Η κλήση σας προωθείται .. ο συνδρομητής που καλέσατε έχει το τηλέφωνο κλειστό. Θα ενημερωθεί για την κλήση σας όταν ανοίξει το τηλέφωνο του ή βρεθεί σε δίκτυο..»Αν επιθυμείτε να αφήσετε μήνυμα στον τηλεφωνητή, παρακαλώ περιμένετε… (Ναι. Επιθυμώ- επιθυμούσα να σου πω : «Χρόνια Πολλά» Σήμερα! Και αφού το μήνυμα είναι σε ασύμβατη γλώσσα, θα χρησιμοποιήσω ως Γέφυρα, τη δική σου γλώσσα, τη μόνη γλώσσα απόλυτης συμβατότητας, εκείνη της Αγάπης. Το Μήνυμα μετατροπής είναι : «Σ αγαπώ». Το έλαβες! Πάντα θα το λαμβάνεις! Ακόμα κι αν «η κλήση μου προωθείται…Εγώ τα όνειρα τα έκανα μαζί σου..τώρα θα ζω μονάχα με τη θύμησή σου..Κάπως έτσι περνάει η ζωή τα λεπτά που εσύ περιμένεις να αλλάξουν όλα και να ζήσεις .. τα όνειρα που κάνεις για την επόμενη μέρα περιμένοντας την να έρθει γιατί είσαι πεπεισμένος πως δεν μπορεί θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Θα έρθει δεν μπορεί η ζωή είναι όμορφη ..-Μην πικραίνεσαι, είπε… Και βούρκωσε… Είναι όμορφη η ζωή… Πίστεψέ με… Αξίζει να τη ζει κανείς, έστω κι αν κάποτε γεμίζει πληγές… όμως περιμένεις αυτή την ομορφιά να την δεις γιατί το όνειρο πάντα είναι για την επόμενη μέρα … Και τα λεπτά περνάνε και τα μηνύματα που αφήνεις στον εαυτό σου συσσωρεύονται για ένα
λεπτό στην αναμονή του χρόνου που δεν έρχεται σήμερα ίσως αύριο. Έτσι έφτασα σήμερα αυτή τη χαραμάδα του χρονου να την κάνω μια ορθάνοιχτη πόρτα,ξεκλείδωτη για τον παράδεισο. Γιατί ο παράδεισος είναι μέσα μας,στα μάτια μας και στα μάτια αυτού που μας κοιτάζει με αγάπη.. Μια κλήση στην ζωή σου που ποτέ δεν απαντιέται ..εφήμερες χαρές που πάντα επισκιάζονται λες και κάποιος τηλεφωνητής χάλασε και σε κρατάει στην αναμονή. Η γλώσσα της καρδιάς δεν έχει ανάγκη από λέξεις, είναι γραμμένη στα μάτια.Τὴν ἀγάπη μας αύριο θὰ τὴ διαβάζουν τὰ παιδιὰ στὰ σχολικὰ βιβλία, πλάι στὰ ὀνόματα τῶν ἄστρων..Θὰ θυμάμαι πάντα τα μάτια σου, φλογερὰ καὶ μεγάλα, σὰ δύο νύχτες ἔρωτα.. Χρόνος άπειρος , ίσως αύριο να γίνει το όνειρο πραγματικότητα, γιατί απλά το θέλεις πολύ αλλά τελικά δεν φτάνει αυτό δεν φτάνει να θέλεις πρέπει να προσπαθείς, να ματώνεις για να πραγματοποιήσεις αυτό που θέλεις και τελικά να μη το καταφέρνεις ποτέ όσο διαρκεί αυτό το ποτέ; .. Μια δισύλλαβη λέξη που μπορεί να σου αλλάξει την ζωή από το ένα λεπτό στο άλλο …Η ζωή είναι ένας ατέρμονος κύκλος. Επαναλαμβανομενος. Πάντα διος. Πάντα διαφορετικός. Οπως οι χρονιές που φεύγουν. Όπως οι χρονιές που έρχονται. Αποψε έχω μια διάθεση απολογισμού. Απόψε νιώθω πως θέλω να μίλησω για όλα και να δώσω θέση στο τίποτα. Είναι από τις μαγικές εκείνες βραδυές που βλέπω τον ουρανό να με κοιτά και να με αφουγκράζεται. Είναι απο τις βραδυές που τα χέρια μου πηγαίνουν μόνα τους στο πληκτρολόγιο..Έχουν μεγαλύτερη ανάγκη απο εμένα να εκφραστούν. Να μιλήσουν για όσα ήρθαν και όσα θα’ρθουν. Οσα ονειρα γιναν στιγμές..Οσες στιγμές γιναν αναμνήσεις. Οσες αναμνήσεις έγιναν μάθηματα. Πότε θεέ μου θα μπορέσω να ζήσω το όνειρό μου; … Μια λέξη που στο άκουσμα της μπορείς να ζήσεις και στον απόηχό της να πεθάνεις .. Περίμενε το αύριο γιατί το σήμερα πέρασε ανεπιστρεπτή και συ δεν θέλησες να το ζήσεις, γιατί απλά είχες κάτι άλλο να κάνεις .. Κάνε υπομονή θα γίνει το όνειρο πραγματικότητα και θα χαμογελάς με την επίτευξη … Μα και πάλι δεν το βλέπεις γιατί τελικά κουράστηκες να το αποκτήσεις και η αίγλη του έχασε το νόημα …Κάθε μέρα το ίδιο ταξίδι στο παρελθόν. Να μετράει τα λάθη, λάθη που ούτε ο ίδιος ποτέ κατάλαβε γιατί τα έκανε. Και κάθε μέρα η ίδια προσευχή. Να μπορούσε να γύριζε τον χρόνο πίσω, να μπορούσε να διορθώσει όλα αυτά που δεν ήθελε να κάνει. Να δώσει όλα εκείνα που φοβήθηκε να δώσει. Όμως…Ενός λεπτού αναμονή αξίζει όσο ένας αιώνας..
έγραψε το πιτσιρικι
