Πληγώθηκα

Πιτσιρίκο, διάβασα πριν λίγες μέρες το «Η Ελλάδα (και οι Έλληνες) με πληγώνουν». Αν και καθυστερημένα είπα να σου γράψω γιατί και εγώ πληγώθηκα και πληγώνομαι.

Πληγώθηκα που πριν από 3 χρόνια οι γονείς μου πλήρωναν την δωρεάν παιδεία 300 ευρώ το μήνα για να κάνω φροντιστήρια, να δώσω πανελλήνιες, να περάσω στο πανεπιστήμιο, να γίνω σωστός άνθρωπος (!!).

Πληγώθηκα που οι καθηγητές μου, οι περισσότεροι επιστήμονες και άνθρωποι με όλη την σημασία της κάθε λέξης, έπρεπε να ισοπεδώνουν την επιστήμη και την προσωπικότητά τους παραδίδοντας ένα στείρο, βαρετό και αγχωτικό μάθημα για μερικές εκατοντάδες ευρώ.

Πληγώθηκα που μετά από τα έξοδα των γονιών μου και τις δικές μου θυσίες δεν πέρασα στη σχολή που ήθελα. Πιο πολύ στεναχωρήθηκα για τα έξοδα των γονιών μου παρά για την προσωπική μου προσπάθεια που πήγε χαμένη.

Πληγώθηκα που έπρεπε να φύγω στα 18 μου, να πάω σε μια ξένη και μακρινή χώρα, χωρίς φίλους γνωστούς ή συγγενής, πληγώθηκα αλλά ήταν δωρεάν…και εγώ είχα όνειρα. Ακόμη έχω.

Πληγώθηκα που φίλοι καρδιακοί που κουβαλάω από το δημοτικό γίνανε σκυλιά της ΔΑΠ, της ΠΑΣΠ, της ΚΝΕ…

Πληγώθηκα που, στη χώρα όπου βρίσκομαι, ενοικιαστές σπιτιών έχουν αρνηθεί να νοικιάσουν το διαμέρισμά τους σε εμένα γιατί φοβούνται πως δεν θα τους πληρώνω.

Πληγώνομαι που χάνω συναντήσεις με την παρέα μου και την οικογένειά μου. Χάνω γενέθλια, γιορτές, γεννήσεις, γάμους, κηδείες, λύπες και χαρές.

Πληγώνομαι που έχω τρία χρόνια να περάσω Πάσχα με τους δικούς μου ανθρώπους. Ό,τι στα 16 μου έμοιαζε απίστευτα γραφικό και βαρετό, τώρα μου λείπει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.

Πληγώθηκα το καλοκαίρι που ερωτεύτηκα αλλά δεν μπορούσα να το κρατήσω γιατί…η ξενιτιά…

Πληγώνομαι που οι γονείς μου με πιέζουν με την αποφοίτηση να ψάξω για δουλειά στο εξωτερικό.

Πληγώθηκα, πιτσιρίκο και όταν διάβασα το σχόλιό σου «Να φύγεις. Η Ελλάδα είναι ωραία για διακοπές. Να έρχεσαι. Να είσαι καλά.»

Γιατί πιτσιρίκο; Περίμενα από εσένα ό,τι κουβαλάω και εγώ μέσα μου. Ένα «γαμώτο» και ένα πείσμα ότι σε αυτή την κωλοχώρα κάποιοι δε θα τα παρατήσουν ποτέ.

Μήπως φταίει η ηλικία μου πιτσιρίκο; Είμαι 20…μήπως δεν έχω φάει αρκετά χαστούκια και για αυτό δικαιολογείται η όλη αισιοδοξία;

Θέλω να προσπαθήσω, θέλω να δουλέψω στη χώρα μου, θέλω να προσφέρω στη χώρα μου, θέλω να ζήσω στη χώρα μου, να ερωτευτώ στη χώρα μου, να μεγαλώσω τα παιδιά μου στην χώρα μου.

Όλα αυτά όχι με ένα εθνικιστικό περιτύλιγμα, τα «η Ελλάδα είναι η ομορφότερη χώρα του κόσμου» εγώ τα ακούω βερεσέ.

Τα λέω με μια ανόητη ρομαντικότητα, αγνή αγάπη για τον τόπο που μεγάλωσα, τον τόπο που αποτελεί κομμάτι του ίδιου μου του εαυτού. Αν φύγουν όλοι οι άνθρωποι με μεράκι, τι θα μείνει;

Δεν θα σε ζαλίσω άλλο, την απόφασή μου την έχω πάρει. Θα επιστρέψω, σε 2 σε 3 σε 4 χρόνια…θα επιστρέψω. Θα το παλέψω, για το γαμώτο.

Νίκη.
(από κάπου βόρεια)

(Αγαπητή Νίκη, γιατί σας πληγώνουν όλα; Όλοι οι Έλληνες πληγωμένοι είναι. Γιατί πληγώνονται τόσο εύκολα; Ποιος τους πληγώνει; Μήπως επειδή «παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας γιατί το άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας»; Και ποιος μας αδικεί, μονίμως, τέλος πάντων; Γιατί είμαστε αδικημένοι όλοι; Μήπως επειδή καταλαβαίνουμε κάποια στιγμή πως ο κόσμος δεν γυρνάει αποκλειστικά γύρω από τον καθένα μας, όπως θα θέλαμε; Αγαπητή Νίκη, εσείς φύγατε στο εξωτερικό και σας πληγώνω εγώ που έμεινα εδώ επειδή έγραψα πως η Ελλάδα είναι μόνο για διακοπές; Ε, αφού μόνο για διακοπές είναι. 23 εκατομμύρια τουρίστες για διακοπές έρχονται. Δεν έρχονται ούτε για έρευνα, ούτε για να σπουδάσουν. Αγαπητή Νίκη, η ταπεινή μου συμβουλή είναι να μην πληγώνεστε τόσο εύκολα και να μην χαϊδεύεστε. Δεν είστε παιδούλα, είστε 20 χρονών γυναίκα. Είναι η ώρα να πάρετε τη ζωή σας στα χέρια σας. Εγώ στην ηλικία σας είχα δυο παιδιά, μια γυναίκα και τρεις γκόμενες. Ελπίζω να μη σας πλήγωσα. Να είστε καλά.)     Πληγώθηκα   http://pitsirikos.net/2014/11

pitsirikos-logo