ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

* Κι η πλάκα είναι ότι το ανεπάγγελτο τσόκαρο, το μνημονιακό σούργελο που διορίστηκε βουλευτής, είχε σε όλα τα διεθνή θέματα (παρακαλώ!), όχι απλώς άποψη, αλλά αποφάσιζε ποιοι πρέπει
να εξοντωθούν (πολιτικά), αφού δεν εξέφραζαν τη σωστή γραμμή γιωργάκη! Γαμώτο, όσο ποιο ηλίθιος είσαι σήμερα, όσο πιο πιστό γερμανοτσογλάνι, τόσο περισσότερη σημασία σου δίνουν!

Περισσεύει η υποκρισία τούτες τις μέρες από τα λεγόμενα «κορυφαία», «επώνυμα», «ιστορικά» στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά και κάποιους βουλευτές. Ο ένας μετά τον άλλον προσέρχονται στον Γ. Παπανδρέου και τον καλούν «να μην διασπάσει το ΠΑΣΟΚ», «να μην αμαυρώσει την μνήμη του πατέρα του-ιδρυτή του Κινήματος», «να εγγυηθεί την ενότητα της Παράταξης», να, να, να… Και στο τέλος του προσφέρουν και το …τυράκι: «Αυτά που ζήτησες Γιώργο, δηλαδή ανοιχτό συνέδριο ακόμη και…

Παρατήρηση πρώτη: Για ποιά διάσπαση ομιλούν σε ένα κόμμα του 3-4%; Είναι δυνατόν να ομιλούν για διάσπαση σ” ένα υπό διάλυση κόμμα -που οι ίδιοι το διέλυσαν; Εκτός κι αν ομιλούν για διάσπαση του …ατόμου. Σε ένα κόμμα που έχει γίνει ένας αποστεωμένος και κρατικοδίαιτος μηχανισμός κατοχής και νομής της εξουσίας, ασφαλώς και πρέπει να γίνει διάσπαση. Σ” ένα κόμμα που, όπως έχει πει ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης, έχει γίνει «καρικατούρα», «φορητό σκεύος και σύμβουλος του Βενιζέλου», ασφαλώς και πρέπει να γίνει διάσπαση. Σ” ένα κόμμα που έχει μεταλλαχθεί σε παρακολούθημα της Δεξιάς και ομιλεί περί Κεντροαριστεράς εξαιρώντας την Αριστερά, και εν προκειμένω τον ΣΥΡΙΖΑ, ασφαλώς και θα πρέπει να υπάρξει διάσπαση. Σε ένα κόμμα που πλέον δεν έχει καμία σχέση με τα κοινωνικά κινήματα και τη λαϊκή δράση που δεν εκφράζει τα συμφέροντα των εργαζομένων, των ανέργων, των αγροτών, της νεολαίας, των μικρομεσαίων, των μισθωτών και των συνταξιούχων που η μόνη του σχέση με την κοινωνία είναι οι θέσεις που κατέχουν τα στελέχη του στον κρατικό μηχανισμό και ευρύτερα σε οργανισμούς και εταιρείες του δημοσίου ασφαλώς και θα πρέπει κάποιος να το διασπάσει. Απορώ μάλιστα που κάποιο απ” όλα αυτά τα αγωνιούντα παλληκάρια δεν επεδίωξε να το κάνει. Το έκανε κάποια στιγμή ο Λοβέρδος, αλλά ξαναγύρισε στο μαντρί και τώρα είναι αυτός που ομιλεί περί διασπαστών. Εκτός κι αν ο συμπαθής Ανδρέας αυτομαστιγώνεται.

Παρατήρηση δεύτερη: Δεν είναι αυτοί, οι πιο πολλοί από αυτούς, και ιδιαίτερα ο Βενιζέλος και οι στενοί του συνεργάτες, που μέχρι πρότινος έλεγαν ότι δεν μας ενδιαφέρει τι θα κάνει ο Παπανδρέου; Δεν έλεγαν ότι «για το ΠΑΣΟΚ ο Παπανδρέου δεν είναι πρόβλημα εσωτερικού, αλλά εξωτερικού» και τον καλούσαν, αν δεν του αρέσει να μείνει στην άκρη ή να κάνει ότι νομίζει; Τουλάχιστον ο Βενιζέλος είχε το θάρρος και το είπε δημόσια. Οι άλλοι, οι νυν συνωστιζόμενοι στο γραφείου του Παπανδρέου και οι αγωνιούντες για το μέλλον της Παράταξης, τα έλεγαν στις κατ” ιδίαν συνομιλίες τους και στις ιδιαίτερες κομματικές συναθροίσεις. Αυτά και άλλα πολύ χειρότερα έλεγαν. Τι άλλαξε και τώρα όλοι ανακάλυψαν τον Γιώργο και το πόσο σημαντικός είναι για το ΠΑΣΟΚ; Μήπως οι δημοσκοπήσεις που δεν είναι ευνοϊκές; Μήπως η κινητικότητα που είδαν ότι επικρατεί στη βάση, κυρίως τη λαϊκή, του ΠΑΣΟΚ υπέρ ενός κόμματος Παπανδρέου; Μήπως συνειδητοποίησαν ότι θα χάσουν τις βουλευτικές τους έδρες -οι ίδιοι ή «προστατευόμενοί τους. Μήπως αρχίζουν και κατανοούν, ιδίως όσοι ονειρεύονται να γίνουν αρχηγοί στην μετά Βενιζέλο εποχή, ότι με την ίδρυση κόμματος από τον Παπανδρέου τελειώνει οριστικά και ο δικός τους ρόλος ως δελφίνων; Μήπως επειδή ανακαλύπτουν με τρόμο πως χωρίς τη σχέση με το κράτος και τη διακυβέρνηση, οι περισσότεροι, τίθενται στο περιθώριο και εκτός αξιωμάτων στο δημόσιο βίο χάνουν και τα προνόμια που απολαμβάνουν;

Παρατήρηση τρίτη: Η μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου δεν αμαυρώθηκε όταν το κόμμα που ίδρυσε έχει γίνει, για σχεδόν τρία χρόνια τώρα, ο μικρός τυμπανιστής της Δεξιάς; Δεν αποτελεί προσβολή στη μνήμη του Ανδρέα, όταν, για σχεδόν τρία χρόνια, το κόμμα που δημιούργησε υποκλίνεται στο νεοφιλελεύθερο ιερατείο των Βρυξελλών και επιτίθεται κατά των μη προνομιούχων Ελλήνων; Όταν η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη, αγκαζέ με τη Ν.Δ., τσακίζουν την κοινωνική συμμαχία στην οποίαν ο Ανδρέας στηρίχθηκε για να φτιάξει το Κίνημα της Αλλαγής, έχουν την εντύπωση, οι αθεόφοβοι, ότι τιμούν το όνομα του γεννήτορα του ΠΑΣΟΚ; Ή μήπως θεωρούν πως θύουν σπονδές στον ιδρυτή τους, όταν οι κυβερνητικοί συνεταίροι του Βενιζέλου χύνουν χολή κατά του Ανδρέα κατηγορώντας τον ότι αυτός, με την λαϊκίστικη πολιτική του είναι ο βασικός υπεύθυνος για τη σημερινή κατάσταση της χώρας; Ο Ανδρέας δεν ήταν αυτός που διέσπασε την Ένωση Κέντρου και έφτιαξε το ΠΑΣΟΚ; Δεν αρνήθηκε την ηγεσία του κόμματος που ίδρυσε ο πατέρας του Γεώργιος Παπανδρέου και έκανε δικό του κόμμα; Προσβολή στη μνήμη του πατέρα του Ανδρέα αποτελεί η τρίχρονη συμπόρευση του Γιώργου με την σύγχρονη εκδοχή της Ένωσης Κέντρου -όχι της προδικτατορικής αλλά της μεταδικτατορικής του Γεωργίου Μαύρου. Για την παραμονή του στο σημερινό μόρφωμα, που τύποις ονομάζεται ΠΑΣΟΚ, θα μπορούσε να κατηγορήσει ο Ανδρέας τον Γιώργο και όχι για την αποχώρησή του -αυτή όχι μόνον θα την επικροτούσε, αλλά και θα αναγνώριζε στον γιο του στοιχεία από τον ίδιο.

Παρατήρηση τέταρτη: Λένε τώρα ο Σκανδαλίδης, ο Λοβέρδος, η Φώφη, ο Κρεμαστινός, ο Μανιάτης, ο Μιλτιάδης, ο Ανδρουλάκης (ο νεαρός, όχι ο Μίμης) και αναγκάστηκε και το είπε και χθες ο Βενιζέλος: «Γιώργο, αυτά που ζήτησες, σου υποσχόμαστε πως θα τα κάνουμε μετά τις εκλογές». Πότε το λένε; Κατόπιν εορτής. Μετά από 45 ημέρες. Όταν προκηρύχθηκαν οι εκλογές και κατάλαβαν ότι ο Παπανδρέου εννοούσε αυτά που έλεγε. Με απλά λόγια του λένε: Γίνε συνένοχος και συ στην (διαγραφόμενη) ήττα, ώστε μετά όταν θα κάνουμε συνέδριο να μην μπορείς να πεις τίποτε, αφού όλοι μαζί χάσαμε, και επομένως θα πρέπει να γίνει κάποιος από μας (ο Σκανδαλίδης, ο Λοβέρδος, η Φώφη ή κάποιος άλλος) αρχηγός στη θέση του Βενιζέλου. Να τελειώσουν μαζί με τον Βενιζέλο και τον Γιώργο θέλουν οι αγωνιούντες. Μ” ένα σμπάρο να χτυπήσουν και τα δυό τρυγόνια (τις δύο προηγούμενες ηγεσίες) είναι η ανομολόγητη επιθυμία τους. Δεν το λένε καθαρά γιατί θα αποκαλυφθεί έτσι η υποκρισία τους. Και το δράμα για τον Βενιζέλο είναι πως κι αυτός ξέρει τι ετοιμάζουν και στον ίδιον οι «γεφυροποιοί». Δυστυχώς όμως είναι αναγκασμένος να τους ανέχεται επειδή γνωρίζει πως μόνον εφόσον τους κρατήσει μαζί του έχει ελπίδες να επιβιώσει εκλογικά. Και φυσικά, εφόσον επιβιώσει εκλογικά, δεν θα του είναι δύσκολο να καθαρίσει τους δήθεν μεσάζοντες που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μικρομέγαλοι δελφίνοι που εποφθαλμιούν τη θέση του είτε για τον εαυτό τους είτε για «προστατευόμενους» τους. Κατά ένα περίεργο τρόπο αφού ο Βενιζέλος δεν θέλει τον Γιώργο και ο Γιώργος τον Βενιζέλο η καθαρή λύση θα ήταν να χωρίσουν τα τσανάκια τους. Όμως παρεμβάλλονται οι μεσάζοντες που δεν θέλουν ούτε τον Βενιζέλο ούτε τον Γιώργο και τους ζητούν να παραμείνουν ενωμένοι ώστε να γλιτώσουν οι ίδιοι. Δυστυχώς, για το ΠΑΣΟΚ η τελευταία φορά που ακούστηκε το «καθαρές λύσεις, καθαρές σχέσεις» ήταν στον εσωκομματικό πόλεμο του 1996 και είναι κάτι που, όσο κι αν διαφωνούν ορισμένοι, πρέπει να πιστωθεί στον Κ. Σημίτη.

Αυτή είναι η ωμή, και χωρίς φιοριτούρες, αλήθεια και γι” αυτό σας είπα ότι τούτες τις μέρες περισσεύει η υποκρισία στο ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς για τους «γεφυροποιούς» ο Παπανδρέου την επομένη της Πρωτοχρονιάς, Παρασκευή 2 Ιανουαρίου, θα ανακοινώσει το νέο κόμμα. Και έτσι θα τους λυτρώσει από τις δήθεν αγωνίες της ενότητας και λύτρωμένοι πια θα μπορούν να τον πολεμήσουν.  Και πριν κλείσω να σας πω και μια άλλη αλήθεια. Σε όποιον από τους «γεφυροποιούς-μεσάζοντες» απευθύνεις το ερώτημα: «Και δεν μου λέτε παλληκάρια, με ποιόν αρχηγό το ΠΑΣΟΚ παίρνει μεγαλύτερο ποσοστό; Με τον Βαγγέλη ή τον Γιώργο»; Όλοι, μα όλοι σου απαντάνε: «Με τον Γιώργο». «Και γιατί τότε ρε συντρόφια», θα τους έλεγε κάποιος, «δεν πάτε στον Βαγγέλη να του πείτε να κάνει στην άκρη, να αναλάβει ο Γιώργος, ώστε στις εκλογές να πετύχετε το καλύτερο ποσοστό που λέτε ότι θέλετε; Μήπως χτυπάτε λάθος πόρτα; Μήπως αντί για το γραφείο του Παπανδρέου έπρεπε να πάτε στο γραφείο του Βενιζέλου;» Δυστυχώς δεν βρίσκεται κανένας να τους το πει. Εκτός κι αν το είπαν, κάποιοι, στον Βενιζέλο, και τους έδιωξε με τις κλωτσιές. Θέλετε και μια τελευταία απορία μου; Αφού θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ καταστροφή για τη χώρα και οι μετρήσεις δείχνουν πρώτον, πως το ΠΑΣΟΚ υπό τον Βενιζέλο, στέλνει τους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους στην αγκαλιά του Τσίπρα και δεύτερον, μόνον ένα κόμμα υπό τον Παπανδρέου μπορεί να ανακόψει αυτή τη ροή γιατί κάνουν τα πάντα για να αποτραπεί αυτή η -ευμενής για την Παράταξή τους, αλλά, όπως λένε, και για τη χώρα- εξέλιξη; Θέλουν να εξαερώσουν το ΠΑΣΟΚ; Δεν αγαπάνε τη χώρα και θέλουν να την καταστρέψουν; Ή μήπως είναι ΣΥΡΙΖΑ και δεν το ξέρουν; -για να θυμηθούμε ένα παλαιό σύνθημα του ΚΟΔΗΣΟ, ενός κόμματος της δεκαετίας του 1970-’80 από το οποίο προέρχεται και ο σημερινός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Όσο δεν εμφανίζεται το «ιστορικό» στέλεχος, και ιατρός το επάγγελμα, Παρασκευάς Αυγερινός να κάνει έκκληση στον Γιώργο να μην προσβάλει τη μνήμη του πατέρα του Ανδρέα Παπανδρέου, δεν νομίζω πως οι εκκλήσεις για ενότητα θα είναι πειστικές. Την παρέμβαση του Κώστα Λαλιώτη την αντιπαρέρχομαι επειδή σέβομαι την απόφασή του να είναι «αμπελουργός». Εκτός κι αν ως «τέταρτο παιδί του Ανδρέα», όπως έχει καταγραφεί στην κομματική ιστορία του ΠΑΣΟΚ, ήθελε να βοηθήσει τον «αδελφό» του Γιώργο από την ανάποδη -επειδή όντας μετρ, κατά το παρελθόν, της επικοινωνίας, γνωρίζει πως όσο πληθαίνουν οι φωνές των αξιωματούχων κατά του Γιώργου τόσο ευνοείται ο Γιώργος…