Απότομες ανηφοριές διαθέτει το Γαλάτσι, όπου μεγάλωσα. Και άφθονα νταμάρια. Καθώς εκείνη την εποχή υπήρχαν ελάχιστες πολυκατοικίες, οι συνθήκες για το πέταγμα των χαρταετών ήταν ιδανικές. Επρόκειτο για το αγαπημένο μας παιχνίδι. Ξεκινούσαμε να τους αμολάμε τα Φώτα και σταματούσαμε μετά του Θωμά. Κλείνω τους οφθαλμούς αναπολώντας τους απείρου κάλλους ανέμελους καιρούς. Εξασφαλίζαμε «μάνες» στα γύρω ξυλουργεία, από πήχεις χωρίς ρόζους, να ’ναι ανθεκτικές, οι γυαλιστερές, χρωματιστές κόλλες πωλούνταν πάμθηνα στα χαρτοπωλεία, ενώ «ουρές» και «σκουλαρίκια» φτιάχναμε από φύλλα εφημερίδας.

Επιφορτίζαμε τις γιαγιάδες μας με το καθήκον να ξεμπλέκουν τις «μπερδεψούρες» κι είχαμε έτσι όσο θέλαμε σπάγκο, το ακριβότερο αξεσουάρ του εγχειρήματος. Η Καθαρά Δευτέρα αποτελούσε την πιο ξεχωριστή μέρα. Πετούσαμε τους καλύτερούς μας αετούς, φαντεζί συνθέσεις – όχι κατ’ ανάγκην με τα χρώματα των ομάδων μας, με «σβουριχτάρια» και με τα όλα τους, τους οποίους σενιάραμε μέρες πριν. Οι πιο μοβόροι τοποθετούσαν κομμένα ξυραφάκια σε καίρια σημεία, ούτως ώστε να ρίχνουν στο έδαφος ή σε κολόνες της ΔΕΗ τα αθύρματα που πλησίαζαν το δικό τους.

Τρέχαμε νωρίς νωρίς να πιάσουμε τις κατάλληλες θέσεις και, αν φυσούσε ικανοποιητικά, σε λίγα λεπτά κατακτούσαμε τα επουράνια. Οσοι ασχολούνταν περιστασιακά με το σπορ, ιδίως συμμαθητές που επιχειρούσαν να απογειώσουν αγοραστές, ρομβοειδείς κατασκευές παρέα με τους πατεράδες τους, αδυνατούσαν να μας συναγωνιστούν. Ημασταν οι αδιαμφισβήτητοι κυρίαρχοι των αιθέρων κι απολαμβάναμε την ηδονή να βλέπουμε τους αετούς μας ψηλότερα απ’ όλων των άλλων. Κάποτε όμως καταντούσε πληκτικό. Εφευρίσκαμε, λοιπόν, ποικίλους τρόπους για να διασκεδάζουμε τη μονοτονία της υπεροχής.

Ο δημοφιλέστερος ήταν τα περίφημα «γράμματα». Κόβαμε σελίδες τετραδίου, σημειώναμε πάνω τους σκωπτικές φράσεις, ανοίγαμε μια τρύπα στη μέση και, εκμεταλλευόμενοι χαμηλά ρεύματα αέρα, τις εκτοξεύαμε ίσαμε τα ζύγια. Σπάγαμε πλάκα με το σκερτσόζικο φουρφουρητό τους πάνω στα κορδονέτα. Ανοίγω τα μάτια και επιστρέφω αναπόδραστα στο ζοφερό παρόν. Στην αιχμή του Γολγοθά μας αμολάνε καλούμπα οι επιτελείς της πρωτοδεύτερη φορά Αριστεράς. Στους χαρταετούς τους διακρίνονται οι μορφές της Κάγκελα Μέρκελ, του Φον Σόι Μπλε και του Ντόναλντ Ντακ Τουσκ, οι οποίοι χρίζονται παραλήπτες ακατάληπτων και αλλοπρόσαλλων επιστολών. «Παρατηρώ μετατόπιση από τη φάση της λιτότητας στη φάση της μεταλιτότητας» γράφει η αντιπροεδράρα Γιάννης Δραγατάκης. «Για κάθε ευρώ επιβάρυνσης θα υπάρχει και ένα ευρώ ελάφρυνσης» τονίζει, α πα παπά, ο Νίκος Παππάς.

Στην κοσμάρα του το σπίρτο ο Σπίρτζης τηλεγραφεί από την Ηπειρο: «Γιορτάζουμε μαζί με την απελευθέρωση των Ιωαννίνων και την έξοδο από την κρίση χάρη στις προσπάθειες που έχουν γίνει και τελεσφορούνε». Απ’ τα μπαλαούρα, όπου δεινοπαθεί η κοινή λογική, ο αγέρωχος Γεράσιμος Μπαλαούρας επισημαίνει: «Κάνουμε μεγάλες φορολογικές μειώσεις. Δηλαδή, σας παίρνουμε εκατό ευρώ με το ένα χέρι και σας δίνουμε άλλα εκατό με το άλλο». Ο ΘΑλέξης τέλος υπογραμμίζει: «Πρέπει να συγκρουστεί η Μέρκελ με τη Λαγκάρντ, αλλιώς το πρόγραμμα δεν βγαίνει». Τι να πει κανείς; Αντε, καλή Σαρακοστή.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

πηγη