Δυο συμπεράσματα στα οποία επανέρχομαι συνέχεια αυτά τα σχεδόν έντεκα χρόνια που γράφω, είναι πως οι Έλληνες δεν θέλουν να αλλάξουν και πως η κατάρα των Ελλήνων είναι ο φθόνος.

Αυτά ακριβώς έγραφα, όταν έφευγε το 2011.

Ο συνδυασμός της απέχθειας των Ελλήνων προς οποιαδήποτε αλλαγή με τον φθόνο, δημιουργεί ένα τέρας.

Δεν έχει κανένα νόημα να λέμε πως η ελληνική κοινωνία δεν είναι τέρας.

Η ελληνική κοινωνία είναι τέρας.

Αν δεν το αποδεχτούμε, δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να το αλλάξουμε.

Και πώς θα το αλλάξουμε;

Με αγάπη.

Απροθυμία για αλλαγές και φθόνος σημαίνουν απουσία αγάπης.

Η Ελλάδα δεν έχει αγάπη.

Οι Έλληνες δεν αγαπάνε.

Όταν λέω αγάπη, δεν εννοώ προς αυτούς που έχουμε ανάγκη, προς το αφεντικό ή προς την οικογένεια-συμμορία.

Ούτε εννοώ την χριστιανική αγάπη που εξαφάνισε τον Χριστό και μας έφερε την υποκρισία και το σιχαμένο μαυροντυμένο παπαδαριό.

Μιλάω για αγάπη με χυμούς. Με επαφή. Με σώματα. Χάδια. Γλωσσόφιλα. Γλειφομoύνια, τσιμπούκια και τέτοια.

Αγαπάς;

Βρες μια γυναίκα που δεν βλέπεται και δεν την γουστάρει κανείς και κάνε της έρωτα. Καλά, όχι με το ζόρι, ρώτα την πρώτα. Αλλά πέσε ανάμεσα στα μπούτια της -εκεί στην βρυσούλα- και κάνε την να έχει τριάντα απανωτούς οργασμούς. Να ξεχάσει το όνομά της.

Αγαπάς;

Βρες έναν άντρα που τον αδίκησε ο Θεός -να που αδικεί κι ο Θεός- και πάρε του την πιο γαμάτη πίπα που μπορείς. Να τα καταπιείς κιόλας. Αρέσει πολύ στους άντρες αυτό. Στο λέω να το ξέρεις. Το θεωρούν αγάπη.

Τι; Πώς θα κάνεις έρωτα με ανθρώπους που δεν γνωρίζεις;

Μα αυτό είναι η αγάπη.

Τι νομίζεις ότι είναι η αγάπη; Να ανοίγεις τα μπούτια στο μαλάκα που παντρεύτηκες;

Η πιο βαθιά και ανιδιοτελής αγάπη είναι ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που αν και δεν γνωρίζονται, αν και δεν πρόκειται να δει ποτέ ξανά ο ένας τον άλλον, κάνουν έρωτα.

Εντάξει, χωρίς χρήματα, γιατί, διαφορετικά, έχεις πάει σε πoυτάνα.

Να προσφέρετε τα κορμιά σας σε ανθρώπους που δεν είναι καθόλου της αισθητικής σας.

Να εκτεθείτε και να δοθείτε.

Ίσως, με αυτόν τον τρόπο να καταφέρετε κάποια στιγμή να προσφέρετε και την ψυχή σας.

Αν η Ελλάδα θέλει να ζήσει, πρέπει να αγαπήσει.

(Αφιερωμένο σε όσους μου δίνουν συμβουλές. Ποτέ συμβουλές στους ποιητές.)

http://pitsirikos.net/2015/10/%ce%b7-