Στις μισές χώρες της Ευρώπης, έχει νομιμοποιηθεί ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων.
Στην Ολλανδία νομιμοποιήσανε το κόμμα των παιδεραστών.
Στη Γερμανία επιτρέπετε η κτηνοβασία και κατατέθηκε στη βουλή νομοσχέδιο προς ψήφιση, για να επιτρέπετε ο γάμος μεταξύ αδελφών. Δηλαδή νομιμοποίηση της αιμομιξίας.
Μπορεί να μου τεκμηριώσει κάποιος, τι δουλειά έχουμε σαν ελληνική φυλή, σε μια ένωση με αυτά το όντα….

ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΜΠΛΟΥΜ ΜΠΛΟΥΜ

Το κόμμα των παιδόφιλων (PNVD) ιδρύθηκε στις 31 Μαΐου 2006 από τρία άτομα που αυτοχαρακτηρίζονται παιδεραστές.
Ποτέ δεν κατάφερε να μαζέψει τις 30 υπογραφές που χρειάζονται κάθε μιας από τις 19 εκλογικές περιφέρειες, ώστε να μπορέσει να κατέβει στις εκλογές του 2006 και ποτέ δεν κατέβηκε σε εκλογές.

Το ζήτημα που ανέκυψε γύρω από τη νομιμότητα της κτηνοβασίας είναι σχεδόν αδιανόητα αποτρόπαιο, ταυτόχρονα όμως επιτρέπει στον υπόλοιπο κόσμο να ρίξει μια ματιά στη διαστροφή που ελλοχεύει κάτω από την πολιτισμένη και καθωσπρέπει επιδερμίδα της γερμανικής κοινωνίας. Ο Μίχελ Κίοκ δεν έχει καμία αναστολή στη δημόσια έκθεση των προτιμήσεών του -και, από ό,τι λέει, δεν είναι ο μόνος Γερμανός που ανησυχεί ότι ο καινούργιος, πιο αυστηρός νόμος θα θέσει σε κίνδυνο την ερωτική του ζωή: Ο Κίοκ συνευρίσκεται τακτικά με την μόνιμη και πιστή του σύντροφο, την Κέσι, το οκτώ ετών δαλματικό σκυλί με το οποίο μοιράζεται το κρεβάτι του. Ο ίδιος επισημαίνει ότι το να τεθούν εκτός νόμου οι σεξουαλικές πράξεις μεταξύ ανθρώπων και «συναινούντων» ζώων είναι κάτι άδικο και υποκριτικό, εφόσον το κράτος «δεν δείχνει ανάλογη ευαισθησία πχ στον ευνουχισμό χωρίς νάρκωση των χοιριδίων, μια πρακτική που εφαρμόζεται ευρύτατα στη βιομηχανία κρεάτων. Επίσης, στη βιομηχανική κτηνοτροφία, τα ζώα κακοποιούνται σεξουαλικά. Για παράδειγμα, στους αγριόχοιρους εφαρμόζεται ένα «κλύσμα» με ογκώδη ηλεκτρόδια προκειμένου να εκσπερματίζουν κατά παραγγελία». Και επειδή ο Κίοκ δεν έχει κανένα έλεος για όσους ακούγοντας τα επιχειρήματά τους νιώθουν αηδία, υπενθυμίζει ότι «η κτηνοβασία συνιστά παράνομη πρακτική στη Γαλλία, την Ελβετία, καθώς και στην παραδοσιακά ανοικτή σε προωθημένες αντιλήψεις Ολλανδία. Εξακολουθεί όμως να είναι νόμιμη στη Δανία».
Εξαιτίας του θορύβου που προκλήθηκε γύρω από τον εκσυγχρονισμό της γερμανικής νομοθεσίας σε ό,τι αφορά την κακοποίηση των ζώων, ακούστηκε επίσης ότι οι Γερμανοί «ζωόφιλοι», δεν αναζητούν απλώς κατά μόνας τις κτηνοβατικές τους απολαύσεις, αλλά επισκέπτονται φάρμες και ζωο-μπορντέλα, όπου εκδίδονται διάφορες τετράποδες πόρνες. Καθώς όμως αυτό δεν είναι μόνο ανήκουστο αλλά και παράνομο ακόμη και υπό την ισχύουσα γερμανική νομοθεσία, όλα γίνονται κρυφά και συνωμοτικά. Επισήμως δεν υπάρχει καμία φάρμα και κανένα μπορντέλο ζώων προς σεξουαλική εκμετάλλευση, ανεπίσημα όμως η περιήγηση σε διάφορα forum δείχνει ότι οι Γερμανοί κτηνοβάτες ψάχνονται και προσπαθούν να αλληλο-ενημερωθούν με υπονοούμενα και συνθηματικά. Κάποιοι από αυτούς, δε, παραπέμπουν σε ερωτικές φάρμες και ζωολογικούς κήπους που υποτίθεται ότι λειτουργούν εκτός Γερμανίας, πχ στην προχωρημένη Δανία ή ακόμη και τις ΗΠΑ.

Τα ακραία γούστα των Γερμανών

Η πορνογραφία που κινείται στα ακραία όρια της διαστροφής, δεν θα μπορούσε να αφήσει ήσυχο το ζωικό βασίλειο. Μολονότι εκτός νόμου, οι πορνο-ταινίες με πρωταγωνιστές κατοικίδια όπως γάτες, σκύλους, κουνέλια ή πιο μεγαλόσωμα είδη όπως άλογα, διακινούνται ευρύτατα στις υπόγειες διαδρομές του διαδικτύου. Τα βογγητά και οι κραυγές είναι, βέβαια, μια διεθνής γλώσσα, έστω και έτσι όμως η γερμανική υπογραφή στις εν λόγω παραγωγές συναντάται υπερβολικά συχνά για να είναι συμπτωματική. Εξάλλου, δεν χρειάζεται να βουτήξει στο βόρβορο της κτηνοβασίας για να γνωρίζει την τάση των Γερμανών προς ό,τι πιο σιχαμερό και ποταπό μπορεί να ικανοποιήσει μια διαταραγμένη ανθρώπινη φύση: Όσοι ανατέμνουν το φαινόμενο της πορνογραφίας, γνωρίζουν ότι μια γερμανική «τσόντα», ακόμη και εάν προορίζεται για μαζική -τηρουμένων των αναλογιών- κατανάλωση, δεν μπορεί να θεωρείται πλήρης εάν δεν περιλαμβάνει τουλάχιστον μια πραγματικά βρώμικη, κοπροφιλική σκηνή. Είναι σαφές ότι οι Βορειοευρωπαίοι γενικώς και ιδιαίτερα οι Γερμανοί, νιώθουν μια ακατανίκητη έλξη για τις ηδονές που, κατά τον κοινό νου, δεν είναι μόνο απεχθείς αλλά και τελείως απαξιωτικές για το ανθρώπινο είδος. Επομένως, το να αντιδρούν οι Γερμανοί κτηνοβάτες στην απαγόρευση της ειδεχθούς πρακτικής τους, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως κάτι αναμενόμενο.

Παρ’ όλ’ αυτά, το ΘΕΜΑ επικοινώνησε με μια Γερμανίδα ζωόφιλη, η οποία συνεισέφερε τη δική της διάσταση στο ζήτημα. Η κα Ρεγγίνα Σμιντ τα τελευταία χρόνια κατοικεί μόνιμα στην Ελλάδα, βρίσκεται όμως σε επαφή με θιασώτες του φιλοζωικού κινήματος σε όλο τον κόσμο. Κατά την άποψή της «η κτηνοβασία θα έπρεπε να θεωρείται ένα αδίκημα εξίσου βαρύ με την παιδεραστία. Οι Γερμανοί δεν έχουν καμία παράδοση συμπάθειας ή ανοχής στους κτηνοβάτες, δεν υπάρχουν ζωο-μπορντέλα και σίγουρα όσοι επιδίδονται σε αυτή τη διαστροφή δεν είναι τόσοι πολλοί όσοι αναφέρονται στην ειδησεογραφία. Επιπλέον, θα πρέπει να τονιστεί ότι στη Γερμανία η προστασία των ζώων είναι κατοχυρωμένη στο σύνταγμα του ομοσπονδιακού κράτους, κάτι που, από όσα μπορώ να γνωρίζω, ισχύει σε πολύ λίγες χώρες του κόσμου».

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

πηγη