Θα το έχεις ακούσει κι εσύ πως σημασία έχει να κάνεις τον άλλον να γελάσει.
Μαζί σου κατάλαβα πως αυτό είναι το πιο εύκολο κομμάτι. Το δύσκολο κομμάτι, αυτό που απαιτεί προσπάθεια και πραγματική κατάθεση ψυχής, είναι να τον κάνεις να χαμογελάσει. Όχι να γελάσει ηχηρά, δυνατά, μέχρι δακρύων, αλλά να χαμογελάσει με την ψυχή του, ήσυχα, απλά, λιτά και απέριττα.

Από την πρώτη μέρα κατάφερα να σε κάνω να γελάς. Με ένα αστείο, με ένα ανέκδοτο, ακόμα και με μια γκριμάτσα. Το κατάφερνα τόσο αβίαστα που ξαφνιάστηκα και εγώ η ίδια, πίστεψα βλέπεις η αφελής πως είναι δείγμα της επιρροής μου πάνω σου.
Μα έκανα λάθος και το κατάλαβα τη στιγμή που σε έκανα να χαμογελάσεις, που έκανα την ψυχή σου να χαρεί. Τότε δε χρειάστηκε κανένα αστείο, μήτε κάποια γελοία ιστορία από τα παιδικά μου χρόνια, χρειάστηκε απλώς ένα βλέμμα, μια αγκαλιά και μια καλημέρα.
Βλέπεις είναι πολύ διαφορετική η διασκέδαση από την ευτυχία. Μπορείς να διασκεδάσεις με χιλιάδες ανθρώπους αλλά η ευτυχία κρύβεται μόνο στο πρόσωπο αυτού που έχει το προνόμιο να σε κάνει να χαμογελάς και να ομορφαίνει ο κόσμος γύρω σου.

Είναι μεγάλο βραβείο το χαμόγελο, δεν το κερδίζουν όλοι. Σκέψου το, σε πόσους χαμογελάς αληθινά καθημερινά και σε πόσους ψεύτικα; Μέσα σε λίγες μόνο ώρες έχεις σκορπίζει βεβιασμένα δεκάδες χαμόγελα σε διάφορους ανθρώπους, που όμως είναι επιφανειακά, από ευγένεια ή και ακόμα και ειρωνικά. Δεν έχει σημασία το γιατί φυσικά. Αυτό που έχει σημασία είναι πως εγώ σε ξέρω, σαν κάλπικη δεκάρα. Και επειδή ακριβώς σε ξέρω, σε τσάκωσα όλες τις φορές που χαμογέλασες χωρίς να το αισθάνεσαι, από μένα μάτια μου δεν μπορείς να κρυφτείς.

Έτσι τη μέρα που σε κέρδισα, επιβραβεύτηκα. Κατάφερα να σε ξεκλειδώσω, ένα πρωινό με έναν καφέ, μάτια πρησμένα ακόμα από τον ύπνο και μια αγουροξυπνημένη καλημέρα.
Είχα υποσχεθεί να κάνω πρωινό και σε άφησα ξαπλωμένο, να περιμένεις τον δίσκο που δεν έφτασε ποτέ. Σκόνταψα από την νύστα, ο καφές έπεσε το πιάτο αναποδογύρισε και ήξερα ότι θα νευριάσεις. Δε ξέρω πόσο ενοχικά σε κοίταξα και μουρμούρισα «Καλημέρα», αλλά ξέρω πως εκείνη τη στιγμή κατάφερα να κερδίσω το πιο πολύτιμο δώρο από όλα, το χαμόγελο σου.
Έκτοτε ορκίστηκα να μην σε ξανά αφήσω ποτέ χωρίς καλημέρα, αν και δεν υπόσχομαι για τον καφέ…

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°