Daily Archives: Νοεμβρίου 15, 2014

όταν ο μπάτσος βγαίνει …μπουρδελότσαρκα

images

Ο μπάτσος αποτελεί μια ειδική κατηγορία πού κινείται στο οριακό πεδίο ζώον- άνθρωπος με την Δαρβινική προσέγγιση. Πρώτα Απ´ όλα ως μπάτσος ορίζεται από τη στιγμή πού φοράει στολή κι αναλαμβάνει το έργο τής καταστολής. Γι αυτό όταν κάποτε σέ μια συνέντευξη ρώτησα την Γώγου αν συμπαθεί τον μπάτσο μού απάντησε » Ναι όταν δεν φοράει στολή.»

Οταν λοιπόν δεν φοράει στολή είναι ένας από μάς πού κινείται στο επίπεδο τού ανθρωπάκου. Ξεχωρίζει ως μέλος τής κοινωνίας για την διστακτικότητα του και την  ύπουλη στάση του στον κοινωνικό περίγυρο. Μην περιμένεις δηλαδή να κανείς μαζί του καμιά βαθυστόχαστη κουβέντα. Συνήθως κάθεται στη γωνιά ακούει τούς άλλους και σημειώνει στο  τεφτέρι του όχι τόσο για να βελτιωθεί όσο για να συμβάλλει στην πληροφόρηση τής «υπερεσίας».Αν και κατά τεκμήριο ο περίγυρός του απαρτίζεται από τούς όμοιούς του.

Το γεγονός ότι δεν γίνεται εύκολα αποδεκτός από την  κοινωνία, αυτό τον περιθωριοποιεί σ ένα κύκλο αγέλης ομοίων. Κι αυτό εκ προοιμίου δεν τον κάνει να τρέφει και τα καλλίτερα αισθήματα για την κοινωνία. Συνήθως είναι άτομο πού δεν έχει τελειώσει ανώτερη Σχολή κι εκπαίδευσή του εξαντλείται σε μονόζυγα και άρση βαρών. Παράλληλα εξασκείται στις πολεμικές τέχνες αυξάνει την μυϊκή του μάζα και μαθαίνει πώς να χρησιμοποιεί τη συσκευή δακρυγόνων τίς βόμβες κρότου λάμψης και το γκλομπ. Η δε στολή του, τύπου ρόμποκοπ του καλλιεργεί το αίσθημα τής ασφαλείας και τής υπεροχής. Χωρίς στολή είναι αξιοθρήνητος, με τη στολή γίνεται επικίνδυνος.

Αυτός ο τύπος ανθρώπου αποτελεί το κατ εξοχήν εργαλείο τής καταστολής. Δεν χρειάζεται να σκέφτεται. Εκεί είναι μόνο για να ΕΚΤΕΛΕΙ. Μακάρι νάχει απέναντι και το παιδί του αυτός θα πέσει πάνω του να το ποδοπατήσει…

Συνήθως κουβαλάει έναν θυμό απέναντι στην κοινωνία γιατί ξέρει καλά ότι δεν απολαμβάνει την εκτίμησή της. Αυτό τον καθιστά πιο αποτελεσματικό εργαλείο στα χέρια των ανώτερων του οι οποίοι κάνουν τα πάντα για να τού τροφοδοτήσουν αυτό τον θυμό..Γι αυτό, όταν βγαίνουν για να καταστείλουν μια συγκέντρωση αισθάνονται την  ιδια χαρά πού νοιώθουν όταν πάνε…μπουρδελότσαρκα. Εξ ού κι η κόσμια κραυγή «γαμείστε τους» για την οποία ποτέ κανένας ανώτερος τους δεν θα τούς καλέσει σ Απολογία.

Ο ανώτερος είναι πάντα κρυμμένος στο γραφείο και φροντίζει για το μέλλον του. Πώς θα ξεχωρίσει στην Ιεραρχία τού Σώματος…Συνήθως είναι μειλίχιος με τούς διαπιστευμένους δημοσιογράφους κι ευγενής…

Πρέπει να τούς πείσει να γράψουν τα καλλίτερα γι αυτόν. Όταν όμως αντιληφθεί από τίς αναφορές και τα μόνιτορ πού έχει μπροστά του κάποιον ενοχλητικό φωτο ρεπόρτερ ή δημοσιογράφο ,τότε δίνει την εντολή στα «εργαλεία» «γαμείστε τον»…

Μπορεί να μην είναι δημοσιογράφος. Μπορεί να ναι ο Γλέζος, όπως συνέβη πριν από μερικά χρόνια.  Τα «εργαλεία» εκτελούν την εντολή κι αν καμιά φορά σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και γίνει κανας ντόρος, τότε διατάσσεται μια ΕΔΕ εναντίον τού άμοιρου αστοιχείωτου κι αγράμματου εργαλείου, η οποία όμως μετ ου πολύ μπαίνει στο Αρχείο..

Πίσω από τίς ομάδες τών «εργαλείων» υπάρχει η οπισθοφυλακή. Αυτή τη. συγκροτούν φασιστάκια γνωστής ταυτότητας και προελεύσεως ανακατεμένα με μπάτσους πού φοράνε πολιτικά και μερικοί Απ´ αυτούς οδηγούν μηχανάκια. Αυτοί, στοχοποιούν απεργούς απομονώνουν κάποιους Απ´ αυτούς και το  ελάχιστο που μπορεί να τούς χρεώνουν είναι αντίσταση κατά τής Αρχής. Ετσι με μια ά υποτυπώδη, από Νομικής απόψεως διαδικασία σ ένα Τμήμα κι αφού έχουν πέσει κάτι ψιλές παραπέμπουν φοιτητές φοιτήτριες εργάτες υπαλλήλους στη Δικαιοσύνη. Και βέβαια ακριβώς επειδή οι δικογραφίες είναι για να γελάνε οι..κόττες οι κατηγορούμενοι στην πλειοψηφία τους αθωώνονται.  Θα μού πεις υπάρχουν κοινωνίες δίχως μπάτσους; Οχι. Υπάρχουν όμως χώρες πού διαθέτουν Νομικό Πολιτισμό κι ο κάθε μπάτσος ξέρει τα όριά του. Κι όταν βγαίνει για να σταθεί απέναντι σέ μια κινητοποίηση, δεν πάει για να…γαμήσει!! Οχι τίποτα άλλο αλλά γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο να αντιστραφούν οι όροι!!

Υ.Γ.Επί τη ευκαιρία. Η σημαία τού Πολυτεχνείου μετά την πορεία εξαφανίζεται ακόμα από τη Νεολαία τού ΠΑΣΟΚ; Κι αν ναι μήπως είναι υπεξαίρεση εθνικού συμβόλου;       ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Ψυχάρης αποχαιρετά τον Σαμαρά

images

Kάθε άλλο παρά εγκαταλείπει την πολιτική.

Μιλάμε για τον κ. Αδρέα Ψυχάρη ο οποίος με άρθρο του στο ΒΗΜΑ σημειώνει

-Η ελπίδα μέσα μου ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας μου θα ανακάμψει δεν έχει σβήσει. Και γι’ αυτό θα εξακολουθήσω να αγωνίζομαι με όλες μου τις δυνάμεις. Διότι, όπως μου έμαθαν οι παλαιότεροι, ευημερία της χώρας χωρίς πολιτικό πολιτισμό δεν μπορεί να υπάρξει…

Η συγκεκριμένη θέση αποκαλύπτει ότι κάτι ΝΕΟ και ΜΕΓΑΛΟ ετοιμάζεται στο πολιτικό χάρτη της χώρας και το οποίο θα κάνει την εμφάνισή του στα τέλη του 2014.

Σ΄αυτή την κατεύθυνση και το σημερινό πρωτοσέλιδο του ΒΗΜΑτος το οποίο στην κυριολεξία εκτελεί τον πρωθυπουργό Σαμαρά.

Ο κ. Σταύρος Ψυχάρης θεωρεί πως ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν έχει πλέον τίποτε να δώσει και σύμφωνα με πληροφορίες το αμέσως επόμενο διάστημα οι «πιέσεις» που θα δεχθεί το Μαξίμου από τον ΔΟΛ θα είναι τέτοιες που θα οδηγήσουν σε πρόωρες εκλογές πριν την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Στην Μιχαλακοπούλου εκτιμούν πως ο κ. Σαμαράς είναι παγιδευμένος σε ένα ΔΙΚΤΥΟ συμφερόντων το οποίο βρίσκεται υπεράνω ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.

Με απλά λόγια ο εκδότης του ΒΗΜΑτος εκτιμά πως κινδυνεύει η Δημοκρατία στη χώρα εξαιτίας της αδυναμίας του πρωθυπουργού να κυβερνήσει.

Οι παλαιοί αναγνώστες του ΒΗΜΑτος ενθυμούνται την θρυλική Ντόλυ, πρωτοσέλιδο με το οποίο ο κ. Ψυχάρης απαξίωσε τον κ. Κώστα Καραμανλή.

-Το Αρχείο του εκδότη του ΒΗΜΑτος περιέχει πολύ ενδιαφέροντα ντοκουμέντα για τον σημερινό πρωθυπουργό και όπως όλα δείχνουν δεν είναι μακριά η ώρα που ο ΔΟΛ θα ανοίξει τον Φάκελο Πολιτική Άνοιξη.

Αυτή ακριβώς την έρευνα ανέθεσε ήδη ο εκδότης του ΒΗΜΑτος σε δύο εξαίρετους ερευνητές δημοσιογράφους της εφημερίδας του οι οποίοι βρίσκονται ήδη στο κεφάλαιο πρώην στελέχη της Πολιτικής Ανοιξης όπως η πρώην Νομάρχης κα Ελένη Μπεσμπέα.

Οσο για τον κ. Ανδρέα Ψυχάρη το άρθρο του που δημοσιεύει το ΒΗΜΑ της Κυριακής είναι αρκούντως κατατοπιστικό>

ΑΝΔΡΕΑΣ ΨΥΧΑΡΗΣ-ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΑ

Το μεσημέρι της Παρασκευής υπέβαλα την παραίτησή μου από το βουλευτικό αξίωμα.

Θέλω να διαβεβαιώσω όσους επιπόλαια επιχειρούν να ερμηνεύσουν την απόφασή μου αυτή ότι ήταν μια απόφαση που έλαβα έπειτα από προβληματισμό πολλών εβδομάδων και όχι από έναν παρορμητισμό της στιγμής ή επηρεασμένος από το πολιτικό κλίμα αυτής της εποχής.
Ηταν μια απόφαση δική μου – και μόνο δική μου – που στάθμισα μέσα μου πολλές φορές και σχεδίασα προσεκτικά ώστε να μην παραβιάσω καμιά από τις αρχές και τις αξίες που υπηρετώ από την πρώτη στιγμή που πολιτεύθηκα.

Ο πρώτος που ενημέρωσα το πρωί της Παρασκευής ήταν ο Πρωθυπουργός κι αμέσως μετά επικοινώνησα και με τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου. Υπερψήφισα τις κυβερνητικές τροπολογίες για τα επιχειρηματικά δάνεια και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές και παραιτήθηκα αμέσως μετά, για να μη θεωρηθεί ότι παραιτούμαι επειδή διαφωνώ με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις.

Δεν μου πέρασε ούτε στιγμή από το μυαλό να κρατήσω την έδρα μου στην Α’ Αθήνας, επειδή θεωρώ ότι πρωτίστως ανήκει στην παράταξή μου και δευτερευόντως σ’ εμένα, παρότι αγωνίστηκα σκληρά για να πείσω τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας να με εμπιστευθούν.

Αλλά ακόμη κι αν πίστευα το αντίθετο, δεν θα είχα το δικαίωμα να την κρατήσω, όταν ακολουθούν κρίσιμες ψηφοφορίες που θα καθορίσουν το μέλλον της χώρας.
Για όσους αιφνιδιάστηκαν από την απόφασή μου να παραιτηθώ από τη Βουλή ή αναρωτιούνται για τους λόγους της παραίτησής μου, έχω να τους επισημάνω ότι καταγράφονται όλοι στις τελευταίες δημόσιες τοποθετήσεις μου.

Εχω απογοητευθεί παρακολουθώντας πολιτικά κόμματα που αποφεύγουν να συζητήσουν και να συμφωνήσουν για ζητήματα στα οποία ομονοεί εδώ και χρόνια η ελληνική κοινωνία.

Στενοχωριέμαι όταν βλέπω την κυβέρνηση που στήριζα μέχρι προχθές με την ψήφο μου κι εξακολουθώ να στηρίζω στην προσπάθειά της να σταθεροποιήσει τη χώρα να μην αντιλαμβάνεται ότι εκτός από τους αριθμούς υπάρχουν και οι Ελληνες που αναμένουν ακόμη κινήσεις στήριξης του εισοδήματός τους κι όχι απλώς διευκολύνσεις αποπληρωμής των οικονομικών υποχρεώσεών τους.

Κατά τη γνώμη μου, για παράδειγμα, θα μπορούσε να ήταν κάπως χαμηλότερο το πλεόνασμα του προϋπολογισμού και ένα μικρό κομμάτι του πλεονάσματος αυτού να πήγαινε στις τσέπες ανέργων, συνταξιούχων και απόρων που χτυπήθηκαν άγρια από την κρίση και βγάζουν τον μήνα τους με τη βοήθεια των γειτόνων τους.
Κάποτε εμφάνιζαν πλεόνασμα οι προϋπολογισμοί ορισμένων νοικοκυριών και έλλειμμα ο προϋπολογισμός. Τώρα εμφανίζει πλεόνασμα ο προϋπολογισμός και ελλείμματα οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί.

Γνωρίζουμε όλοι ότι δεν μπορούν και οι δύο να γίνουν πλεονασματικοί όπως υπόσχεται η αξιωματική αντιπολίτευση. Αλλά νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι πως θα άξιζε τον κόπο να αντισταθούμε στην Τρόικα όταν επιχειρεί να μας επιβάλει να μην αγγίξουμε το πλεόνασμα, αδιαφορώντας αν ένα κομμάτι του το έχουν ανάγκη εκείνοι που με το εισόδημά τους το δημιούργησαν.

Εχω επίσης απογοητευθεί από το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου εντός και εκτός Βουλής. Ακουσα με θλίψη πριν από λίγο καιρό έναν δημοσιογράφο να μου εξηγεί ότι έχει πάψει να επισκέπτεται το Κοινοβούλιο, επειδή δεν αντέχει να βλέπει το θέαμα βουλευτών που διαπληκτίζονται με αγοραίες εκφράσεις, αλλά και την εικόνα που εμφανίζει η Βουλή στις παρακείμενες αίθουσες από την αίθουσα συνεδριάσεων.
Αγανακτώ, χωρίς να μπορώ να αντιδράσω, όταν παρακολουθώ φασιστικές συμπεριφορές από πολιτικούς φασιστικής νοοτροπίας, αλλά και προσβλητικές συμπεριφορές από πολιτικούς που έχουν εκλεγεί με ιστορικά και υπεύθυνα κόμματα.

Ωστόσο η ελπίδα μέσα μου ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας μου θα ανακάμψει δεν έχει σβήσει. Και γι’ αυτό θα εξακολουθήσω να αγωνίζομαι με όλες μου τις δυνάμεις. Διότι, όπως μου έμαθαν οι παλαιότεροι, ευημερία της χώρας χωρίς πολιτικό πολιτισμό δεν μπορεί να υπάρξει…

http://kourdistoportocali.com/post/39435/stavros

Ξεθωριασμένη φωτογραφία

images

Φωτογραφία ξεθωριασμένη…Στην ίδια θέση, χρόνια τώρα…Βαλμένη εκεί, από τα δικά της χέρια…Για να σε βλέπω και να με βλέπεις’…Τόσα πρωινά, την άγγιξαν με το φως τους…Τόσα βράδια, την ξεκούρασαν στην άφεγγη λάμψη τους…
Το βλέμμα, να κοιτά ψηλά και αριστερά, λες και θέλει να θυμηθεί κάτι σημαντικό…Κάτι σημαντικά ξεχασμένο…
Ένα κρυφό μυστικό, μία φανερή αλήθεια…Βλέμμα ζωής χαμένης…Γιατί δεν την αλλάζεις; Ξεθώριασε. Δεν το βλέπεις;’…
Η φωτογραφία γερνάει μαζί μου. Δεν έχω κανένα δικαίωμα να της αλλάξω ηλικία. Δεν το καταλαβαίνεις;’…Ο καιρός συνέχιζε το έργο του…Τα χρώματα της φωτογραφίας έγιναν ανάμνηση…Γερασμένη πολύ κι’ αυτή, προετοίμαζε το μεγάλο της ταξίδι…Θα την βάλετε δίπλα στην δικιά μου. Είμαστε σύμφωνοι;’ ήταν οι τελευταίες οδηγίες της…
Μα, δεν σου είναι τίποτα. Μόνο ένα πρόσωπο σε μία ξεθωριασμένη φωτογραφία’ της απάντησαν…Δεν είναι το ‘τίποτα’. Είναι τα πάντα.’ τους αποστόμωσε…Κι’ αν άφησα να ξεθωριάσει, ήταν μόνο και μόνο για να μη με πονάει η θύμηση της όψης του στα μάτια μου. Στην ψυχή μου, είναι ολοζώντανος’…Τους έβαλαν δίπλα-δίπλα…Ο ένας να κοιτάει τον άλλο…
Ατέρμονα, ακούραστα, άχρονα…

εγραψε το πιτσιρικι