H εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Αυτό ισχύει κυρίως στην πολιτική. Υπουργοί και βουλευτές μπορεί να ξεχνούν τις υποσχέσεις τους, είναι πάντα έτοιμοι, ωστόσο να εκδικηθούν για όσα κακά τους έχουν συμβεί, ακόμη κι αν έχουν περάσει πολλές δεκαετίες. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για πρόσφατα γεγονότα.

Ο Νίκος Νικολόπουλος, για παράδειγμα, την είχε στημένη στον Α.Τσίπρα και τον Π.Καμμένο. Παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις υπουργοποίησης του, για μία ακόμη φορά βρέθηκε εκτός. Τον έκοψαν ακόμη και από αντιπρόεδρο της Βουλής.

Το αντάρτικο, λοιπόν ήταν η μόνη λύση, και αποθανέτω η ψυχή μου μετά των …άλλων φίλων. Κι αν υπέβαλε την παραίτηση του από τη Βουλή, έχει καλώς. Δυστυχώς, όμως, για τον κυβερνητικό συνασπισμό πήρε και την έδρα μαζί του. Αυτή ήταν η εκδίκηση του.

Στό ίδιο μοτίβο και η τακτική του Στάθη Παναγούλη, ο οποίος λίγο ακόμη και θα έμενε εκτός Βουλής με ευθύνη του Τσίπρα. Ο πρωθυπουργός ,αντί να τον τοποθετήσει στην ένατη θέση του ψηφοδελτίου της Β Αθηνών, που είχε καταλάβει στις εκλογές του Ιανουαρίου, τον τοποθέτησε στην 17η, κίνηση που ο βουλευτής ερμήνευσε σαν προσπάθεια εκτοπισμού του από τη Βουλή.

Η πρώτη αντίδραση του ήταν να παραιτηθεί από την Κεντρική Επιτροπή. Στη συνέχεια βγήκε και αυτός στο αντάρτικο αφήνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ με 144 βουλευτές και την κυβερνητική πλειοψηφία με 153.

Η ιστορία διδάσκει ότι πλειοψηφίες κάτω των 160 βουλευτών έχουν μικρό κοινοβουλευτικό βίο. Ο Μητσοτάκης που το 1990 πήρε 150 έδρες και σχημάτισε κυβέρνηση με την έδρα της ΔΗΑΝΑ του Κ.Στεφανόπουλου, έπεσε πριν συμπληρώσει τριετία στην εξουσία.

Ακόμη λιγότερο, μόλις δύο χρόνια έμεινε στην εξουσία η δεύτερη κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή που πήρε 152 έδρες στις εκλογές του 2007. Προσπερνώ τις εύθραυστες πλειοψηφίες των κυβερνήσεων Παπαδήμου και Σαμαρά και επισημαίνω ότι στους δύσκολους από κάθε άποψη καιρούς που ζούμε, ακόμη και η πλειοψηφία των 162 βουλευτών που συγκέντρωσε η πρώτη συγκυβέρνηση Τσίπρα –Καμμένου, αποδείχθηκε ανίσχυρη μπροστά στο τσουνάμι των εσωκομματικών αντιδράσεων που προκάλες η ψήφιση του τρίτου μνημονίου.

Πόσον μάλλον η τωρινή των 153…

http://www.zougla.gr/o-apoditiriakias/article/stimeni-ston-tsipra-tin-ixan-panagoulis-ke-nikolopoulos