Οι ειδήσεις παράγονται πιά στα κέντρα που παίρνουν και τις αποφάσεις. Έξω από δώ.

Εδώ, στην αποικία των δωσιλόγων πολιτικών, νέα δεν υπάρχουν.
Ανακυκλώνονται συνεχώς τα ίδια.
Τα ίδια ψέματα από τα ίδια στόματα. Τα ίδια ψέματα από άλλα στόματα.
Η ίδια καταπάτηση του Συντάγματος. Η ίδια αλλοίωση του πολιτεύματος.
Οι ίδιες αποφάσεις ξανά και ξανά. Ξανα-κυνήγημα των πολιτών. Ξανα-εκφοβισμός και ξανα-τρομοκράτηση και ξανα-εκβιασμός.
Απολύσεις, μειώσεις μισθών, μειώσεις συντάξεων. Αυξήσεις φόρων, χαρατσιών, εισφορών.
Τί να σχολιάσει κανείς που δεν έχει σχολιαστεί;

Αυτά όμως δεν είναι νέα. Είναι παλιά που όλο και επανέρχονται κύματα-κύματα.
Πραγματικά νέα θα υπήρχαν αν υπήρχε και κάτι άλλο εκτός από την μονομανή καταπίεση του λαού, σαν του μόνου, δήθεν, υπεύθυνου για την χρεοκοπία.
Αν υπήρχε ανάπτυξη, αν υπήρχαν συζητήσεις για το τί »δέον γενέσθαι», αν υπήρχαν απόψεις και αντιπαραθέσεις δημιουργικές, τότε ναι! Θα υπήραν νέα.
Υπάρχει όμως μόνον η στείρα προσπάθεια φτωχοποίησης της κοινωνίας και δαιμονοποίησης της μίας τάξης εργαζομένων μετά την άλλη.

Ίσως να υπήρχαν νέα (και καινούργια πεδία σχολιασμού), αν υπήρχαν νέα πρόσωπα στην πολιτική σκηνή.
Όχι η ίδια και η ίδια σαβούρα, τα σκουπίδια που είναι ΤΑ ΜΟΝΑ ΥΠΕΥΘΥΝΑ για την χρεοκοπία.
Ίσως τότε κάτι να άλλαζε, καλό ή στραβό δεν έχει σημασία, αρκεί που θα ήταν η προσπάθεια για κάτι διαφορετικό.
Από την μούχλα της στασιμότητας της γνωστής και επαναλαμβανόμενης εγκληματικής πολιτικής, θα ήταν απείρως προτιμότερο.

Οι εικονιζόμενοι και οι υπόλοιποι του είδους τους πρέπει επειγόντως να εκκλείψουν από τον πολιτικό βίο της χώρας.
Η παραμονή τους οδηγεί στον θάνατο και την σαπίλα. Κάθε είδους.
Κουραστήκαμε. Αηδιάσαμε πιά να τους βλέπουμε.
Καιρός να τους διώξουμε..   Ουδέν Σχόλιον