Σοκάρει εισήγηση αναλυτών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που σε έκθεσή τους υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα…

«αντέχει» μία ακόμη μείωση μισθών. Αν και οι εκτιμήσεις τους δεν απηχούν τις επίσημες απόψεις του Ταμείου εντούτοις είναι ενδεικτικές του τρόπου που σκέφτεται μια μερίδα οικονομολόγων.

Προσδιορίζουν δε τα επίπεδα μιας ενδεχόμενης νέας μείωσης στο 2% και όπως αναφέρουν θα έπρεπε να εφαρμοσθεί και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης που έχουν πληγεί από την κρίση (δηλαδή την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία).

Οπως επισημαίνουν, μια τέτοια κίνηση θα είχε θετικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα. Οχι όμως και στη ζήτηση, που θα προκαλούσε το αντίθετο αποτέλεσμα, όπως παραδέχονται. Συγκεκριμένα τονίζεται ότι:

Θα υπάρχει θετική επίπτωση στην ανταγωνιστικότητα: Αυξάνεται η συμβολή των εξαγωγών στην ανάπτυξη. Αυτή η αύξηση των εξαγωγών, μέσω της παραγωγής υψηλότερων εισοδημάτων, στηρίζει την κατανάλωση και τις πρόσθετες επενδύσεις -για να υπάρξει ευθυγράμμιση με την υψηλότερη ζήτηση.

Θα υπάρξει αρνητική επίπτωση στη ζήτηση: Στα πρώτα δύο χρόνια, υπάρχει επίσης αύξηση στα πραγματικά επιτόκια, που μετριάζει τη θετική επίπτωση στην κατανάλωση και στις επενδύσεις. Ειδικότερα, καθώς τα ονομαστικά επιτόκια δεν αντανακλούν τις αποπληθωριστικές επιπτώσεις στους μισθούς, τα πραγματικά επιτόκια αυξάνονται πάνω από τον μέσο όρο στα πρώτα δύο χρόνια.

Oι οικονομολόγοι του Ταμείου εκτιμούν ότι «η ανάπτυξη των ονομαστικών μισθών μετριάστηκε πολύ, αλλά οι μισθοί δεν έπεσαν σχετικά με τα προ -κρίσης επίπεδα στις περισσότερες από τις χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση».
Ωστόσο, σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης «ο μετριασμός των μισθών είναι απαραίτητος σε αυτές τις οικονομίες σε μεσοπρόθεσμη κλίμακα προκειμένου να αυξηθεί η απασχόληση αλλά και να αποφευχθεί η επιστροφή των γιγάντιων ελλειμμάτων στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών».

Οι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ υποστηρίζουν πως «ο μετριασμός των μισθών στις χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση αυξάνει την παραγωγή τους, αλλά η νομισματική πολιτική έχει ένα κρίσιμο ρόλο να παίξει στην άμβλυνση των αρνητικών συνεπειών αυτού του μετριασμού στις άλλες οικονομίες της ευρωζώνης».

Αξίζει να σημειωθεί τέλος ότι η έρευνα «Wage Moderation in Crises», αν και δεν «πιστώνεται» επίσημα στο ΔΝΤ, έχει βαρύτητα στη διαμόρφωση της πολιτικής του, ενώ επικεφαλής της δεν ήταν άλλος από τον πρώην εκπρόσωπο του ΔΝΤ στην Ελλάδα, Πολ Τόμσεν…

imerisia.gr