ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Όταν λέμε ότι η Ελλάδα δεν έχει πολιτικούς ηγέτες υψηλού επιπέδου, ο νούς μας πάει στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και στον Ανδρέα Παπανδρέου. Πολλοί τους θυμήθηκαν, όταν ο Σόιμπλε προσέβαλε πρόσφατα τον πρωθυπουργό με τον χαρακτηρισμό ανόητος και αναρωτήθηκαν πως θα αντιδρούσαν οι προαναφερθέντες ηγέτες αν ήταν στη θέση του Αλέξη Τσίπρα.

Ο Καραμανλής είναι βέβαιο ότι θα τον …χαστούκιζε, ενώ διπλωματικότερος ο Ανδρέας θα του έλεγε με …τακτ άντε …και θα σηκωνόταν να φύγει. …Τους δύο ηγέτες ακολουθούν πολλοί θρύλοι, σχετικά με την αντίδραση τους ενώπιον ξένων ηγετών που προσπάθησαν να τους στριμώξουν. Θα αναφέρω αφηγήσεις που θεωρώ αξιόπιστες. Πάμε πρώτα σε έναν καφτό διάλογο του Κ. Καραμανλή με τον καγκελάριο Χέλμουτ Σμιτ (φωτό) που επιχείρησε να υποβαθμίσει την Ελλάδα. Το περιστατικό μετέφερε η παρούσα στη συνάντηση Ελένη Γλύκατζη-Αλβελέρ.

Όπως αναφέρει, τον δέχθηκε στη Βόννη στο γραφείο του, όρθιος, ο καγκελάριος. Μετά τον τυπικό χαιρετισμό, γυρίζει και λέει στον Kαραμανλή: «Mα πώς έχετε την απαίτηση να μπείτε στην EOK, με τα οικονομικά σας σε τέτοια χάλια; Tι μπορείτε να προσφέρετε; Δεν είσαστε έτοιμοι να συμβαδίσετε με τα άλλα κράτη μέλη».

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τότε έγινε έξαλλος και σε έντονο ύφος λέει στον προκλητικό καγκελάριο: «Aκου να σου πω, είμαι μεγαλύτερος από σένα. Κάτσε κάτω να τα πούμε, και μη βιάζεσαι. Πώς είναι δυνατόν, η Γερμανία που αιματοκύλισε την Ευρώπη δυο φορές σε ισάριθμους πολέμους να είναι στην EOK και η Ελλάδα που σας έδωσε τα φώτα του πολιτισμού, να μην είναι; Δεν είναι το αίτημά της δικαιολογημένο; Αυτά θα βγω έξω, να πω στους δημοσιογράφους που περιμένουν!».

Οπότε ο Χέλμουτ Σμιτ βγαίνει έξω, κατακόκκινος και δηλώνει: «Βεβαίως θα βοηθήσουμε την Ελλάδα που μας έδωσε τον πολιτισμό να μπει στην οικογένεια της Ευρώπης».

Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε ανοιχτό μέτωπο με τη Μάργκαρετ Θάτσερ. Κατά τον Θόδωρο Πάγκαλο, που είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Με τον Ανδρέα στην Ευρώπη», για την Βρετανίδα πρωθυπουργό, ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ αποτελούσε τη συμπύκνωση σε ένα πρόσωπο όλων των ιδιοτήτων που απεχθανόταν και καταδίκαζε στη ζωή της. Την εκνεύριζε όχι μόνο η πολιτική του συμπεριφορά, αλλά και η προσωπική του. Τον θεωρούσε μαρξιστή αμφιβόλου πολιτικής και προσωπικής ηθικής και σαν έναν που δεν είχε καμία σχέση με τη βρετανική αντίληψη περί ανθρωπίνων σχέσεων.

«Σε κάποια ευρωπαϊκή σύνοδο η Θάτσερ είχε εκνευριστεί από τη συζήτηση και, θέλοντας να αποπροσανατολίσει τη συζήτηση που δεν τη συνέφερε, στράφηκε προς τον Ανδρέα Παπανδρέου. «Ανδρέα, μην ετοιμάζεσαι να χρησιμοποιήσεις αυτό το μαγνητόφωνο. Σε έχω δει να μαγνητοφωνείς τις συνεδριάσεις, αλλά εδώ είμαστε μόνοι μας με τους υπουργούς Εξωτερικών και οι συζητήσεις είναι απόρρητες». «Ποιο μαγνητόφωνο;» είπε ο Παπανδρέου κατάπληκτος. «Αυτό που έχεις σ” αυτό το δερμάτινο τσαντάκι που παίρνεις πάντα μαζί σου» του είπε η Θάτσερ, δείχνοντας μπροστά στο πιάτο του Παπανδρέου ένα δερμάτινο τσαντάκι το οποίο περιείχε δύο πίπες, όργανα καθαρισμού και μια ποσότητα καπνού. Ο Ανδρέας άνοιξε το τσαντάκι, έδειξε το περιεχόμενο εις τη μαινόμενη Θάτσερ και της είπε: «Μάργκαρετ, δεν είναι αυτό μαγνητόφωνο και επιπλέον μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι τα έχω αγοράσει στο Λονδίνο και οι πίπες και το τσαντάκι και ο καπνός είναι Dunhill», αναφέρεται στο βιβλίο.

Σε άλλο σημείο, ο Πάγκαλος γράφει: «Αφού φθάσαμε στο Λονδίνο και εγκατασταθήκαμε στο πολυτελέστατο Grosvenor Palace, ειδοποιηθήκαμε ότι το πρωί της πρώτης ημέρας της συνάντησης κορυφής η Θάτσερ είχε καλέσει τον Παπανδρέου μόνο του σε tete-a-tete breakfast στο σπίτι του πρωθυπουργού της Αγγλίας -το περίφημο 10 Downing Street- στις 8 η ώρα. Το ίδιο πρωί ξύπνησα αρκετά νωρίς, πριν τις 6.30. Έσπευσα να κατέβω στην είσοδο για να περιμένω τον Παπανδρέου… Τα λεπτά περνούσαν και κατά τις 7.30 ο Άγγλος συνοδός ήρθε και μου είπε ότι θα έπρεπε να φύγουμε, αν δεν θέλαμε να καθυστερήσει ο κύριος Παπανδρέου στο ραντεβού…Πήγα πράγματι στο διαμέρισμα του Παπανδρέου και παρακάλεσα τον φρουρό, να μου ανοίξει… Αφού του έκανα σαφείς τις ευθύνες του, αναγκάστηκε να μου πει με μπερδεμένο ύφος ότι ο Παπανδρέου δεν ήταν στο δωμάτιό του. Στις πιεστικές μου ερωτήσεις, τελικά μου είπε ότι μόνο ο κύριος Μαχαιρίτσας γνώριζε. Πήγα αμέσως και χτύπησα την πόρτα. Μου άνοιξε ο Μαχαιρίτσας… Φόρεσε πρόχειρα πρόχειρα ένα παντελόνι, ένα πουκάμισο και δύο παπούτσια και πήγαμε στο ασανσέρ, όπου πάτησε το κουμπί του τρίτου πατώματος. Όταν άνοιξε η πόρτα στον τρίτο όροφο του ξενοδοχείου, είδαμε μπροστά μας τον Παπανδρέου φρεσκοξυρισμένο, ντυμένο και χαμογελαστό με ύφος μεγάλης ευεξίας. «Κύριε Πρόεδρε» του είπα, «έχετε αργήσει τρομερά, η Θάτσερ θα σας περιμένει τουλάχιστον είκοσι λεπτά». «Δεν βαριέσαι», μου απάντησε με εκείνο το αμέριμνο και ατάραχο ύφος του «εγώ την περίμενα έξι μήνες, ας περιμένει κι αυτή ένα τέταρτο».

http://www.zougla.gr/o-apoditiriakias/article/o-soimple-8a-kouniotan-ston-karamanli-ke-ton-papandreou