Κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου είσαι εκεί. Στέκεσαι στην απέναντι πλευρά και μου χαμογελάς.

Λένε ότι είναι λάθος να σε σκέφτομαι ακόμη. Λένε ότι πρέπει να προχωρήσω τη ζωή μου, μα δε με νιώθουν καρδιά μου. Κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου φοβάμαι ότι δε θα είσαι στην απέναντι πλευρά και κάθε φορά που τα ανοίγω ότι ήταν η τελευταία μου ευκαιρία να σε συναντήσω.

Να σ” αγαπώ για πάντα, δε μπορεί να είναι λάθος παρόλο που δεν είσαι εδώ, δε θα προχωρήσω. Θα κάθομαι στο πάτωμα, στο αγαπημένο σου σημείο και θα φοράω μόνο το λευκό πουκάμισο που άφησες πίσω.

Δεν υπάρχει θεραπεία για την ανάμνηση των προσώπων έτσι κι εγώ δε ξεκίνησα τον μάταιο αγώνα να σε ξεχάσω. Έμαθα να ζω με την απουσία σου και να ανυπομονώ να πέσει η νύχτα για να σε ονειρευτώ, να σ΄αγγίξω και να σ΄αγκαλιάσω.

Έψαχνα για απαντήσεις που δε θέλω να ακούσω. Έξω στο κρύο στέκομαι πατώντας το τελευταίο σπίρτο που άγγιξα για να νιώσω. Η φωνή σου με στοιχειώνει και μου λέει ότι όλα είναι καλά αλλά εύχομαι να ήμουν νεκρή.

Μόνο έτσι θα αντέξω την αιώνια απουσία σου.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Follow @https://twitter.com/pitsiriki1