ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

1990-1992: Όντας άνεργος, μετα το κλείσιμο της «ΠΡΩΤΗΣ», αναζητούσα επί ματαίω εργασία, στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα της εποχής, καθόσον οι εφημερίδες με είχαν αποκλείσει.
Δέχθηκα ένα τηλέφωνο από τον Γιάννη Ρουμπάτη (σημερινό επικεφαλής της ΕΥΠ, πρώην στενό συνεργάτη του Κοσκωτά στην ΓΡΑΜΜΗ ΑΕ και πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο της κυβερνήσεως του Ανδρέα Παπανδρέου), που μου πρότεινε να πάω να δουλέψω μαζί του, σε μία ραδιοφωνική εκπομπή που είχε στον Σκάϊ, με τον εμπνευσμένο τίτλο «Κι’ αύριο ημέρα είναι».
Ξαφνιάσθηκα, είναι η αλήθεια, με την «εξέλιξη» του συναδέλφου αλλά-λόγω του ότι, ως συνήθως, είχα απόλυτη ανάγκη από δουλειά-πήγα και τον είδα.

Μου γνώρισε το «δεξί χέρι» της εκπομπής του, τον Κώστα τον Βαξεβάνη και χωρίς δεύτερη συζήτηση με πήγε στον …Αλαφούζο.
Χαμογελαστός ο Γιάννης, με χαιρέτισε, μου είπε ότι χάρηκε που με γνώρισε προσωπικά και μετά μου ανακοίνωσε ότι, ο μηνιαίος μισθός μου θα ήτανε 400 χιλιάδες δραχμές, τα μισά με μισθολόγιο, το ένα τρίτο με ΔΠΥ και το άλλο ένα τρίτο ….μαύρα.
Τι θα πεί «μαύρα», τον ρώτησα…
Θα πεί ότι, τον μισθό σου θα τον παίρνεις κανονικά, θα κόβεις κι’ ένα δελτίο παροχής υπηρεσιών για τα εκατό χιλιάρικα και τα υπόλοιπα, θα πηγαίνεις μία συγκεκριμένη ημερομηνία στο λογιστήριο και θα τα παίρνεις χωρίς παραστατικά, χέρι μέ χέρι.
Κατάλαβες, μου λέει.
Κατάλαβα του απήντησα και ξεκίνησα την δουλειά.

Έναν χρόνο πριν, στις εκλογές του 1989, κανένα κόμμα δεν είχε μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και δημιουργήθηκε κυβέρνηση κοινής αποδοχής Νέας Δημοκρατίας και Συνασπισμού της Αριστεράς με πρωθυπουργό τον Τζαννή Τζανετάκη.
Κατά την διάρκεια της συγκυβερνήσεως, οι καταγγελίες σε βάρος στελεχών της κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ για οικονομικά σκάνδαλα, οδήγησαν στην παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, το οποίο στο τέλος θα τον αθωώσει.
Εν τω μεταξύ, είχε μεσολαβήσει η οικουμενική Κυβέρνηση του Ξενοφώντα Ζολωτά και η εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 1990, με αρχηγό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.

Κάργα αντιδεξιός από την φύση μου, ξεκίνησα μία σειρά από ρεπορτάζ, για την απόπειρα της κυβερνήσεως Μητσοτάκη να ιδιωτικοποιήσει την πολεμική βιομηχανία της ΠΥΡΚΑΛ, να καταργήσει (όπως τό έκανε) το Σώμα Ορκωτών Λογιστών, πού έκανε ελέγχους σ’ όλες τις εταιρείες και έβγαζε …λαγούς και να ξεπουλήσει την πάλαι ποτέ κραταιά ελληνική τσιμεντοβιομηχανία, την ΑΓΕΤ Ηρακλής.
Για κάνα εξάμηνο δεν είχαμε πρόβλημα, μέχρι την στιγμή που ο Ρουμπάτης, έφυγε για διήμερη αποστολή (δεν θυμάμαι πού) και ανέλαβα εγώ, για δύο βράδυα την ευθύνη της εκπομπής.
Τότε ήταν πολύ υψηλά στην ειδησεογραφία η προσπάθεια της κυβερνήσεως Μητσοτάκη να ιδιωτικοποιήσει τον ΟΤΕ.
Κάλεσα, λοιπόν, με δική μου πρωτοβουλία, στο στούντιο της εκπομπής τα παιδιά της ΑΣΚΕ (Ανώτατη Συνέλευση Κοινωνικού Ελέγχου) του ΟΤΕ, τον Γιώργο τον Σκαρπέλλη (ΠΑΣΟΚ και είναι ακόμη προφυλακισμένος), τον Παναγιώτη Κελαϊδή (γνήσιος αριστερός που τον έχω χάσει από τότε) και τον Δημήτρη Στρατούλη (του Συνασπισμού που μεταλλάχθηκε σε Συριζαίο και τώρα τραβολογιέται με τους ανεπάγγελτους του Λαφαζάνη.)
Η κουβέντα, on air, ξεκίνησε λίγο χαλαρά, επάνω στις διαφαινόμενες επιδιώξεις του Μητσοτάκη να ιδιωτικοποιήσει τον ΟΤΕ και να τον δώσει στην Αμερικανική ALCATEL, μέχρι την στιγμή που έκανα την ερώτηση-κλειδί.
Αυτός που θα πάρει τον ΟΤΕ, θα έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες του που αφορούν σε καταγραφή συνομιλιών πολιτών, επικοινωνιακά δίκτυα με άλλες γειτονικές χώρες και στα δίκτυα απορρήτων με τις Ενοπλες Δυνάμεις;
Τα παιδιά, σαν έτοιμα από καιρό, απασφάλισαν και τα ξέρασαν όλα.
Οι αποκαλύψεις έγιναν πρωτοσέλιδα, σ’ όλες σχεδόν τις εφημερίδες της επομένης ημέρας και ο Μητσοτάκης αναγκάσθηκε, κάτω από την γενικότερη κατακραυγή, να πάει πίσω τα σχέδιά του, για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ.

Όταν επέστρεψε ο Ρουμπάτης και πληροφορήθηκε τα καθέκαστα κατέβασε τα μούτρα του μέχρι το πάτωμα και –για να μην σας κουράζω- μετά από ένα δεκαπενθήμερο και κατόπιν συνεννοήσεως με την Διοίκηση, με ξαπέστειλε στο ειδησεογραφικό τμήμα του ραδιοσταθμού, όπου τις ειδήσεις παρουσίαζε, κάθε μεσημέρι, ο Άρης Πορτοσάλτε.
Εγώ, πάντως, τον μισθό μου τον έπαιρνα, τα λεφτά με ΔΠΥ τα έπαιρνα αλλά δεν αισθανόμουν καθόλου καλά, όταν στηνόμουν στην ουρά, μαζί με τον Κακαουνάκη, τον Τράγκα, τον Χατζηνικολάου, τον Κούλογλου και άλλους, για να πάρω τις εκατό χιλιάδες δραμές μαύρα, από μία …μαύρη σακούλα που τά έβγαζε μία πολύ όμορφη και σέξυ γκόμενα που ήτανε επικεφαλής στο Λογιστήριο του Αλαφούζου.
Λόγω της εξειδικεύσεώς μου στα αποκλειστικά θέματα, ο Πορτοσάλτε συνήθιζε να με φωνάζει, πριν ν’ αρχίσει την εκφώνηση του μεσημεριανού δελτίου ειδήσεων και να με ρωτάει on air, τι έχουμε σήμερα Νίκο.

Οι δημοσιογραφάρες της εποχής, τότε, αναλώνονταν σε εκθέσεις ιδεών σχετικά με το πού βρίσκονταν οι συζητήσεις μεταξύ της κυβερνήσεως Μητσοτάκη και του μαφιόζου Παντσαβόλτα, για τη εκχώρηση της ΑΓΕΤ Ηρακλής στην …Καλτεστρούτσι.
Ένα μεσημέρι, λοιπόν, κοντά στις εκλογές του 1992, έσκασα στο στούντιο και άφησα σύξυλο τον Πορτοσάλτε, λέγοντας…
Σήμερα Άρη, έχω να κάνω μία συνταρακτική αποκάλυψη.
Η συμφωνία μεταξύ Μητσοτάκη και Καλτεστρούτσι για την εκχώρηση της ΑΓΕΤ έχει ολοκληρωθεί και εχθές, πήγαν στην Ζούγκερ Κάντοναλ Μπάνκ της Ελβετίας, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Μανούσος Γρυλλάκης (σωματοφύλακας της οικογενείας) και η Μαρίκα και είσέπραξαν την μίζα, για λογαριασμό του ψηλού, ύψους 12,5 δις δραχμών σε συνάλλαγμα.
Έχεις κάτι άλλο να προσθέσεις Νίκο, μου λέει κάτωχρος ο Πορτοσάλτε.
Όχι, του απαντώ, νομίζω ότι τα είπα όλα.

Στα χέρια μου δεν είχα κανένα στοιχείο. Μόνο την διαβεβαίωση της Αντιμάφια της Ιταλίας που, παρακολουθώντας τον Παντσαβόλτα να τον στριμώξει για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, έπεσαν επάνω στην οικογένεια Μητσοτάκη που έπαιρνε τα …τουλά.
Αν χρειασθεί, θα σου στείλουμε το «εξτρέ» της συναλλαγής και θάλθουμε να καταθέσουμε ως μάρτυρες υπερασπίσεώς σου, μου είπαν.

Για την ιστορία να πώ, ότι τότε δεν κουνήθηκε ούτε δεξιός πούστης, δεν υπήρξε καμμία αγωγή εναντίον μου, ο Μητσοτάκης έχασε τις εκλογές του 1992 και αμέσως μετά εγώ απολύθηκα….
Με φώναξε ο κάργα αριστερός διευθυντής ειδήσεων του σταθμού, ο Κώστας ο Κιμπουρόπουλος και μου είπε ότι λυπάται πολύ αλλά θα έπρεπε εγώ και τρείς τεχνικοί να πάρουμε την άγουσα προς την ανεργία, καθόσον, όπως είπε, «μας άγγιξαν οι περικοπές»
Εισέπραξε ένα μεγαλοπρεπές «άντε γαμήσου κι’ εσύ και η αριστερά που εκπροσωπείς» και εγώ, για μία ακόμη φορά, έπεσα στα θολά νερά της ανεργίας, με την υπερηφάνεια ότι κατόρθωσα να ρίξω μία κυβέρνηση.

Αν δεν καταλάβατε κάτι, για την τρέχουσα σημερινή κατάσταση, ρωτήστε με…
Αν μπορώ θα σας εξηγήσω

filonoi.gr

http://attikanea.blogspot.com/2016/03/blog-post_45.html