Ο άνθρωπος από τα πρώτα βήματα του συνήθιζε να κόβει τον χρόνο σε μικρά κομμάτια. Ποιος ξέρει γιατί, ίσως ο φόβος για το άγνωστο που τον τρομάζει, ίσως η αίσθηση του πόσο μικρός κι ανίσχυρος είναι απέναντι του, ποιος να ξέρει τελικά…Χώριζε τη ζωή του σε μικρά τμήματα πιστεύοντας πως μπορεί έτσι να τιθασεύσει τη μοίρα, να νικήσει τη φθορά, να παλέψει το άγνωστο του θανάτου. Παιδική ηλικία, εφηβεία, ωριμότητα, γεράματα… Χρόνια, μήνες, ώρες, λεπτά, στιγμές κι ανάσες…Πάντα κάτι που τελείωνε, σηματοδοτούσε την ελπίδα για κάτι νέο που ξεκινούσε. Νέα όνειρα, φρέσκες σκέψεις, καινούριες ελπίδες.Και πάλι απ” την αρχή…
Γυρίζεις ένα φύλλο στο ημερολόγιο σου και πιστεύεις πως μαζί μ” αυτό αλλάζεις και ζωή. Λες και δε θα “σαι το ίδιο αγρίμι κι αύριο το πρωί…Στέλνεις ευχές, ντύνεσαι επίσημα, φοράς τη μάσκα με το ζωγραφισμένο χαμόγελο στο πρόσωπο σου μήπως κι έτσι ξορκίσεις την ασχήμια γύρω σου. Με μια κίνηση, σε μια στιγμή. Σα να μην έγιναν ποτέ όλα εκείνα που σου μαυρίζουν την ψυχή σου.Ελπίζεις, εύχεσαι, ονειρεύεσαι…Μα το πρωί που ξυπνάς είναι και πάλι όλα γύρω σου ίδια. Ο ίδιος πόνος, τα τέρατα που σου στοιχειώνουν τα βράδια δεν έφυγαν ποτέ. Γελάνε με τις νεκρές ελπίδες σου. Γελάνε με σένα και τα ψεύτικα όνειρα σου…Άνθρωποι συνεχίζουν να θυσιάζονται στον Μολώχ της απληστίας, βόμβες συνεχίζουν να κομματιάζουν παιδικά όνειρα, ψυχές συνεχίζουν να πνίγονται στα βάθη της θάλασσας…Κι εσύ εκεί, βυθίζεσαι όλο και πιο πολύ στην ανυπαρξία σου…
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
<< ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ >>
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
