Ψυχολογικός Φάρος

7079

Άσε με στο θαύμα αυτό, που σε αγγίζω και γιατρεύομαι.
Νιώθω τη δύναμη της ψυχής σου σα μια ενέργεια που με ηλεκτρίζει.
Κάθε μέρα υποφέρω από τη μέθη της υπαρξής σου, ζαλίζομαι στην παρουσία σου.
Κι όταν σκοτεινιάζω ξέρεις να με κάνεις να λάμπω με τα αρώματά σου, που είναι δυνατότερα από της Άνοιξης.

Με θλίψη μου λες πως είμαι φωτεινότερος από το μαύρο των επιλογών μου και αμέσως με πιάνει θυμός για την απραξία μου.
Ίσως γιατί δε μπορώ να ξεμεθύσω ακόμα από το άρωμά σου και βρίσκομαι διαρκώς σε μια ηδονική κατάσταση…
Ίσως πάλι επειδή είμαι απλά ένας ξενιστής στη ζωή σου.

Σου έχω υποσχεθεί πως δε θα σε σκαλίζω γιατί θα σε ματώσω με τον εγωκεντρισμό μου, τις αντιδράσεις μου, τα ηλίθια θέλω μου.
Μπορεί από την άλλη να είναι της μοίρας μας γραφτό, να μη ταιριάζουν τα θέλω μας όπως λες…
Άχ τα πρέπει μου… Να ξερες πως δε διαφέρουν από τα δικά σου θέλω.

Ξέρεις δεν είμαι καλός στις υποσχέσεις λόγω της ετερόκλητης συμπεριφοράς και της έλλειψης του χρονικού προσδιορισμού.
Ίσως θα ήταν καλύτερα για μένα να μείνω μακρυά σου μου λες για λίγο και αμέσως σκοτεινιάζω, κλείνομαι στον εαυτό μου, στη θλίψη.
Μα καλά δε βλέπεις; Εθελοτυφλείς; Μου κάνεις κακό! Μα εσύ επιμένεις, ανάβεις ένα τσιγάρο κοιτάς το κενό και βάζεις την υπέρλαμπρη υπογραφή σου στη θανατική καταδίκη μου.
Να ξέρεις πως μέσα μου κλαίω σα μικρό παιδί που το έχουν εγκαταλείψει. Κάθε φορά, ξέρεις πως είναι.

Όταν φτάνω στην άκρη του δρόμου και βρίσκομαι σε αδιέξοδο κοιτώ τα μάτια μου στον καθρέφτη κι αναρωτιέμαι αν έτσι είχα φανταστεί τον εαυτό μου όταν θα «μεγάλωνα».
Πεισμώνω.
Λαβωμένος από αρκετές μάχες δε νομίζεις ότι είναι καιρός για ειρήνη; Μου απαντώ. Γι αυτό σου λέω, μη με αφήνεις να χορεύω στο γκρεμό.
Είμαι ήδη αρκετά τραυματισμένος για να πολεμώ φαντάσματα.

Ξέρω έχω όλα τα καλά και τα κακά του κόσμου μα η ανάγκη μου να σε έχω ξεπερνά τα όρια των νόμων της φυλακής μου.
Η καταστροφή μου στις πολύ ιδιαίτερες στιγμές της φυγής σου να θυμάσαι είναι η ανάγκη που έχεις να επιτεθείς ίσως από φόβο στο κενό, στο τίποτα.
Το τίποτα όμως είναι χρόνος που περνά εις βάρος μας…

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°






ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ