Όταν πριν από λίγους μήνες ο ανεκδιήγητος Φίλης, έπαιζε με τις λέξεις και τη συνείδηση εκατομμυρίων Ελλήνων βαφτίζοντας «εθνοκάθαρση» τη γενοκτονία των Ποντίων, ο Αντώνης Ρέμος τον έκραξε. «Απλά θέλω να επισημάνω στον κάποιο απίθανο κύριο Φίλη, ότι η ιστορία γράφεται με αγώνες και όχι με θεωρίες και εκτιμήσεις!!!» είπε τότε μέσω Instagram o Αντώνης. Κι είχε δίκιο. Η Ιστορία γράφεται με αγώνες. Πολλές φορές και με αίμα. Και ο Κεμάλ Ατατούρκ, για τον οποίο ο Αντώνης είπε πως είναι περήφανος που κατάγονται από το ίδιο χωριό, έγραψε τη δική του Ιστορία με αίμα ελληνικό.

Αν δεν το ξέρει ο Αντώνης, η σφαγή της Σμύρνης έχει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του συγχωριανού του και των «νεότουρκων» του, τους οποίους οι μόνοι που μπορούν να τους κοντράρουν σε βιαιότητα ήταν τα… παιδιά του Χίτλερ. Δεν ξέρω λοιπόν για ποιον λόγο ακριβώς είναι περήφανος ο Αντώνης για τον Μουσταφά Κεμάλ, αλλά φαντάζομαι ότι όποιον λόγο και να έχει στο μυαλό του δεν μπορεί να μπει ούτε καν στη ζυγαριά με τη σφαγή τόσων Ελλήνων και να υπερισχύσει…

Αντωνάρα, να με συμπαθάς που σου χαλάω το έργο αλλά για όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, εκτός ίσως από εσένα και τον Μπουτάρη, ο συγκεκριμένος τύπος είναι απλά ένας σφαγέας του ελληνισμού. Στο φινάλε, ρε Αντώνη… απλά τραγούδα! Τουλάχιστον τραγουδώντας ενώνεις τους Έλληνες. Άλλωστε δεν έχουμε και πολλούς Ρέμους… Α… Πριν τραγουδήσεις πες πρώτα μια συγγνώμη… Από όλους αυτούς που έχουν χάσει τους ανθρώπους τους στη Σμύρνη από τον… συγχωριανό σου!
Κι άμα πέσει το μάτι σου εδώ γύρω, δες τη φωτό… Είναι ένα από τα «επιτεύγματα» του Μουσταφά…

Όχι τίποτα άλλο αλλά σου έχω και μεγάλη αδυναμία ρε μπαγάσα…