ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

«Εκλεκτό είδος δημοσιογραφίας και πρότυπο δημοσιογράφου είναι ο «εισαγγελέας», ο «ανακριτής», ο «παπαγάλος με το σκονάκι», ο διαστρεβλωτής, — τσιράκι της εξουσίας, ο ενσωματωμένος προπαγανδιστής, ο παραχαράκτης της αλήθειας, η πλύση εγκεφάλου, η ψευτιά, ο βαστάζος της κυρίαρχης πολιτικής, ο «χωροφύλακας», ο «ζήτω το μνημόνιο», ο «κάτω οι συντεχνίες», ο «αίσχος οι εργάτες που απεργούν», ο «εύγε τα ΜΑΤ που δέρνουν» κτλ».

Νίκος Μπογιόπουλος – “Unfollow”
Αυτή η πάστα δημοσιολόγων, που περιγράφει ο Ν.Μ ανθεί στον ΔΟΛ. Απ’ αυτή την άποψη θεωρούμε ανέκδοτο την σημερινή ανακοίνωση του ΔΟΛ που επιχειρώντας να απαντήσει στα χθεσινά λεγόμενα του Τσίπρα κάνει λόγω ότι οι κυβερνώντες «ξεκίνησαν πολεμική και πολιτική καθυπόταξης» σε βάρος αυτού του δημοσιογραφικού οργανισμού, γιατί δεν ενέδωσε στις «παράλογες απαιτήσεις» μιας κυβέρνησης που επιδιώκει να ελέγξει την ενημέρωση και να δημιουργήσει «βάσεις προπαγάνδας».
Μαθαίνουμε επίσης απ’ την ίδια ανακοίνωση ότι ο ΔΟΛ στελεχώνεται από επαγγελματίες που σέβονται τον εαυτό τους. Καμιά αντίρρηση, μόνο που κάπου πήρε το μάτι μας ένα δημοσίευμα που έκανε αναφορά στον «Σταύρο Ψυχάρη και τα δωράκια στον Άκη». Ο ίδιος τύπος είναι επίσης «Διαχρονική «σταθερή αξία» .. στις κομπίνες, με την βοήθεια του αστικού κράτους».
Με την ευκαιρία να θυμίσουμε ότι ο πρόεδρος του ΔΟΛ και ένας απ’ τους μεγαλοϊδιοκτήτες του Mega έχει και τις στιγμές του που κυνικά μας λέει πώς εννοεί την ενημέρωση που υπηρετεί. «Δεν υπάρχουν εφημερίδες που να εκδίδονται για να εκφράζουν απόψεις διαφορετικές από εκείνες του ιδιοκτήτη τους ή να υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα» έγραφε στην στήλη του στο «Βήμα» στις 8/1/2012. Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και με όλα τα ΜΜΕ. Τσεκουράτα λόγια και ξεκάθαρα.

Δεν συνέβη όμως το ίδιο όταν  ο βουλευτής του Κυπριακού κόμματος ΔΗΚΟ, Ζαχαρίας Κούλιας, έφερε στην δημοσιότητα απόρρητα έγγραφα που σύμφωνα με τον ίδιο «δεν επιδέχονται αμφισβήτησης» ότι «πολιτικός νους» που σχεδίασε το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου, ήταν ο Χρήστος Λαμπράκης μαζί με τον δικτάτορα Ιωαννίδη!!! Αυτοί μαζί με τους παρατρεχάμενους του οργάνωσαν και καθοδήγησαν το πραξικόπημα στην Κύπρο με τα γνωστά του αποτελέσματα. Αυτή η είδηση όμως στην Ελλάδα ήταν σαν να μην υπήρξε.
Πάμε παρακάτω αφού ρίξουμε μια ματιά στην «»συνταγή» επιβίωσης του ΔΟΛ». Ας δούμε, λοιπόν, ποιοι είναι αυτοί που μας παρουσιάζονται οι «αδέκαστοι» και «αντικειμενικοί» δημοσιογράφοι.
Κάπου τρακάραμε μια αναφορά του πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Μητρόπουλου ο οποίος μας γνωστοποιεί ότι ελέγχεται γνωστός δημοσιογράφος της εφημερίδας «Τα Νέα» γιατί το όνομα του περιλαμβάνεται στη «λίστα» Νικολούδη με έμβασμα στο εξωτερικό πάνω από 2 εκατ. ευρώ. (Εννοεί τον Γ. Παπαχρήστου). Πιθανόν ο καλαμαράς του ΔΟΛ να πρόσφερε τόσο καλές υπηρεσίες στα αφεντικά του και αυτοί να του το ανταπέδιδαν. Τώρα αν το αντικείμενο των υπηρεσιών του ήταν μόνο σε δημοσιογραφικό επίπεδο ή όχι δεν το ξέρουμε. Οι άνθρωποι στον ΔΟΛ έχουν πολλά ενδιαφέροντα.
Οπως είναι γνωστό πάντα το λειτούργημα τους οι σιτιζόμενοι από τα ταμεία του ΔΟΛ το επιτελούν με ευσυνειδησία και κρατώντας όλους τους τύπους της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο συντάκτης του «Βήματος», Ιορδάνης Χασαπόπουλος, που  στις 21-6-2009 «ανακάλυψε» σε ένα γλαφυρό και απόλυτα περιγραφικό ρεπορτάζ του (είναι στην φωτογραφία που δημοσιεύουμε) τον Ταγίπ Ερντογάν να συνομιλεί με τον Καραμανλή στο Μέγαρο Μαξίμου, ενώ ο τούρκος πρωθυπουργός ήταν στη χώρα του και μιλούσε σε κομματική συγκέντρωση;;;!!!
Ας θυμηθούμε όμως και το παρελθόν που έχει το μεγαλύτερο εκδοτικό συγκρότημα της Ελλάδας, ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη – νυν Ψυχάρη, που σήμερα παίζει ξεδιάντροπα το ρόλο του Γραφείου τύπου της Τρόικας καθώς και «όλων των αφεντάδων» που κάθε φορά εξυπηρετεί, ακολουθώντας την παράδοση που έχει από τότε που ξεκίνησε.

Σε περασμένη ανάρτησή μας που τιτλοφορούσαμε «Προβοκάτορες αντάξιοι του Γκέμπελς» και επικαλούμενοι στοιχεία του ιστορικού περιοδικό «ΤΟΤΕ» κάναμε μια διαδρομή στο παρελθόν του ΔΟΛ από τότε που συνεργαζόταν με τους κατακτητές του άξονα τότε που είχαν εισβάλει στην χώρα μας. Αλλά για την άθλια ιστορική διαδρομή αυτού του «συγκροτήματος» υπάρχει και ένα πολύ χαρακτηριστικό δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» που υπογράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος.

Το συγκρότημα Λαμπράκη ήταν πάντα παρόν: Και τον Απρίλη του ’41 όταν χειροκροτούσε την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, και το Μάρτη του ’52 όταν επιδοκίμαζε την εκτέλεση του Μπελογιάννη, και στα Ιουλιανά όταν έπαιζε το παιχνίδι της πολιτικής ανωμαλίας, και στη μεταπολίτευση που «πουλούσε» το… «νερό του Καματερού» ως φάρμακο «διά πάσαν νόσον και μαλακίαν».

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2016/03/blog-post_1.html