..για να σκοτώσεις έναν άνθρωπο. Μπορείς να τον μαχαιρώσεις στην κοιλιά, να του αρπάξεις το ψωμί απ’το στόμα, να μην τον γιατρέψεις από την ασθένεια που πάσχει, να τον βάλεις σε μια άθλια κατοικία, να τον εξοντώσεις βάζοντάς τον να δουλεύει μέχρι θανάτου, να τον
οδηγήσεις στην αυτοκτονία, να τον στείλεις στον πόλεμο. Λίγοι μόνο απ’αυτούς τους τρόπους είναι απαγορευμένοι στο κράτος μας.    Μπέρτολτ Μπρεχτ.
     Υπάρχει κανείς άραγε που να πιστεύει πως είναι δυνατόν,
..αυτό το χρέος που μας το παρουσιάζουν ως πραγματικό,
..να αποπληρωθεί κόβοντας μισθούς και συντάξεις, και αυξάνοντας φόρους και χαράτσια;
     Κι αν ακόμα αυτό ήταν εφικτό, θα ήταν και σωστό;

     Το blog νομίζει ότι πολύ λίγοι θα βρεθούν να ισχυριστούν τέτοιο πράγμα, ακόμη και ανάμεσα σ” αυτούς που ψήφισαν τα κόμματα του μνημονιακού τόξου.
     Αφού λοιπόν διαφωνούμε, ή έστω δεν πιστεύουμε στην ορθότητα της κεντρικής ιδέας των μνημονίων,
..όπως τουλάχιστον αυτή ερμηνεύεται και εφαρμόζεται απ” τις φιλομνημονιακές κυβερνήσεις,
     ..ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ;

     Πού πήγε η έμφυτη επαναστατικότητα και η ατίθαση φύση της φυλής μας;
     Άρκεσαν τριάντα κάτι χρόνια καταναλωτισμού της κακιάς ώρας, να αλλάξουν τον τρόπο σκέψης ενός ολόκληρου λαού;
     Τόσο πολύ φοβάμαστε μην πάθουμε αυτό που παθαίνουμε;
     Τόσο πολύ αφηνόμαστε στις ορέξεις τριακοσίων ανθρώπων, οι μισοί και παραπάνω από τους οποίους είναι προδότες και κλέφτες, με την πιό απλή έννοια των όρων;

     Αυτούς που μας κατέστρεψαν με άλλοθι την δική μας ψήφο,
     ..αυτούς του ίδιους επιτρέπουμε ακόμα να μας κυβερνούν και να ορίζουν τις τύχες μας;
     Τέτοιος αυτοεξευτελισμός πιά;

     Όχι!  Τα μνημόνιακαι η αποπληρωμή των τάχα χρεών δεν είναι μονόδρομος.
     Όχι!  Η ευρωζώνη, ακόμη και η ψευδεπίγραφη ευρωπαϊκή »Ένωση», δεν είναι μονόδρομος.
      Μας λένε ψέματα για να μας εκφοβίσουν και να πάμε πειθήνια προς την σφαγή μας.

     Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να επιβιώσουμε ως λαός και ως κράτος.
     Και κανείς απ” αυτούς δεν είναι η υπακοή!..

http://mandatoforos.blogspot.com/2015/10/blog-post_2.html