Η άδεια του Μega περνάει στον όμιλο της Bild

wpid-wp-1457025919709.jpeg

Η άδεια του Μega περνάει στον όμιλο της Bild. Οι μέτοχοι του μεγάλου καναλιού δεν φαίνονται διατεθειμμένοι να συμμετάσχουν στην ΑΜΚ όσο βρίσκεται στον αέρα το θέμα των τηλεοπτικών συχνοτήτων. Πληροφορίες της τελευταία στιγμής θέλουν μία από τις 4 άδειες να καταλήγει στον γερμανικό όμιλο Axel Springer, ο οποίος διατητεί εκλεκτικές συγγένειες με το βαθύ μηντιακό κράτος της Τουρκίας. Η παραχώρηση της τηλεοπτικής συχνότητας στον όμιλο Springer αποτελεί προυπόθεση για να ολοκληρωθεί ομαλά η αξιολόγηση!

Η  φοβερή «Bild» ανήκει στον όμιλο Axel Springer. Ανάμεσα στις διάφορες επενδυτικές κινήσεις του, ο γερμανικός κολοσσός έχει αγοράσει και το 10% του τουρκικού ομίλου Dogan Yayin Holding, που δραστηριοποιείται έντονα στα ΜΜΕ και τον τουρισμό. Ο εν λόγω όμιλος εκδίδει μεγάλες εφημερίδες, όπως την «Hurriyet», τη «Radikal» και την αθλητική «Fanatik», με τεράστια δύναμη παρέμβασης στην τουρκική κοινή γνώμη.

O διευθυντής της «Bild» Κάι Ντίκμαν (στη φωτό διαβάζει την Kontra του Γιώργου Κουρή) είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της «Hurriyet», της ναυαρχίδας του τουρκικού ομίλου Dogan.

Μάλιστα, οι Γερμανοί ήθελαν να αυξήσουν το ποσοστό τους από 10% σε 25% το 2009, δηλαδή όταν άρχιζε η ελληνική κρίση, ωστόσο τα σχέδιά τους μπλοκαρίστηκαν επειδή ο όμιλος Dogan δέχθηκε βαρύτατο πρόστιμο άνω του 1,5 δισ. ευρώ (!) για φοροδιαφυγή από τις τουρκικές αρχές.

Ο όμιλος Dogan, που συνεταιρίζεται με τον όμιλο – ιδιοκτήτη της «Bild», έκανε μεγάλες επενδύσεις σε πολυτελείς τουριστικές μονάδες στα παράλια της γειτονικής χώρας το 2011, όπως στο Μπόντρουμ και την Αττάλεια, εξόχως ανταγωνιστικά θέρετρα του ελληνικού τουρισμού. Φυσικά, η διαρκής δυσφήμηση που γίνεται μέσω Γερμανίας στην Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να μην έχει συνέπειες και στον τουρισμό, ειδικά όταν οι Γερμανοί είναι στην κορυφή της λίστας των επισκεπτών κάθε χρόνο στη χώρα μας.

Η «Bild», εξάλλου, το 2011-2012 αναδείκνυε ως ιδανικό προορισμό για ξένες επενδύσεις την Τουρκία με σειρά δημοσιευμάτων – διόλου τυχαίο, αν αναλογιστούμε τους στενούς δεσμούς που έχει αναπτύξει με τη γειτονική χώρα. Οι δηλώσεις προτροπής που φιλοξενούσε από αξιωματούχους για τις ευκαιρίες επενδύσεων στην Τουρκία («Η Τουρκία είναι μια χώρα με μεγάλο ρυθμό ανάπτυξης και ταυτόχρονα είναι το εφαλτήριο για τη διείσδυση στον αραβικό χώρο») ήταν τόσο συχνές όσο και οι δηλώσεις για την Ελλάδα, που κατά την «Bild» δεν αξίζει να βρίσκεται στην Ευρωζώνη και είναι μια επικίνδυνη χώρα για τους τουρίστες.

Η «Bild», άλλωστε, στο πρόσφατο παρελθόν έχει κάνει λόγο για εκρήξεις βίας στην Ελλάδα, αιματηρά περιστατικά σε οδομαχίες, απεργίες που προκαλούν προβλήματα στους τουρίστες και φόβο των Γερμανών ότι θα συναντήσουν αντιγερμανικά αισθήματα. Ακόμα και κάποιες… φιλελληνικές καμπάνιες που έκανε ήταν καθαρά ειρωνικές, αφού για παράδειγμα το σύνθημα της «Bild» το 2010 ήταν «Γερμανοί τουρίστες, επισκεφθείτε τώρα την Ελλάδα για να σώσετε τις συντάξεις σας».

Ερωτήματα όπως «Η Ελλάδα πλήττεται ακόμα από την κρίση. Οι φήμες για έξοδό της από την Ευρωζώνη δεν λένε να κοπάσουν και οι τουρίστες ανησυχούν. Τι θα γίνει εάν δεν βγαίνουν πια χρήματα από τα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης;», λίγο πριν από την έναρξη της τουριστικής σεζόν και εν μέσω οικονομικής κρίσης στη χώρα μας, είναι πλέον συνηθισμένα και… προβλέψιμα. Όσους τουρίστες, άλλωστε, χάνει η Ελλάδα τούς κερδίζει η Τουρκία και το ανάποδο.
Η «Bild» ιδρύθηκε το 1952. Είναι η μεγαλύτερη μη ασιατική εφημερίδα και η έκτη μεγαλύτερη σε κυκλοφορία παγκοσμίως. Πουλάει 2.500.000 φύλλα καθημερινά, σύμφωνα με τις μετρήσεις του 2013, ενώ παλιότερα ήταν ακόμα υψηλότερη η αναγνωσιμότητά της. Πολιτικά κινείται στον δεξιόστροφο λαϊκισμό. Το «Spiegel» έγραψε για την «Bild» το 2006 «για τους απελπισμένους Γερμανούς είναι μια καθημερινή δόση από υψηλής ανάλυσης σοφτ πορνό».

Υπήρξε έντονα συντηρητική και εθνικιστική. Θεωρείται ότι επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την κοινή γνώμη για το γερμανικό φοιτητικό κίνημα μετά το 1966.
Τα δημοσιογραφικά στάνταρ της θεωρούνται από άλλα γερμανικά Μέσα ιδιαίτερα χαμηλά έως ανύπαρκτα: κιτρινισμός, αμφίβολης εγκυρότητας πληροφόρηση, υπερβολές. Η «Bild» κατηγορείται και για σεξισμό (το 2014 υπήρξε καμπάνια Stop Bild Sexism), καθώς παραδοσιακά στις σελίδες της φιλοξενεί φωτογραφίες γυμνόστηθων κοριτσιών.
Διευθυντής της είναι από τον Ιανουάριο του 2001 ο Κάι Ντίκμαν, που είχε εργαστεί νωρίτερα στη «Welt», εφημερίδα που ανήκει στο ίδιο εκδοτικό «μαγαζί».

Ενδεικτικό για το ίματζ της «Bild» στους σοβαρότερους κύκλους της Γερμανίας είναι το εξής περιστατικό: Στις 8.5.2002 η εφημερίδα «Tageszeitung» έγραψε στη σατιρική της σελίδα για φάρσα ότι ο Ντίκμαν ήθελε να κάνει μια λεπτή επέμβαση. Τι είδους; Με μέλη από νεκρούς, οι γιατροί θα προχωρούσαν σε μεγέθυνση του υποτιθέμενα εξαιρετικά μικροσκοπικού πέους του. Ο διευθυντής της «Bild» μήνυσε την εφημερίδα ζητώντας 30.000 ευρώ για ηθική βλάβη, δυσφήμηση και παραβίαση της ιδιωτικότητάς του.

Το δικαστήριο του Βερολίνου αποφάνθηκε ότι πράγματι υπήρξε αμέλεια από την πλευρά της «Tageszeitung» για το μάλλον χοντροειδές και ατυχές άρθρο της. Αλλά – κι αυτό είναι το ενδιαφέρον – ο δικαστής αρνήθηκε τη χρηματική αποζημίωση στον Ντίκμαν με το εξής σκεπτικό – καταπέλτη:

«Ως διευθυντής και αρχισυντάκτης της ‘‘Bild’’ ο Ντίκμαν συνειδητά προσπαθεί να επωφεληθεί οικονομικά από την παραβίαση της ιδιωτικότητας των άλλων και συνεπώς επιβαρύνεται σε μικρότερο βαθμό από την παραβίαση της δικής του ιδιωτικότητας. Επιπλέον θα έπρεπε να υποθέσει ότι τα πρότυπα που θέτει στους άλλους είναι σημαντικά και για τον ίδιο». Δηλαδή, το δικαστήριο απεφάνθη πως όσα κάνει στους άλλους ήρθε η ώρα να τα λουστεί και ο ίδιος…

Ο πανίσχυρος γερμανικός όμιλος Axel Springer, με έδρα το Βερολίνο και περισσότερους από 12.000 εργαζομένους, μπήκε δυναμικά στα ΜΜΕ της Τουρκίας το 2006. Τότε αγόρασε το 25% της Dogan TV για 375 εκατομμύρια ευρώ.

Η εταιρεία Dogan TV ανήκει στο μεγαθήριο των τουρκικών media Dogan Yayin Holding και διαχειρίζεται τα τηλεοπτικά του κανάλια. Ο όμιλος έχει στην ιδιοκτησία του οκτώ εφημερίδες εθνικής κυκλοφορίας, μεταξύ των οποίων οι «Hurriyet», «Fanatik», «Radikal», «Milliyet» (η τελευταία ανήκε στον όμιλο ώς το 2011, οπότε και πουλήθηκε), 24 περιοδικά, οκτώ εκτυπωτικές μονάδες και οκτώ μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια, όπως τα Kanal D, CNN Turk, Euro D. Επίσης, διαθέτει τρεις ραδιοφωνικούς σταθμούς, την εταιρεία Dogan Music Company κ.ά.

Η Dogan είχε ανακοινώσει για την πώληση μεριδίου στην Axel Springer ότι εντασσόταν στα πλαίσια της προσπάθειας να εξελιχθεί σε περιφερειακό παίκτη, προσθέτοντας πως η συνεργασία ήταν στρατηγικής συμμαχίας για να εξαπλωθεί ο όμιλος εκτός των τουρκικών συνόρων.

Από την άλλη, ο όμιλος Axel Springer, από τους μεγαλύτερους στην Ευρώπη, έχει στο δυναμικό του τεράστια brands, όπως η «Bild», η «Die Welt», η γερμανική έκδοση του «Rolling Stone», το «Auto Bild» κ.ά. Η «Bild», που στο αναγνωστικό της κοινό συγκεντρώνει πλέον κι αρκετούς ευρωσκεπτικιστές, ανήκει στον ίδιο «συντηρητικό» μιντιακό όμιλο με την «Welt», η οποία εκφράζει το οικονομικό κατεστημένο της Γερμανίας και είναι «πολύ κοντά» στους φιλελεύθερους και τους χριστιανοδημοκράτες, ενώ διατηρεί παραδοσιακά μια «απόσταση» από τους σοσιαλδημοκράτες.

Ο όμιλος Dogan προχώρησε στην πώληση του 10% στον γερμανικό όμιλο με το σκεπτικό ότι η Τουρκία ως μελλοντική χώρα υποψήφια για ένταξη στην Ε.Ε. θα εισαγάγει ευρωπαϊκούς κανονισμούς ανταγωνισμού που θα περιορίζουν τα ποσοστά ιδιοκτησίας.

Οι σχέσεις με τη Γερμανία, όμως, δεν σταματάνε εδώ: Το 2006 ο όμιλος Dogan Yayin Holding συμφώνησε σε πώληση του 24,5% της μονάδας ακίνητης περιουσίας του στην Deutsche Bank, ενώ τo 2013 o όμιλος Dogan Holding επαναγόρασε το 22% εκδοτικής μονάδας που πλέον ανήκε στην Deutsche Bank για 122,3 εκατομμύρια δολάρια, ανεβάζοντας έτσι το ποσοστό του σε 92,76%.

image

http://kourdistoportocali.com/ipeople/medialand/kp-252/