Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τον Αλέξη Τσίπρα.


     style="display:inline-block;width:250px;height:250px"
     data-ad-client="ca-pub-9897597435333950"
     data-ad-slot="5336220628">

Η πρόσκλησή του στο Nταβός μοιάζει με παγίδα πολιτικού θανάτου, όπως συνέβη το 2010 με την συγκλονιστική καταδίωξη του ΓΑΠ από τον ρεπόρτερ των Financial Times (VIDEO).

O σημερινός πρωθυπουργός γνωρίζει πως οι Γερμανοί τον έχουν πλέον διαγράψει και αυτό που απομένει είναι να εξασφαλίσουν και την στήριξη των Γάλλων στην εκτέλεσή του.

Με λίγα λόγια οι “Κάννες” του Αλέξη Τσίπρα είναι πολύ κοντά όσο κι αν ο ίδιος επιχειρεί να αποφύγει το πικρό ποτήρι του τέλους.

Ηδη σήμερα από το Μέγαρο Μαξίμου διαρρέουν πως η παρουσία του πρωθυπουργού στο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός μεταξύ 21-24 Ιανουαρίου, θα εξαρτηθεί από τις υποχρεώσεις που θα έχει εντός της χώρας το διάστημα εκείνο, που σύμφωνα με τις ίδιες πηγές θα είναι ιδιαίτερα αυξημένες.

Δηλαδή ο πρωθυπουργός έχει πολύ σοβαρές δουλειές εντός Ελλάδας εκείνο το διάστημα, όπως το να κόψει την πρωτοχρονιάτικη πίτα των κρητικών ψαροντουφεκάδων παρέα με τον ηρωικό Παύλο Πολάκη-τον άνδρα της Χρονιάς 2015.

Εχει επίσης να κόψει την πρωτοχρονιάτικη πίτα της εγχώριας διανόησης παρέα με τον Daddy Cool υπουργό Νίκο Κοτζιά.

Αλλά ακόμη κι αν δεν παραστεί ο πρωθυπουργός στο Nταβός, οι δικές του “Κάννες” είναι ήδη προαποφασισμένες.

Οι Γερμανοί και οι σύμμαχοί τους ετοιμάζουν για τον αποδυναμωμένο πλέον Τσίπρα (ΣΥΡΙΖΑ 17% σύμφωνα με την MRB για την Realnews) την βίαιη αυλαία της πρωθυπουργικής του θητείας.

Το παρασκήνιο της δραματικής συνάντησης των Καννών είχε παρουσιάσει με άρθρο του στους Financial Times, ο Πίτερ Σπίγκελ.

Αίσθηση μεταξύ άλλων προκαλεί η περιγραφή του αρθρογράφου στο πώς η Ανγκελα Μέρκελ και αφού είχαν γίνει όσα είχαν γίνει με τον Γιώργο Παπανδρέου, αργότερα εκείνη την ημέρα διαμαρτυρήθηκε «κλαίγοντας» ότι «δεν ήταν δίκαιο» να πιέζεται από τους Νικολά Σαρκοζί και Μπαράκ Ομπάμα για να ηγηθεί η Γερμανία της ενίσχυσης του «τείχους προστασίας» της ευρωζώνης μέσω έκδοσης των SDR (special drawing rights).

Η Ανγκελα Μέρκελ, γράφει ο Πίτερ Σπίγκελ, γνώριζε ότι η Μπούντεσμπανκ ήταν αντίθετη σε αυτό το ενδεχόμενο και «απευθυνόμενη στους δύο ηγέτες δακρυσμένη» πρόσθεσε ότι δεν μπορούσε η ίδια να αποφασίσει αντί της κεντρικής τράπεζας της χώρας της και ότι δεν επρόκειτο «να αυτοκτονήσει» με αυτόν τον τρόπο.

Στο άρθρο του ωστόσο ο Σπίγκελ, ανταποκριτής του έγκυρου βρετανικού φύλλου στις Βρυξέλλες, αναφέρεται κατά βάση στην απόφαση του τότε Πρωθυπουργού της Ελλάδας για δημοψήφισμα επί του προγράμματος διάσωσης.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Γιώργος Παπανδρέου εκτιμούσε πως η πίεση του δημοψηφίσματος θα υποχρέωνε πολιτικούς αντιπάλους και αμφισβητίες να πάρουν θέση και να ταχθούν υπέρ της διάσωσης ως μοναδική σανίδα σωτηρίας για τη χώρα.

Σημειώνεται στο άρθρο ότι ο Πρωθυπουργός δεν είχε συμβουλευθεί παρά έναν στενό κύκλο συνεργατών, με αποτέλεσμα να προκληθεί έκπληξη από την ανακοίνωσή του ακόμα και στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ, συμπεριλαμβανομένου του τότε υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου.

Σύμφωνα με τον Βαγγέλη Βενιζέλο, ο Γιώργος Παπανδρέου στην τελευταία μεταξύ τους συνάντηση είχε αναφερθεί μόνο σε ενδεχόμενο ψήφου εμπιστοσύνης. Ενας άλλος υπουργός τον οποίο επικαλείται ο Σπίγκελ, σχολιάζει ότι η πρώτη σκέψη του όταν ανακοινώθηκε η πρόθεση για δημοψήφισμα ήταν ότι ήλπιζε ο Πρωθυπουργός «να το έχει πει στη Μέρκελ».

Στο άρθρο των FT αναφέρεται επίσης ότι κάποιοι ευρωπαίοι ηγέτες δεν θυμούνται να είχαν πρότερη ενημέρωση από τον έλληνα Πρωθυπουργό, ενώ άλλοι σημειώνουν πως δεν το εξέλαβαν ως σοβαρό ενδεχόμενο. Πολλές πηγές πάντως θυμούνται τον τότε πρόεδρο της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί «να είναι εξοργισμένος στο άκουσμα της πρόθεσης Παπανδρέου».

Η αρχική σκέψη του Σαρκοζί ήταν να πει στον Γιώργο Παπανδρέου να αποσύρει την πρόθεσή του. Ωστόσο αναφέρουν οι Financial Times, το συζήτησε με συμβούλους του που του υπενθύμισαν πως «τα δημοψηφίσματα είναι σύμφωνα με την γκωλική παράδοση». Τότε ο Νικολά Σαρκοζί αποφάσισε να αποδεχθεί τη διενέργεια δημοψηφίσματος στην Ελλάδα, με διακύβευμα όμως όχι το μνημόνιο, αλλά την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη.

Ο Σαρκοζί συνεννοήθηκε τότε με την Ανγκελα Μέρκελ. Η καγκελάριο της Γερμανίας φέρεται πως άκουσε από συνεργάτες της – μεταξύ αυτών ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε – ότι ίσως θα ήταν καλύτερα για την ευρωζώνη αν η Ελλάδα αποχωρούσε. Ακόμα καλύτερα αν αυτό γινόταν οικειοθελώς μέσω ενός δημοψηφίσματος.

Σύμφωνα με τους Financial Times, την ημέρα της συνάντησης με τον Παπανδρέου στις Κάννες, στο περιθώριο της συνόδου του G20, ο Νικολά Σαρκοζί είχε μοιράσει ένα έγγραφο έξι σημείων, το οποίο κατέληγε στην πρόταση για δημοψήφισμα υπέρ ή κατά της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ. «Η ιδέα ήταν να στριμωχτεί ο Παπανδρέου στη γωνία», αναφέρει χαρακτηριστικά στον Σπίγκελ αξιωματούχος που ήταν παρών στη συνάντηση.

Το πνεύμα των έντονων παρατηρήσεων προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας από τον Σαρκοζί ήταν ότι είχε «προδώσει» τους εταίρους του που είχαν στηρίξει την Ελλάδα.

Ο Σπίγκελ σημειώνει πως ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου αργότερα είπε πως η Ανγκελα Μέρκελ ήταν στο πλευρό του, παρόντες στην αίθουσα λένε ότι η καγκελάριος της Γερμανίας ελάχιστα αντέδρασα σε όλα σε επιθετικό τόνο έλεγε ο Σαρκοζί εναντίον του Πρωθυπουργού της Ελλάδας.

Αλλος αξιωματούχος θυμάται ότι αυτό που αντιμετώπισαν οι Παπανδρέου και Βενιζέλος ήταν ένας «πλήρης Σαρκοζί», ένας «ψυχολογικός πόλεμος» όπως έχει γράψει ο παρευρεθείς στη συνάντηση πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Μπαρουάν. Σχολιάζεται ότι κάποιοι από τους παρευρισκόμενους ένιωσαν άβολα βλέποντας τη συμπεριφορά του Σαρκοζί απέναντι σε έναν εκλεγμένο ηγέτη.

Ο Πίτερ Σπίγκελ περιγράφει πώς ο Γιώργος Παπανδρέου εξεπλάγη από τη σφοδρότητα της επίθεσης Σαρκοζί, με τον Βαγγέλη  Βενιζέλο να χαρακτηρίζει «επιθετική» και «όχι ευγενική» τη συμπεριφορά του γάλλου πολιτικού.

Σημειώνεται επιπλέον ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έδειχνε ορατά κουρασμένος και ότι τη διαπραγμάτευση από ένα σημείο και μετά ανέλαβε ο Βαγγέλης Βενιζέλος – «που πάντα εποφθαλμιούσε την πρωθυπουργία», όπως σημειώνουν χαρακτηριστικά οι FT – εκμεταλλευόμενος τις αλλαγές στις περιστάσεις, σημάδι της ξαφνικής διαπίστωσης ότι ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν «εξαντλημένη πολιτική δύναμη».

Το δημοσίευμα αναφέρει πως πριν τη συνάντηση με τον Παπανδρέου, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόζο είχε επικοινωνήσει με τον τότε ηγέτη της αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά, γνωρίζοντας πως εκείνος ήθελε να αποφύγει το δημοψήφισμα. Εκεί ο Αντ. Σαμαράς είπε στον Μπαρόζο ότι ήταν πια διατεθειμένος να συμμετάσχει σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας με το ΠΑΣΟΚ, «κάτι που απέφευγε επί μήνες ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει ο ίδιος την πρωθυπουργία».

Ο Μανουέλ Μπαρόζο δεν είπε στους Σαρκοζί και Μέρκελ για αυτή τη συνομιλία, αλλά ήταν εκείνος που πρότεινε το όνομα του Λουκά Παπαδήμου ως πιθανού ηγέτη μίας τεχνοκρατικής κυβέρνησης. Σύμφωνα με τους FT το όνομα του Παπαδήμου αναφέρθηκε τότε, στις Κάννες, έναν ολόκληρο μήνα προτού αναλάβει την ηγεσία της ελληνικής κυβέρνησης.

Στο τέλος της δραματικής εκείνης συνάντησης, ο Νικολά Σαρκοζί είπε στον Γιώργο Παπανδρέου να επιστρέψει στην Αθήνα και να «λάβει μία απόφαση». Από την πλευρά του ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο έπιασε τον Βαγγέλη Βενιζέλο και του είπε ότι το δημοψήφισμα έπρεπε να «σκοτωθεί».

Ο τότε υπουργός Οικονομικών «συμφώνησε άμεσα» όπως αναφέρει ο Σπίγκελ στο άρθρο του στους FT. Στον δρόμο προς το αεροδρόμιο, όπως αναφέρεται, προς απορία του Βαγγέλη Βενιζέλου ο Γιώργος Παπανδρέου του είπε ότι «τα πράγματα δεν είχαν πάει όσο άσχημα φοβόταν».

Με τον Γιώργο Παπανδρέου στο αεροπλάνο της επιστροφής να κοιμάται, ο Βαγγέλης Βενιζέλος έδωσε εντολή να συνταχθεί μία δήλωση για να διανεμηθεί με την προσγείωση. Η δήλωση αναφερόταν στην «ιστορική κατάκτηση» της ελληνικής συμμετοχής στην ευρωζώνη και στην ουσία αποκήρυττε το δημοψήφισμα. «Το δημοψήφισμα του κ. Παπανδρέου ήταν νεκρό. Το ίδιο και η πρωθυπουργία του», αναφέρουν οι Financial Times.

http://kourdistoportocali.com/news-desk/etimazoun-tis-kannes-tou-tsipra/