Daily Archives: Οκτωβρίου 22, 2013

Πολιτικές μπλόφες υψηλού ρίσκου

download

Φωτογραφία: Παναγιώτης Τζάμαρος/FosPhotos
«Τα κάναμε όλα» διεμήνυσε ο πρωθυπουργός από τη Ρώμη καλώντας τους πιστωτές να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους, δηλαδή να συναινέσουν σε μια γενναία απομείωση του χρέους άμεσα και να εγκαταλείψουν τις πιέσεις για νέα μέτρα. Της Αγγελικής Σπανού

Η αλήθεια είναι ότι τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση της δόσης του 1 δισ. ευρώ (Οκτώβριος) δεν έχουν ακόμη εκπληρωθεί, λείπουν τα 1.349 ονόματα διοικητικών υπαλλήλων ΑΕΙ από τη λίστα της διαθεσιμότητας του Σεπτεμβρίου και οι 4.000 απολύσεις μέχρι το τέλος του έτους όπως προβλέπει σχετική μνημονιακή δέσμευση. Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση φτιάχνει κλίμα σύγκρουσης με την Τρόικα, με το επιχείρημα ότι η ελληνική πλευρά έχει διανύσει την απόσταση που της αναλογεί, ενώ μάλλον εννοεί ότι δεν πάει άλλο έτσι κι αλλιώς, ανεξάρτητα από τις μεταρρυθμιστικές επιδόσεις που καταγράφονται και οι οποίες, προφανώς, δεν κρίνονται θετικά από τους ελεγκτές.

Γεγονός είναι πως έχουμε μπερδευτεί ανάμεσα σε νέα και παλιά μέτρα, οριζόντια και κάθετα, δημοσιονομικά και διαρθρωτικά. Ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας προανήγγειλε χθες βράδυ περικοπές σε συντάξειςτων λεγόμενων ή των πρώην ευγενών ταμείων των ΔΕΚΟ και των τραπεζών, ενώ το πρωί η Ντόρα Μπακογιάννη, μιλώντας στον ΣΚΑΙ, επιβεβαίωσε ότι είναι αναπόφευκτη η νέα μείωση των επικουρικών συντάξεων. Δεν είναι δηλαδή απολύτως σαφές αν η κυβέρνηση εναντιώνεται στα μέτρα 2 δισ ευρώ για το 2014 που ζητά η Τρόικα ή αν στην πραγματικότητα ζητά παράταση και για ήδη ψηφισμένα μέτρα που βλέπει ότι έχουν μεγάλο πολιτικό κόστος και βαριές κοινωνικές επιπτώσεις. 

Οι επικεφαλής του κλιμακίου της Τρόικας αναμένονται στην Αθήνα στις αρχές Νοεμβρίου και η διαπραγμάτευση θα κρατήσει πολύ, ίσως και μέχρι τον Δεκέμβριο, αν δεν βρίσκεται συμβιβασμός για το περιεχόμενο του νέου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος με ορίζοντα το 2017.

Ο Α. Σαμαράς θα έχει συνάντηση αύριο με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ευ. Βενιζέλο (ο οποίος σήμερα δίνει συνέντευξη τύπου) προκειμένου να «κλειδώσουν» την προγραμματική συμφωνία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που εκκρεμεί από το καλοκαίρι. Η έξοδος από το μνημόνιο, η ελάφρυνση του χρέους και ο αποκλεισμός νέων μέτρων είναι το τριπλό μήνυμα που θέλουν να εκπέμψουν, ενώ θα διαβεβαιώσουν ότι στόχος είναι η εξάντληση της τετραετίας.

Την Πέμπτη ο πρωθυπουργός θα βρίσκεται στις Βρυξέλλες για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και προφανώς θα επιδιώξει ένα τετ α τετ με την Γερμανίδα καγκελάριο Α. Μέρκελ, η οποία έχει να εμφανιστεί στο ελληνικό κάδρο από εκείνο το τηλεφώνημα που έκανε στον Α. Σαμαρά μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ.

Τη διαβεβαίωση ότι δεν υπάρχει εκλογικός σχεδιασμός και ότι κάλπες μπορεί να στηθούν μόνο από ατύχημα έδωσε και ο γενικός γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Τάκης Μπαλτάκος σε χθεσινή του συνέντευξη (στον ρ/σ Βήμα). Είπε πολλά και διάφορα, παραλληλίζοντας την παρούσα κρίση με το 1821, προεξοφλώντας την σθεναρή αντίσταση του πρωθυπουργού απέναντι στην Τρόικα, περιγράφοντας το μνημόνιο ως μελανή σελίδα στην ελληνική ιστορία. Η ρητορική του παρέπεμπε σε εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα («θα αναγκάσουμε την Τρόικα να φύγει»), κάτι που σχολιάστηκε έντονα μεταξύ κυβερνητικών στελεχών και βουλευτών της συμπολίτευσης.

Η Ντόρα Μπακογιάννη δεν έκρυψε την ενόχλησή της μιλώντας στην «Πρώτη Γραμμή» του ΣΚΑΙ. Απευθυνόμενη στον Α. Σαμαρά είπε: «Καλό είναι να του επιβάλει λίγο σιωπή. Ένας γραμματέας υπουργικού συμβουλίου αποφεύγει να κάνει πολιτικές δηλώσεις. Προτιμώ να ακούω τον πρωθυπουργό που έχει την ευθύνη των όσων λέει να μιλάει που έχει την ευθύνη τον λόγων του παρά να ακούω τον κ. Μπαλτάκο».Ενόχληση εξέφρασε στον ίδιο τηλεοπτικό σταθμό και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κ. Τριαντάφυλλος, ενώ πηγές της Χαριλάου Τρικούπη εκπέμπουν από χθες σαφή δυσφορία κάθε φορά που τους γίνεται ερώτηση σχετικά με την παρέμβαση Μπαλτάκου.

Ο πρωθυπουργός επιστρέφει – από άποψη εντυπώσεων – στο αντιμνημονιακό παρελθόν του αφού για 16 μήνες εφαρμόζει, με λάθη και παραλείψεις, το μνημόνιο. Αυτή τη στιγμή η επικοινωνία καλύπτει πλήρως την πολιτική και την οικονομία και δεν είναι καθαρό αν και πότε θα γίνουν και πάλι διακριτά τα όρια ανάμεσά τους. Επίσης, δεν είναι σαφές το βάθος της σύγκρουσης με την Τρόικα. Μέχρι πού θα φτάσει η κυβέρνηση αν η άλλη πλευρά δεν υποχωρήσει; Μέχρι τη ρήξη ή μέχρι ένα νέο μνημόνιο που θα λέγεται, ας πούμε, αναπτυξιακό σύμφωνο; Και το «ατύχημα» που μπορεί να φέρει εκλογές και για το οποίο μίλησε ο Τ. Μπαλτάκος είναι κάτι που φοβούνται ή που εύχονται στο Μέγαρο Μαξίμου;

tvxsteamtvxs.gr/node/141759

Το Μαξίμου καλύπτει πλήρως Βενιζέλο για τον Σκαραμαγκά

download

Στην πλήρη κάλυψη του Ευάγγελου Βενιζέλου για το ζήτημα των ναυπηγείων Σκαραμαγκά προχωρά το Μαξίμου μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου, Σίμου Κεδίκογλου, ο οποίος με ανακοίνωσή του κάνει λόγο για «ωμά συκοφαντική» επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του αντιπροέδρου της κυβέρνησης αναφορικά με τις χθεσινές δηλώσεις κύκλων της Κουμουνδούρου για το θέμα. Εκτός από το να καλύπτει τον Ευάγγελο Βενιζέλο, όμως, το Μαξίμου «αδειάζει» παράλληλα, τον Δημήτρη Αβραμόπουλο ο οποίος προ ημερών άφησε ακάλυπτο τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Δεν αποκλείεται δε να δημιουργηθεί μείζον πρόβλημα στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ που δεν είχε ψηφίσει τη σύμβαση του 2010 και η οποία έφερε την υπογραφή Βενιζέλου. Το πιθανότερο είναι να υπάρξει εκ νέου γκρίνια για το γεγονός ότι η ΝΔ παίρνει πάνω της τα προβλήματα του ΠΑΣΟΚ, όπως έγινε και στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ.

tvxsteamtvxs.gr/node/141765

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΔΙΑΣΩΣΗΣ: ΟΙ ΘΝΗΤΟΙ… ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ

download

«Μου έχει συμβεί πάρα πολλές φορές να είμαι έξω βράδυ με παρέα, να χτυπήσει το τηλέφωνό μου και την επόμενη στιγμή να είμαι σε ένα ελικόπτερο και να επιχειρούμε μαζί με τους υπόλοιπους διασώστες. Όταν είχε πέσει το Γιάκοβλεφ, το θυμάμαι χαρακτηριστικά, στις 17 Δεκεμβρίου του 1997, ήμασταν σε μια ταβέρνα με μια παρέα. Και φύγαμε κατευθείαν. Η επιχείρηση ολοκληρώθηκε έπειτα από τρεις ημέρες. Έχουμε κοιμηθεί έξω πολλές φορές. Δεν γίνεται να μην κοιμάσαι καθόλου. Θα πρέπει να καλύψεις και τις ανάγκες του οργανισμού. Γιατί μετά δεν αποδίδεις κιόλας.»

Ο Ζαφείρης Τρόμπακας δεν είναι από εκείνους τους ανθρώπους, τους κοινούς, του μέσου όρου. Μπορείς να τον συναντήσεις σε κάποιο στενό στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, αλλά να μην τον αναγνωρίσεις… Εκείνοι, όμως, που το συναντούν στις απότομες πλαγιές του Ολύμπου ή σε κάποιες από τις κορυφές του Θεϊκού βουνού, τον αναγνωρίζουν αμέσως. Για πολλούς είναι ο άνθρωπος που τους έχει σώσει τη ζωή, λόγω της υψηλής αίσθησης αλληλεγγύης και κοινωνικής προσφοράς που διαθέτει.

Μέλος της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης από τα γεννοφάσκια της, εκεί κάπου στο μακρινό 1978, έγινε το 1994 ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση), από ανθρώπους, αν μη τι άλλο, «ρομαντικούς».

«Ξεκινήσαμε αρχικά με την ορεινή διάσωση και στη συνέχεια επεκτάθηκε. Ήμασταν άτομα ευαισθητοποιημένα στο να επιχειρούν σε δύσκολο περιβάλλον. Πλέον έχουμε 2.500 εθελοντές σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Η ιδέα πήρε σάρκα και οστά στη Θεσσαλονίκη και πλέον έχουμε 31 παραρτήματα».

«Φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα κι ιστορίες οι παρέες» τραγουδά στο «Ας κρατήσουν οι χοροί» ο Διονύσης Σαββόπουλος. Κάπως έτσι γεννήθηκε και η ιδέα…

«Ήμασταν ορειβάτες, πράγμα που σημαίνει πως αντιλαμβανόμαστε την αίσθηση του κινδύνου που διατρέχει ένας ορειβάτης, που πιθανόν να την υποστούμε κι εμείς σε μια ανάλογη περίπτωση.  Θέλαμε και εμείς με τη σειρά μας, αλληλέγγυα, να κάνουμε το ίδιο,  να προστρέξουμε σε μια έκτακτη κατάσταση. Αυτό ήταν το σκεπτικό. Μας καρφώθηκε αυτή η ιδέα και δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά. Σαν μια φωτεινή επιγραφή που γράφει «πήγαινε, επιχείρηση»! Είναι σαν να σου φωνάζει μια φωνή μέσα σου, με το που ενημερώνεσαι για κάποιο δύσκολο περιστατικό. Και απλά ακούς τη φωνή», εξομολογείται ο Ζαφείρης και διηγείται τι γινόταν προτού συσταθεί η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης:

«Πριν δημιουργηθεί η Ομάδα Διάσωσης λειτουργούσαμε άτυπα. Μας ειδοποιούσαν μέλη του δικτύου μας είτε συγγενείς των ορειβατών. Ή ενημερωνόμασταν από τα Μέσα. Η κύρια πληροφόρηση βασιζόταν και βασίζεται στο κύκλωμά μας. Είναι πολλά άτομα που μας ενημερώνουν, περίπου στα 400 άτομα. Αυτή τη στιγμή, για παράδειγμα, έχουμε μια εικόνα για τους ορειβάτες που βρίσκονται στον Όλυμπο. Έχουμε βάλει και κάποιους ασυρμάτους για να μας ενημερώνουν σε καταφύγια. Ένας ορειβάτης μπορεί να μας μιλήσει στον ασύρματο και να μας πει «καλημέρα, βρίσκομαι εδώ και θα παραμείνω για δύο ημέρες». Πλέον, έχουμε τοποθετήσει και στις εισόδους των μονοπατιών, για να μπορούν εύκολα να τους χρησιμοποιήσουν».

Ναι, είναι κλισέ, αλλά δεν γίνεται να μην το ρωτήσουμε. Ψάχνουμε να βρούμε το ρόλο του Κράτους σε διάφορες Ομάδες, αλλά όπως μας διαβεβαιώνει ο Ζαφείρης, «τζάμπα» ψάχνουμε στη συγκεκριμένη περίπτωση… «Η Πολιτεία μας έχει βοηθήσει πολύ λίγο. Μάλιστα, πριν από 4-5 χρόνια είχαμε κάνει έναν υπολογισμό και η κεντρική διοίκηση της Ομάδας κοστίζει λιγότερο από ένα δημόσιο υπάλληλο, χωρίς να θέλω να μειώσω τους δημοσίους υπαλλήλους. Ο καθένας έχει διαφορετικό ρόλο.  Στη Θεσσαλονίκη είμαστε 250 εθελοντές. Και δεν είναι μόνο η διάσωση, είναι και η παιδεία, η πρόληψη, τα πρότυπα που δημιουργείς. Προσπαθούμε να μετατρέψουμε το χόμπι μας  σε κοινωνική προσφορά. Δεν κάνει κανείς αγγαρεία εδώ. Κοινωνικοποιούμε το χόμπι. Αυτός που κάνει ορειβασία εκπαιδεύεται για παράδειγμα και στις πρώτες βοήθειες, οπότε μπορεί να συμμετέχει και στην επιχείρηση. Αντίστοιχα, ισχύει και για έναν άνθρωπο που του αρέσει το υγρό στοιχείο. Είναι σε ένα περιβάλλον που του αρέσει δηλαδή… Βέβαια, μπορεί να βιώσει μια τραγωδία».

Τολμάμε να ρωτήσουμε αν πληρώνονται, αλλά η κατηγορηματική άρνηση μας κάνει να αισθανόμαστε λίγο άβολα. «Το αντίθετο, πληρώνουμε», μας λέει με νόημα και συνεχίζει… «Κάθε εθελοντής θα πρέπει να πληρώσει ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Να αγοράσει τον ιδιωτικό εξοπλισμό του. Τη συντήρηση, το μπουφάν του, τα παπούτσια του. Το ελικόπτερο για τις επιχειρήσεις το νοικιάζουμε».

Όταν η συζήτηση φτάνει σε συγκεκριμένα περιστατικά, η φωνή του διασώστη αλλάζει. Γίνεται πιο έντονη, οι περιγραφές πιο γλαφυρές: «Δύο είναι οι επιχειρήσεις διάσωσης που μου έχουν καρφωθεί στο μυαλό. Η μία είναι το Φεβρουάριο του 1994 και η άλλη την Πρωτομαγιά του 2001. Και στις δύο επιχειρήσαμε με πολύ μεγάλο ρίσκο, αν και λέμε πως η ασφάλεια του διασώστη προέχει πάνω από όλα, στις συγκεκριμένες είχε να κάνει με νεαρούς, οπότε…

Πριν από 12 χρόνια, Πρωτομαγιά. Ένας πατέρας με τέσσερα παιδιά είχαν εγκλωβιστεί σε ένα οροπέδιο του Ολύμπου που χτυπιέται από θύελλες και έχει επικίνδυνες πλαγιές -ακόμη και για χιονοστιβάδες, σε υψόμετρο 2.700 μέτρων. Ήταν όλο το βράδυ εκεί και χοροπηδούσαν, για να καταφέρουν να ζήσουν. Το επόμενο πρωί τους βρήκαμε, εν μέσω χιονοθύελλας.

Το 1994, Με ελικόπτερο της αεροπορίας στρατού καταφέραμε να διασώσουμε δύο ορειβάτες που είχαν ανέβει στον Όλυμπο για μιάμιση ημέρα, εγκλωβίστηκαν και παρέμειναν εκεί για 7 ολόκληρες ημέρες, μέσα σε ένα αντίσκηνο. Έγινε μια τιτάνια  προσπάθεια να τους εντοπίσουμε και το καταφέραμε την πέμπτη ημέρα, ενώ οι περισσότεροι τους θεωρούσαν νεκρούς. Προσπαθήσαμε για αρχή να ρίξουμε τρόφιμα… Το συναίσθημα ήταν τόσο έντονο, ειδικά όταν τους εντοπίζεις ζωντανούς. Αυτό το φτερούγισμα στην καρδιά δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Θυμάμαι έντονα τη σκηνή, όταν μας είδαν, ήμουν μέσα στο ελικόπτερο. Είναι  όπως το βλέπεις στον κινηματογράφο, που χοροπηδάνε, σηκώνουν τα χέρια για να τους εντοπίσεις και φτάνουν να κάνουν κωλοτούμπες από τη χαρά τους όταν καταλάβουν πως τους έχεις δει. Και σκέψου πως το χιόνι έφτανε γύρω τους τα 2 μέτρα, πράγμα που έκανε ακόμη πιο δύσκολη την προσέγγιση. Μάλιστα, στη συγκεκριμένη  προσπάθεια εντοπισμού και διάσωσης, μια ομάδα από το Λιτόχωρο είχε χτυπηθεί από χιονοστιβάδα. Για αυτό λέμε για επιχειρήσεις υψηλού ρίσκου.

Οι θερμοκρασίες σε αυτό το υψόμετρο μετριούνται αλλιώς. Το -10 που δείχνει το θερμόμετρο με άνεμο 100 χλμ/ωρα ουσιαστικά εκτοξεύει τη θερμοκρασία στους -60. Και υπάρχουν σημεία στα οποία η ταχύτητα του ανέμου μπορεί να φτάσει στα 150 χλμ/ωρα».

«Απώλειες». Ακούγεται βαριά λέξη σε κάθε περίπτωση, αλλά από το στόμα του μοιάζει ακόμη πιο δραματική. «Μας επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό το να χάσουμε ένα άτομο μικρής ηλικίας. Για παράδειγμα ένας 23χρονος Άγγλος αναρριχητής. Είχε φτάσει το πρωί στην Ελλάδα και το  απόγευμα ήταν νεκρός».

Θέλει να μιλήσει για την πρόληψη. Είναι το πιο σημαντικό κομμάτι. Μου το επαναλαμβάνει συνεχώς, οπότε κλείνοντας αναφέρει: «Επιχειρούμε ειδικά για τον Όλυμπο, 4 με 5 επιχειρήσεις το χρόνο, αλλά δεν σώζονται όλοι, έχουμε και απώλειες. Είναι λίγες οι επιχειρήσεις γιατί φροντίζουμε πολύ για την πρόληψη. Έτσι έχουμε μειώσει πάρα πολύ τα περιστατικά. Υπάρχουν οδοσημάνσεις στα περισσότερα σημεία του Ολύμπου που μπορούν να προκαλέσουν αποπροσανατολισμό. Γιατί έτσι μπορεί να οδηγηθεί σε ένα γκρεμό, να χαθεί».

http://provocateur.gr/