία κόστισε την ζωή, στον πατέρα μου από τον οποίο την κληρονομήσαμε εγώ και τα δύο μου αδέλφια, τα οποία επίσης έχασαν την μάχη με αυτό το Σύνδρομο και πέθαναν σε ηλικίες 27 και 29 ετών, επιβιώνοντας με τα 600€ σύνταξης της μητέρας μου, άνεργος, ανασφάλιστος, με μηδενική μέριμνα από κράτος, συν του γεγονότος ότι από παιδί έχω υποστεί τον χλευασμό, την περιθωριοποίηση, την εξαπάτηση, και σωματική και ψυχολογική μου εξαθλίωση, ήρθε να προστεθεί σε όλα αυτά και ένας ακόμα εμπαιγμός από το «κράτος» της χώρας αυτής.

Το «ηλεκτρονικό» συσσίτιο!

Στο οποιοδήποτε κράτος δικαίου, η πρώτη του μέριμνα είναι τα άτομα με ειδικές ανάγκες, Α.Μ.Ε.Α. Ο εμπαιγμός και η αθλιότητα που έχω υποστεί ως ΑΜΕΑ στη χώρα αυτή θα γέμιζαν τόμους βιβλίων, εν συντομία, ενώ το Σύνδρομο μου είναι ανίατο, με εκ γενετής ζημιά στο DNA, ζημιά η οποία επιδεινώνεται συνεχώς, το κράτος αυτό, δε με κατατάσσει στα άτομα με αναπηρία εφ όρου ζωής, παρά απαιτεί την επανεξέταση μου κάθε 2 χρόνια. Μια διαδικασία, η οποία για να ολοκληρωθεί, και με δεδομένο το κλείσιμο πολλών νοσοκομείων, την έλλειψη ειδικευμένων ιατρών και νοσηλευτών, διαρκούσε ως τώρα πάνω από 8 μήνες αναμονής!

Ακόμα και όταν είχα συλλέξει όλες τις απαραίτητες ιατρικές γνωματεύσεις για να περάσω από την επιτροπή, αντιμετώπισα την απαράδεκτη συμπεριφορά των τριών ιατρών που απαρτίζουν αυτή την επιτροπή οι οποίοι μια και το Σύνδρομο μου είναι σπάνιο, δεν είχαν τις απαραίτητες γνώσεις περί αυτού, και μου συμπεριφέρθηκαν άσχημα, τελικά μου έδωσαν ποσοστό αναπηρίας 67% ενώ όταν έδειξα τις γνωματεύσεις μου σε γιατρούς του εξωτερικού μου είπαν ότι το ποσοστό αναπηρίας μου είναι πάνω από 80%, και όπως σας έγραψα, ενώ η ασθένεια μου είναι ανίατη, και έχει συνεχή επιδείνωση, δεν μου δώσανε πιστοποίηση αναπηρίας εφ όρου ζωής, όπως δεν έχουν δώσει τέτοια πιστοποίηση ακόμα και σε ανθρώπους με ακρωτηριασμούς λες και θα φύτρωναν τα άκρα τους μετά από 2 χρόνια! Μετά το πέρας των 2 ετών, υποχρεούμαστε να περάσουμε πάλι την ίδια διαδικασία. Όλα αυτά σε μια χώρα που όσοι είχαν πολιτικές πλάτες έβγαζαν αναπηρία 100% ως τυφλοί ενώ παράλληλα ήταν και οδηγοί ταξί!!! Τέτοιες περιπτώσεις έχουν γίνει ο κανόνας σε αυτή την χώρα, στερώντας από τους πραγματικά ανήμπορους την απαραίτητη βοήθεια.

Εκτός όλων αυτών, συμβαίνει και εξής παράδοξο με την όλη διαδικασία πιστοποίησης ποσοστού αναπηρίας:

Αν για παράδειγμα τα 2 έτη της κρατικής βοήθειας λήγουν στις 1 Μαΐου 2015, τα ΑΜΕΑ δεν μπορούν να ξεκινήσουν την διαδικασία, ραντεβού σε κρατικά νοσοκομεία, ιατρικών εξετάσεων, ιατρικών γνωματεύσεων, κλείσιμο ραντεβού ξανά για επιτροπή, ΠΡΙΝ τις 1 Μαΐου 2015, ώστε να ΜΗΝ διακοπή το βοήθημα τους, αλλά υποχρεούνται πρώτα να γίνει η διακοπή πχ στις 1 Μαΐου 2015, και μετά αφού περάσουν πάλι 8 μήνες τουλάχιστον ταλαιπωρίας, σε αυτό το διάστημα ΔΕΝ λαμβάνουν το επίδομα τους!

Όλη αυτή η τρισάθλια κατάσταση προς τα πιο ευάλωτα άτομα της κοινωνίας δεν μπορεί να δικαιολογηθεί επ’ ουδενί τρόπο!

Τον Απρίλιο του 2015, ο λογιστής μου κατέθεσε αίτηση για εμένα ώστε να λάβω την περίφημη Κάρτα Αλληλεγγύης.

Ήταν ένα από τα μέτρα της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τη ανακούφιση των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων όπως είχαν εξαγγείλει. Μάλιστα, όπως με είχε ενημερώσει ο λογιστής μου, όταν θα λάμβανα την κάρτα από τα ΚΕΠ, και το ΡΙΝ ταχυδρομικώς από την τράπεζα, θα είχε πιστωθεί στην κάρτα αναδρομικά το ποσόν που δικαιούμαι από τον Απρίλιο. Δηλαδή 70€ το μήνα για σίτιση, επί 4 μήνες έως τώρα, θα ήταν 70χ4=280€.

Και ενώ ο λογιστής μου με ενημέρωσε πως εγκρίθηκε η Κάρτα Αλληλεγγύης μου, και έπρεπε να πάω στο ΚΕΠ να την παραλάβω, και είχα λάβει και από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος το ΡΙΝ, όταν έφτασα στα ΚΕΠ, με ενημέρωσαν πως δεν λειτουργεί το site και να ξαναρωτήσω από την επόμενη εβδομάδα. Από την 1η Ιουλίου θα έπρεπε κανονικά να έχω έτοιμη αυτή την κάρτα με πιστωμένο το ποσό των 280€ μαζί με τα αναδρομικά από τον Απρίλιο. Τελικά τα ΚΕΠ με ενημέρωσαν ότι μπορούσα να παραλάβω την κάρτα μου στις 22 Ιουλίου, πράγμα το οποίο και έκανα. Ρώτησα στα ΚΕΠ αν πρέπει να γίνει από την τράπεζα κάποια ενεργοποίηση στην κάρτα αυτή, ή αν ήταν έτοιμη προς χρήση, και δεν ήξεραν να μου απαντήσουν, γιατί τα ΚΕΠ δεν είχαν ενημερωθεί επ’ αυτού.

Πήρα τηλέφωνο ένα σούπερ μάρκετ της Θεσσαλονίκης, για να ρωτήσω αν μπορώ να χρησιμοποιήσω την κάρτα αυτή ή αν δεν έχει γίνει ακόμα δεκτή, και με ενημέρωσαν πως πολύς κόσμος που είχε έρθει από τις προηγούμενες μέρες, δεν κατάφερε να αγοράσει απολύτως τίποτα, διότι η κάρτα είχε μηδενικό ποσό! Τα χρήματα δεν είχαν πιστωθεί! Η υπάλληλος μου συνέστησε να επικοινωνήσω με την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος για τυχών ενεργοποίηση της ή άλλη ενέργεια που έπρεπε να γίνει από μέρους μου.

Αναγκάστηκα να μεταβώ 20 χιλιόμετρα από την οικία μου, για να βρεθώ τελικά στην ατέλειωτη ουρά ενός υποκαταστήματος της Εθνικής, μαζί υπερήλικες που καλούνταν για πρώτη φορά να πάνε για να ζητήσουν έκδοση κάρτας ή να παραλάβουν το ΡΙΝ, ή να πάρουν τα 60€ που είναι το πλαφόν από την σύνταξη τους ανά ημέρα, λόγω του Capital Control, ανθρώπους που δεν μπορούσαν να σταθούν όρθιοι από την εξάντληση, την ζέστη, την καθημερινή ταλαιπωρία, και πολλοί ΑΜΕΑ όπως κι εγώ, όπου στην δική μου περίπτωση η πολύωρη ορθοστασία δεν επιτρέπεται καθώς επιφέρει περαιτέρω ζημιές στην ήδη επιβαρυμένη υγεία μου, δεν υπήρχε όμως άλλος τρόπος, είχαμε ξεμείνει από τρόφιμα.

Η υπάλληλος της τράπεζας με ενημέρωσε, ότι δεν έχει έρθει καμία επίσημη ενημέρωση προς την Εθνική Τράπεζα για το θέμα της Κάρτας Αλληλεγγύης, ούτε για το ποσό που θα πιστωθεί στην κάρτα, ούτε πότε θα γίνει αυτό, το μόνο που ήξερε ήταν ότι αυτή η κάρτα δεν χρειάζεται ενεργοποίηση και με παρέπεμψε στην επόμενη ουρά, έξω από την τράπεζα στα ΑΤΜ, όπου εκεί το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να δω το υπόλοιπο του ποσού της κάρτας αυτής.

Αφού λοιπόν πέρασα από την δεύτερη πολύωρη ορθοστασία ανάμεσα σε δίκαια αγανακτισμένους πολίτες, γεμάτους άγχος, κυρίως ηλικιωμένους, οι οποίοι εμπλούτισαν το λεξιλόγιο μου περί υβριστικών σχολίων κατά της κατάστασης της οποίας βιώναμε, έφτασε η ώρα να βάλω και την δική μου κάρτα στο ΑΤΜ, και ζητώντας να δω το υπόλοιπο, είδα ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό!!!

Δεν θα πάρουμε τρόφιμα ούτε σήμερα λοιπόν.

Επιστρέφοντας στο σπίτι, άρχισα να ψάχνω στο Internet για πληροφορίες καθώς ούτε τα ΚΕΠ, ούτε η αρμόδια τράπεζα που εξέδωσε την κάρτα, ούτε τα καταστήματα δεν είχαν ενημερωθεί. Όλη αυτή η άδικη ταλαιπωρία που έχουν υποστεί τα περίπου 150.000 άτομα που τους εγκρίθηκε και έλαβαν αυτή την κάρτα, θα είχε αποφευχθεί με μια έγκαιρη ενημέρωση από τις αρμόδιες αρχές.

Για αυτή την απαράδεκτη ταλαιπωρία, δεν μπορεί να κατηγορηθεί κανένας εξωθερμικός παράγοντας, αλλά είναι ευθύνη της κυβέρνησης, μια κυβέρνησης του «πρώτη φορά αριστερά», που υποτίθεται πως θα μεριμνούσε πρωτίστως για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, ενώ στην πράξη κάνει το αντίθετο.

Ψάχνοντας το Internet λοιπόν, διάβασα ότι το ποσό των 70€ για του Ιούλιο μήνα θα πιστωθεί σήμερα Παρασκευή 24 Ιουλίου. Απορίας άξιον γιατί μια εφημερίδα και μάλιστα επιπέδου tabloid, από τις αποκαλούμενες συστημικές και με ακροδεξιά χαρακτηριστικά γνώριζε κάτι που θα έπρεπε να γνωρίζουν τα ΚΕΠ πρωτίστως, η αρμόδια τράπεζα που χορηγεί την εν λόγω κάρτα, τα εμπορικά καταστήματα τροφίμων, και οι πολίτες μέσω των ΜΜΕ.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση εγώ δεν θα το έλεγα δημοσιογραφικό δαιμόνιο.

Επίσης, μέσω αυτού του site, ενημερώθηκα ότι δεν θα πιστωθεί τον Ιούλιο το ποσό των 280€ αναδρομικώς από τον Απρίλιο, αλλά αυτό θα γίνει έως τον Οκτώβριο, χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες επί του θέματος.

Καθώς επίσης και για τον χρόνο διάρκειας αυτής της «Αλληλεγγύης», η οποία είναι 9μήνης διάρκειας, και ήδη βρισκόμαστε στα τέλη του 4ου μήνα του προγράμματος αυτού. Για το τι θα επακολουθήσει μετά το πέρας του εννιαμήνου ούτε κουβέντα.

Ενδιαφέρον έχουν οι λεπτομέρειες της ηλεκτρονικής αυτής Κάρτας σίτισης:

Στα ψιλά γράμματα του φυλλαδίου το οποίο εσωκλείεται στον φάκελο που περιέχει την κάρτα και αποστέλλεται από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος υπάρχουν τα εξής:

«Σας ενημερώνουμε ότι η Εθνική Τράπεζα, στο πλαίσιο της υπαγωγής σας στο Νόμο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, θα συλλέγει, θα τηρεί σε (ηλεκτρονική ή μη) αρχείο και θα επεξεργάζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.2472/97, τα προσωπικά δεδομένα σας, τα οποία είναι αναγκαία για τους σκοπούς έκδοσης, χρήσης και λειτουργίας της κάρτας σας».

Εύλογα ερωτήματα:

Δεν είναι αυτή η συλλογή, τήρηση και επεξεργασία, πληροφοριών καταπάτηση προσωπικών δεδομένων? Τι έχει να πει επ’ αυτού η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων;

Η επιλογή της αρμόδιας τράπεζας, ώστε να χορηγεί αυτή την κάρτα με ποια κριτήρια έγινε;Κακόπιστα θα έλεγα, λόγω του ονόματος της, «Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος», δίνει την ψευδή εντύπωση ότι πρόκειται για Ελληνική τράπεζα και μάλιστα του Ελληνικού ένθους ενώ στην πραγματικότητα όλες οι τράπεζες στην Ελλάδα είναι ιδιωτικές!

Πως δίδονται λοιπόν τα προσωπικά στοιχεία των 150.000+ πολιτών σε χέρια ιδιωτών και για ποιον λόγο;

Τι περίμενε η κυβέρνηση και καθυστέρησε τόσο πολύ την έγκριση, έκδοση, διανομή και πίστωση της εν λόγω κάρτας? Υποτίθεται ότι το κεφάλαιο που απαιτείται για το πρόγραμμα αυτό το είχε εξασφαλισμένο από τον Απρίλιο, μήπως δεν το είχε; Μήπως περίμενε κάποια έγκριση από την ΕΕ? Ή μήπως περίμενε πρώτα την ψήφιση του 3ου μνημονίου, ναι, αυτού που θα έσκιζε, ή θα διαπραγματευόταν, αλλά δεν θα ψήφιζε!

Τι θα γίνει μετά το πέρας των 9 μηνών αυτού του προγράμματος βοήθειας;

Ακόμα και η αισθητική της κάρτας αυτής, είναι για μένα προσωπικά, τουλάχιστον ειρωνική, πολύχρωμη, αισιόδοξη και ΑΔΕΙΑ! Πιστωτικό υπόλοιπο = ΜΗΔΕΝ!

Για ποιον λόγο η κάρτα αυτή μπορεί μόνο να χρησιμοποιηθεί για την αγορά τροφίμων, και όχι για την ανάληψη μετρητών?

Ευλόγως κάποιος θα σκεφτεί για να σιγουρευτεί η κυβέρνηση ότι τα χρήματα αυτά θα πάνε όντως για την σίτιση των πολιτών και όχι για κατανάλωση άλλων ειδών. Δεν έχουν σκεφτεί ή μήπως το έχουν σκεφτεί αλλά τους συμφέρει, ότι ο μισός πληθυσμός της χώρας, και ειδικά αυτών που είναι τόσο εξαθλιωμένοι ώστε να έχουν ανάγκη από αυτό το συσσίτιο, διαμένουν εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων όπως και εγώ, όπου στην περιοχή μας, ο μπακάλης, ο μανάβης, ο φούρναρης και ο κρεοπώλης από τους οποίος θα μου επέτρεπαν να αγοράσω τρόφιμα, ΔΕΝ έχει μηχάνημα χρήσης πιστωτικών καρτών αλλά τα καταστήματα αυτά δουλεύουν μόνο με μετρητά?

Τι σημαίνει αυτό? Ότι εγώ για παράδειγμα, θα πρέπει να μεταβώ σε κάποιο μεγάλο αστικό κέντρο, για να μπορώ να αγοράσω τα τρόφιμα από τις μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων, οπότε το όποιο όφελος πάει σε αυτές και όχι στις τοπικές μικρές εμπορικές επιχειρήσεις, οι οποίες θα υποστούν ένα ακόμα πλήγμα, συν του ότι εγώ θα πρέπει να πληρώνω 15€ λόγω έλλειψης συγκοινωνιών στην περιοχή μου, για να μεταβώ σε κάποια πόλη, άρα ένα επιπλέον έξοδο στους ήδη εξαθλιωμένους πολίτες, τους άνεργους, ανασφάλιστους, όπως εγώ, που είμαστε στην ταπεινωτική θέση να μας συντηρούν γονείς ή φίλοι, με ένα πιάτο φαγητο

Πως είναι δυνατόν λοιπόν από την μία η κυβέρνηση αυτή να διατυμπανίζει ότι θα χτυπήσει την εγχώρια ολιγαρχία, την στιγμή που τα χρήματα που θα μου δώσει με υποχρεώνει να τα ξοδέψω στις αλυσίδες των σούπερ μάρκετ της πόλης, αντικρίζοντας τους υπαλλήλους των 400€/μήνα? Αυτές τις ολιγαρχίες δεν θα τις πατάξει η «αριστερή» κυβέρνηση? Γιατί με υποχρεώνει να ψωνίσω από αυτούς που γνωρίζουμε ότι οι υπάλληλοι τους δουλεύουν υπό καθεστώς δουλείας, χωρίς δικαίωμα συνδικαλισμού καθώς απολύονται ευκολότατα εάν τολμήσουν να διεκδικήσουν τα εργατικά τους δικαιώματα?

Τι είδους αριστερή κυβέρνηση είναι αυτή που ψήφισε μέτρα, που ορίζουν ότι εγώ ως ΑΜΕΑ θα λάβω σύνταξη μετά τα 65 μου, 87€ το μήνα?! Και ως τότε τι? θα ζήσω με το συσσίτιο των 70€ το μήνα? Ανασφάλιστος και άνεργος, χωρίς καμία βοήθεια από το κράτος? Και αυτά τα 70€ που δεν τα είδαμε ακόμα, θα είναι μόνο για 9 μήνες? Δεν είναι εξόφθαλμο στην κυβέρνηση αυτή, ότι μας εξοντώνει συστηματικά και καθημερινά? Πόσα αποθέματα κουράγιου και υπομονής να έχει ένας άνθρωπος ΑΜΕΑ, άνεργος, ανασφάλιστος, και χωρίς βοήθεια από το κράτος, έστω για να κρατηθεί ζωντανός; Για ποιον λόγο, για να φέρω ένα μόνο παράδειγμα, 1 κουτί CIPRALEX των 20mg, κόστους 24 ευρώ, το οποίο χορηγείται σε άτομο με Μείζων Κατάθλιψη στα όρια της αυτοκτονίας, υποχρεώνεται να πληρώσει τα 20€ ενώ το κράτος συνεισφέρει μόνο 4€? Δεν είναι αυτό μια απόδειξη εξόντωσης των όλο και αυξανόμενων καταθλιπτικών ατόμων στη χώρα αυτή;

Στις φωτογραφίες του παρόντος άρθρου μπορείτε να δείτε την απόδειξη από το ΑΤΜ της κάρτας μου, καθώς και φυλλάδιο της, και την εμφάνιση της, κρύβοντας φυσικά ότι προσωπικό στοιχείο για ευνόητους λόγους δεν θα ήθελα να δημοσιευθεί.

Απόδειξη από τον έλεγχο που έκανα σε ΑΤΜ της Εθνικής. Υπόλοιπο ΜΗΔΕΝ!

Το ενημερωτικό φυλλάδιο του εν λόγω «ηλεκτρονικού» συσσίτιο

Ουράνια τόξα σε άδεια κάρτα!

Μεγάλη η ατυχία μου να γεννηθώ σε μια χώρα και σε μια κοινωνία, αφερέγγυα, ανάλγητη, ρατσιστική, υποκριτική, προσβλητική, άδικη, και απάνθρωπη.

Νοιώθω προδομένος από όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν από την χώρα αυτή καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής μου, συμπεριλαμβανομένης και της παρούσης. Μετά από τόσους κοινωνικούς αγώνες, θυσίες και μάχες, όλα παραμένουν το ίδιο σκοτεινά σαν να μην άλλαξε τίποτα παρά μόνο τα πρόσωπα, τα ονόματα, και τα κόμματα που μας κυβερνούν, αλλά η ουσία παραμένει η ίδια, η χώρα αυτή είναι ένα κολαστήριο ειδικά για εμάς τα ΑΜΕΑ, ειδικά για την όποια μειονότητα, είτε είναι λόγω καταγωγής, χρώματος, φύλου, εθνικότητας, ή θρησκεύματος. Παντελής έλλειψη δικαιοσύνης, και συνεχής εμπαιγμός και εξαθλίωση των πολιτών.

Ως μόνη προσωπική λύση για την επιβίωση μου βρίσκω την άμεση μου μετανάστευση σε μια χώρα δικαίου όπου θα μπορώ να ζήσω αξιοπρεπώς. Όμως τώρα έχω εγκλωβιστεί λόγω και του Capital Control, δεν μπορούμε εγώ με την μητέρα μου που θέλουμε να μεταναστεύσουμε σε άλλη χώρα, να λάβουμε από τα εκεί ΑΤΜ την σύνταξη της, δεν μπορούμε ούτε εισιτήριο αεροπορικό να αγοράσουμε καθώς πολλές αεροπορικές εταιρίες δεν δέχονται πλέον Ελληνικές πιστωτικές κάρτες. Ακόμα και εντός Ελλάδας, δεν μπορούμε να λάβουμε τα 600€ της σύνταξης της μητέρας μου, παρά μόνο σε δόσεις των 50€ ανά ημέρα, χάνοντας πολλά χρήματα στις συνεχείς μετακινήσεις μας από την απομονωμένη περιοχή που ζούμε ως το πλησιέστερο ΑΤΜ.

Ακούω την δικαιολογία της κυβέρνησης ότι το Capital Control, είναι ένας τρόπος για να πατάξει δήθεν τους έχοντες και κατέχοντες ώστε να μη βγάλουν στο εξωτερικό τα χρήματα τους. Δεν στέκει το επιχείρημα αυτό, καθώς καταπατά το δικαίωμα που έχουμε ως μέλη της ΕΕ να κατοικήσουμε σε όποια χώρα της ΕΕ επιθυμούμε καθώς δεν μπορούμε να λάβουμε από τα εκεί ΑΤΜ την σύνταξη της μητέρας μου. θα μπορούσε η κυβέρνηση να βάλει ένα όριο, όπου ως ένα ευνόητο ποσό να επιτρέπονται οι συναλλαγές με το εξωτερικό, θεωρώ ότι ένα πλαφόν χαμηλού ποσού προς το εξωτερικό θα έδινε μια άμεση λύση, ποιος ο λόγος που δεν εφαρμόζεται κάτι τέτοιο? Η δικαιολογία δεν ευσταθεί. Την στιγμή που θέλουμε να κάνουμε ανάληψη σύνταξης, από Ελληνική τράπεζα μέσω ΑΤΜ στο εξωτερικό, και φορολογούμαστε εντός Ελλάδας για αυτή την σύνταξη, ποιος ο λόγος να μη μπορούμε να βγάλουμε έξω τα χρήματα μας?

Εδώ αποδεικνύεται ότι ακόμα και από μια κάρτα αλληλεγγύης των 70€, δίδεται το δικαίωμα, κυριολεκτικού φακελώματος των πολιτών, με συλλογή, τήρηση και επεξεργασία των δεδομένων μας, και η κυβέρνηση μας λέει ότι δεν μπορεί να ελέγξει αν ένας πολίτης εισπράττει την σύνταξη του, από ένα ΑΤΜ του εξωτερικού και θα τον βάλει στο ίδιο τσουβάλι με τον μεγαλό-απατεώνα που βγάζει μαύρο χρήμα εκτός χώρας σε off-shore;

Αυτή είναι η κυβέρνηση της αριστεράς που θα νοιαζόταν για τον μικρομεσαίο και για τον αδύναμο? Αυτό βιώνουμε στην πράξη ή έναν εγκλεισμό εντός Ελλάδος την στιγμή που εδώ ΔΕΝ μπορούμε να επιβιώσουμε αλλά σε μια άλλη χώρα θα μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια;

Είναι ή δεν είναι αυτή η κατάσταση ένα νέο είδους θαλάμου αερίων για την εξόντωση των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού;

Η κεντρική φωτογραφία του παρόντος είναι του Γιάννη Κωλέτση, από το συσσίτιο στον Δήμο Χαλανδρίου, Απρίλιος 2015

πηγή – νόστιμο ήμαρ

pitsirikidotnet.gr

https://eleutheriellada.wordpress.com/2015/07/30/