ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Είναι μια σκηνή απ” τους «Ιππότες της Ελεεινής Τραπέζης», των Μόντυ Πάιθονς.

Ο όχλος έχει πιάσει μια γυναίκα και φωνάζει να την κάψουν, επειδή είναι μάγισσα. Την πάνε στον φρουρό.

«Πού το ξέρετε ότι είναι μάγισσα;» ρωτάει αυτός.

«Μα μοιάζει με μάγισσα», λέει ο όχλος. «Κοιτάξτε τη μύτη της.»

«Είναι ψεύτικη», λέει ο φρουρός.

«Αυτοί μου τη φόρεσαν», λέει η μάγισσα, κι ο όχλος το παραδέχεται.

«Κοιτάξτε το μυτερό καπέλο της», λέει ο όχλος.

«Εσείς μου το φορέσατε», λέει η μάγισσα, κι ο όχλος το παραδέχεται.

Για μια στιγμή αμηχανία.

«Έχει μια ελιά!» φωνάζει κάποιος κι ο όχλος εν χορώ: «Κάψτε τη μάγισσα, κάψτε τη μάγισσα».

Αστεία σκηνή, αλλά ουσιαστική: Ο όχλος χρειαζόταν μια μάγισσα, έτσι την κατασκεύασε.

Ο Hans Peter Duerr στο βιβλίο του «Ονειρικός Χρόνος», γράφει για τις δίκες των μαγισσών, στη Μεσαιωνική Ευρώπη.

Αυτές τις γυναίκες τις βασάνιζαν με τέτοιες μεθόδους που τελικά παραδέχονταν ότι υπηρετούσαν τον Σατανά, προκειμένου να τις σκοτώσουν.

Η πυρά ήταν λύτρωση.

Μάγισσες δεν καίμε πια, ο κόσμος προόδευσε, αλλά η κατασκευή αποδιοπομπαίων τράγων ποτέ δεν τέλειωσε.

Ο αποδιοπομπαίος τράγος ήταν ένα ζώο (συνήθως τράγος, σύμβολο του Βεελζεβούλ και του σεξ), το οποίο επιφόρτωναν με όλα τα αμαρτήματα και τα ανομήματα και μετά το έδιωχναν απ” την πόλη. Ή το θυσίαζαν.

Τώρα ζούμε στον «καλύτερο δυνατό κόσμο», οι μάγισσες κι οι τράγοι έχουν άλλοι μορφή, πιο ανθρώπινη.

Οι νεοφιλελεύθεροι αρέσκονται να μιλάνε για τις ίσες ευκαιρίες που έχουν όλοι οι άνθρωποι στο οικονομικό τους μοντέλο. Δεν είναι ευφημισμός αυτή η ισότητα ούτε μύθος, είναι ο πυλώνας του νεοφιλελεύθερου δόγματος:

«Είστε στη θέση που είστε, είστε κατώτεροι, επειδή δεν είστε αρκετά ικανοί, όχι όσο εμείς, όχι όσο τα παιδιά μας.»

Σκεφτείτε, λοιπόν, ένα παιδί που γεννιέται στο γκέτο (μη προνομιούχες περιοχές σύμφωνα με την Νέα Γλώσσα της πολιτικής ορθότητας.)

Αυτό το παιδί είναι εκ γενετής εγκληματίας, ηρωινομανής, άπορος, άνεργος, υπάλληλος (στην καλύτερη περίπτωση).

Ένας φτωχός μαύρος στην Αμερική γεννιέται υποδεέστερος. Όχι μόνο δεν θα του δωθούν ίσες ευκαιρίες, αλλά με την πρώτη ευκαιρία θα τον υποβιβάσουν, θα τον φυλακίσουν, θα τον πυροβολήσουν.

Μόνο ελάχιστοι, ο ένας στο εκατομμύριο, θα γίνουν Lebron, θα γίνουν Charlie Parker, θα γίνουν Morgan Freeman.

Οι υπόλοιποι είναι καταδικασμένοι, σαν μάγισσες.

Το ίδιο συμβαίνει σε όλο τον πλανήτη, το ίδιο ισχύει για την πλειονότητα.

Ολόκληρη η Αφρική, η Μέση Ανατολή, η Ασία, όλος ο κόσμος είναι γκέτο.

Έχεις αντιρρήσεις, γλοιώδη νεοφιλελεύθερε;

Πήγαινε τότε να μιλήσεις για ίσες ευκαρίες σ” έναν άνθρωπο που δουλεύει από παιδί στα αδαμαντωρυχεία της Νότιας Αφρικής, στα εργοστάσια της Ασίας.

Σ” ένα παιδί που μεγαλώνει στη Συρία, στο Σουδάν, στην Παλαιστίνη.

Σ” ένα παιδί που εκδίδεται στις Φιλιππίνες.

Αυτή είναι η ισότητα που γεμίζει τις βρώμικες τσέπες σου, γλοιώδη άνθρωπε: Διαμάντια, gadgets, ναρκωτικά και παιδική πορνεία.

Παρόμοια γκέτο, εκδημοκρατισμένα, θα βρεις σε κάθε πρωτεύουσα του δυτικού κόσμου. Η πλειονότητα αγωνίζεται για τα βασικά αγαθά. Μεγάλο μέρος της δεν έχει καν αυτά.

Είναι εκείνες οι περιοχές της πόλης που πάντα αδειάζουν όταν γίνονται Ολυμπιακοί Αγώνες.

Είναι οι Χαμένες Πόλεις, που δεν αναγράφονται σε κανέναν τουριστικό οδηγό. Περιοχές γεμάτες μάγισσες κι αποδιοπομπαίους τράγους.

Και τώρα πια, καθώς το νεοφιλελεύθερο δόγμα επικρατεί και επικροτείται, τέτοιες Χαμένες Πόλεις, τέτοιες μάγισσες και τράγοι, εμφανίζονται μέσα στις πάλαι ποτέ Ανώτερες Συνοικίες.

Αυτός είναι ο κόσμος των ίσων ευκαιριών.

Όποιος σας πει ότι είναι ο καλύτερος δυνατός κόσμος, να ξέρετε ότι αυτός ο άνθρωπος είναι μέρος του προβλήματος.

Ο όχλος πάντα θα ωθείται να ψάχνει για μάγισσες και τράγους. Συμφέρει τους ισόθεους, τους προνομιούχους, να κυνηγάμε μάγισσες.

Γιατί όταν σβήνουν οι πυρές, στήνονται λαιμητόμοι.

http://sanejoker.info/2015/05/the-world-is-a-ghetto.html