ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Σήμερα συμπολίτες θα μιλήσουμε για την Ελλάδα.Όχι πως άλλες φορές δεν μιλάμε για την Ελλάδα αλλά νομίζω πως τις δύσκολες και τις κρίσιμες στιγμές είναι ακόμη πιό επιτακτικό και χρήσιμο να μιλάμε για την χώρα μας.

Όταν λέμε Ελλάδα εννοούμε τους Έλληνες.Οι Έλληνες φτιάχνουν την Ελλάδα,οι Έλληνες την χαλάνε.Όπως στις περισσότερες  χώρες του κόσμου,η φυσική ομορφιά παραμένει μία σταθερή και αναλλοίωτη αξία στο πέρασμα του χρόνου.Αλλά η ψυχή της κάθε χώρας είναι οι άνθρωποί της.Ο πολιτισμός της κάθε χώρας και η κουλτούρα της, είναι δημιουργήματα των κατοίκων αυτής.

Η Ελλάδα είναι μία μικρή χώρα με μεγάλη ιστορία που όμως διαχρονικά απεδείχθη πως ήταν αδύναμη να αντιμετωπίσει προς όφελός της αποφάσεις κρατών ή διακρατικών οργανισμών που την έθεταν στο περιθώριο μιας γενικότερης αναθεώρησης του παγκόσμιου γεωπολιτικού και χρηματοπιστωτικού ενδιαφέροντος από μεριάς των δυνατών παιχτών του συστήματος.

Βέβαια η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα όπου η τύχη της εξαρτάται καί από τρίτους.Άν εξαιρέσουμε τις δυνατές οικονομικά χώρες όπου μπορούν να επενδύουν και να εξελίσσουν συνεχώς το ανθρώπινο δυναμικό,τη τεχνολογία,τον στρατό,την παραγωγή και ταυτόχρονα να ελέγχουν και να συντηρούν το υπάρχον άδικο σύστημα θα δούμε πως οι περισσότερες χώρες βρίσκονται σε μιά παρόμοια με τη δική μας κατάσταση.

Συνεπώς η αθλιότητα και η παράνοια την οποία βιώνουμε σαν χώρα τα τελευταία χρόνια δεν είναι ελληνικό φαινόμενο αλλά αποτελεί παγκόσμια παράμετρο του καπιταλιστικού συστήματος.Σε όλες τις χώρες του κόσμου επικρατεί η ίδια αδικία και η ίδια αθλιότητα επειδή ακριβώς τον πλούτο και την εργασία των ανθρώπων τα διαχειρίζεται μία χούφτα άπληστων ψυχοπαθών μαζί με κάποια εκατομμύρια καλοπληρωμένων υπανθρώπων.

Κάποτε οι άνθρωποι σε μακρινές εποχές πίστευαν -με τη βοήθεια του κάθε ιερατείου-πως οι πόλεμοι,η φτώχεια,οι κακουχίες και όλα τα δεινά έχουν θεία προέλευση.Συνεπώς οι άνθρωποι θα έπρεπε αδιαμαρτύρητα να δέχονται την «θεία» βούληση που εκφραζότανε βέβαια από τα ίδια άρρωστα μυαλά που υπάρχουν και σήμερα.Λίγο διαφορετικά,αλλά ίδια…

Σήμερα αυτή η «θεία» βούληση έχει αντικατασταθεί από  τις «αγορές»,τα κράτη και τους διακρατικούς οργανισμούς,τις «δημοκρατίες» και κάθε διαβολικό ανοσιούργημα και τέχνασμα που εφευρίσκουν οι άπληστοι καπιταλιστές για να χωρίζουν τα έθνη και τους ανθρώπους και να μπορούν εύκολα να τους μετατρέπουν σε σκλάβους από την γένησή τους με σκοπό να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους.

Η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο μάτι του κυκλώνα.Από την μία το οικονομικό αδιέξοδο,από την άλλη η προσφυγική κρίση.

Οι υπαίτιοι καί των δύο δεινών είναι τα ίδια πρόσωπα και το ίδιο σύστημα.Είναι αυτοί που δημιουργούν πολέμους και διασκορπίζουν με την βία τους ανθρώπους στην άλλη άκρη του κόσμου.Είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που κερδοσκοπεί πατώντας πάνω σε πτώματα.Είναι οι ίδιοι που όντας χορτάτοι μας μιλάνε για λιτότητα.

Είναι σίγουρο πως αυτοί οι άνθρωποι-οι πρόσφυγες,μετανάστες-θα χρησιμοποιηθούν ανάλογα με το συμφέρον του κάθε καπιταλιστή για να μπορέσει να διαχειριστεί όσο το δυνατόν καλύτερα την δική του απώλεια.

Η απάντηση των λαών σε αυτή την βαρβαρότητα πρέπει να είναι ο πανανθρωπισμός.Ένας πανανθρωπισμός που δεν θα καταργεί την πολιτισμική ταυτότητα του κάθε λαού αλλά θα ενώνει τους ανθρώπους σε ένα κοινό όραμα,ένα κοινό μέλλον όπου αυτό το πανανθρώπινο μέλλον θα εμπεριέχει όλα εκείνα τα χρήσιμα,τα «θρεπτικά» στοιχεία που χρειάζεται ο πολιτισμός της Γης για να συνεχίσει να ζεί.

Αυτός όμως ο παναθρωπισμός δεν μπορεί να συντελεστεί με τους πολιτικοκοινωνικούς  όρους του σήμερα.Γι’ αυτό είναι απαραίτητο πρώτα  να εξαλειφθούν οι παράγοντες εκείνοι που ευθύνονται για την παγκόσμια καταστροφή.

Μέχρι τότε όμως συμβαίνει κάτι αξιοθαύμαστο.Και συμβαίνει τώρα δίπλα μας.Είναι η αλληλεγγύη που επιδεικνύουν οι άνθρωποι στον αδύναμο,στον κατατρεγμένο.Είναι η ανθρωπιά που δεν διδάσκεται πουθενά,αλλά εκφράζεται ποικιλοτρόπως ακόμη και στην τελευταία άκρη της Γης,ακόμη και εκεί που η ελπίδα φαίνεται να σβήνει.

Πολλοί είναι αυτοί που θέλουν η ελπίδα να σβήσει.Γιατί τότε θα έχουν νικήσει ολοκληρωτικά.Όσο όμως υπάρχει έστω ένας άνθρωπος που να ελπίζει και να θέλει μια άλλη κοινωνία,αυτά τα τέρατα δεν ησυχάζουν.Γι’αυτό και μας σκοτώνουν.Μας φοβούνται ακόμη και τώρα…

Σε αυτή τη γωνιά του κόσμου υπάρχουν δύο Ελλάδες.Υπάρχει η Ελλάδα των πολιτικών ζόμπι,των κομμάτων και των υποτακτικών τους.Υπάρχει η Ελλάδα των τηλεσκουπιδιών και του βόθρου της διαπλοκής.Υπάρχει η Ελλάδα των ολιγαρχών και των αφεντικών που ζούνε για το χρήμα και μόνο.Υπάρχει η Ελλάδα των ταγματαλητών.Υπάρχει ακόμη η Ελλάδα των μαυραγοριτών,των τοκογλύφων και του κάθε κοπρίτη που κάνει πλιάτσικο στον πόνο και στα όνειρα του κάθε κυνηγημένου.

Υπάρχει όμως και μιά άλλη Ελλάδα.Αυτή που ξέρει καλά από φυλακές,εξορίες, πολέμους και προφυγιά.Αυτή που ξέρει καλά από ξενιτιά.Αυτή που ξέρει να δίνει χωρίς να παίρνει.Αυτή  που δεν μπορεί να περιμένει τίποτε πλέον από τους ξετσίπωτους κρατιστές,τους επαγγελματίες ψεύτες.Αυτή η Ελλάδα που ξέρει πως σήμερα ΕΣΥ αύριο ΕΓΩ.

Είναι η Ελλάδα που αντιστέκεται στα μνημόνια και που βλέπει τους ανθρώπους πάνω από τα κέρδη.Που δεν διαχωρίζει τον ανθρώπινο πόνο με βάση το χρώμα του δέρματος ή τη θρησκεία.Τα δάκρυα έχουν όλα το ίδιο χρώμα.Η αξιοπρέπεια και η μαγκιά είναι να βοηθάς τον αδύναμο να σταθεί στα πόδια του,να συνεχίσει την ζωή του.Όχι να πατάς πάνω σε πτώματα για να ευτυχείς εσύ ο ίδιος ή να ικανοποιείς την αρρώστια σου και να ταίζεις το ψέμα σου.

Ας είναι η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση των λαών του σήμερα,οδηγός για την κοινωνία του αύριο.

Η μία Ελλάδα μπορεί να ελπίζει σε μιά καλύτερη κοινωνία στο μέλλον.Η άλλη όχι.