Να φυλάς στο κατώφλι σου ένα καλωσόρισμα, πάντα..Να ΄ναι η πόρτα του σπιτιού σου ανοιχτή διάπλατα και το σπίτι σου γεμάτο από ανθρώπους. Γιατί αν νομίζεις πως τα ντουβάρια είναι άψυχα, γελιέσαι..Ακούν και νιώθουν.
Αγαλλιάζουν και ευφραίνονται.
Γελούν και κλαίνε.
Κρατούν τα ανθρώπινα χνώτα στα σπλάχνα τους. Κι έτσι αν πορεύεσαι, ακόμα και τις ώρες που είσαι μόνος, τη θλίψη της μοναξιάς δε θα την νιώσεις ποτέ.
Γιατί οι τοίχοι θα ‘χουν χορτάσει παιχνίδια κι αγκαλιές πειράγματα κι αλήθειες. Θα τους ακούς να γρυλίζουν σαν γατί που μόλις έφαγε και χαίρεται τον ήλιο. Θα σε τυλίγουν με τη ζεστασιά τους. Μια ζεστασιά που ποτέ δε θα λιγοστεύει.
Γιατί οι ανάσες που φιλοξένησες θα θεριεύουν τη φωτιά στο τζάκι σου μέρα και νύχτα. Δεν χρειάζεται ούτε να κάνεις, ούτε να έχεις πολλά . Το χαμόγελο σου να είναι η μόνη σου προετοιμασία. Κι η αγκαλιά σου, μεγάλη και σφιχτή.
Κάθε μέρα που ξημερώνει , το σπίτι σου να είναι έτοιμο για να στηθεί γιορτή . Απλό κι ανεπιτήδευτο. Σαν νησιώτικη αυλή με ψηλούς βασιλικούς κι ασπρισμένες γωνιές. Φτωχική μα τόσο πλούσια. Έτοιμη κάθε στιγμή να ποδοπατηθεί από βήματα ρυθμικά, να ποτιστεί από γέλια.
Να ΄ ναι κάθε σου χάραμα και κάθε σου δύση λόγος να γιορτάζεις.
Να προσμένεις και να λαχταράς όπως το παιδί τον Άγιο Βασίλη. Να διατηρείς τον ενθουσιασμό του παιδιού που αντικρίζει το ουράνιο τόξο. Κι αν σου πουν πως μεγάλωσες και πρέπει να “ωριμάσεις” ,ούτε να αλλάξεις , ούτε να θυμώσεις. Άπλωσε το χέρι, βάλε όσους μπορείς στη βάρκα σου και πήγαινε τους ένα σεργιάνι στον ουρανό σου. Η ομορφιά του να είναι η μόνη απάντηση σου. Και μονάχα τούτο να λες,το πιο αληθινό και το πιο λησμονημένο: Διάλεξε με τα μάτια της καρδιάς τους ουρανούς που θα αρμενίσεις.
Γιατί η βόλτα είναι μια φορά.. Δεύτερη δεν έχει.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
<< ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ >>
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Πηγή