έγινε ο καιρός Βαρδάρης…

attack

σβήνει ο αέρας. χαμηλώνει το σώμα. πηλός το λάθος. ένα ‘τίποτα’ σαν αγρίμι κατασπαράζει αισθήσεις.
βλέφαρα, κλέφτες της νύχτας. στόμα, φεγγάρι ατελείωτων γιατί.
κρύβονται οι σκέψεις.,δραπέτης το χάδι.,έρωτας είναι η αναπνοή, που χαράζει την αλήθεια μιας διαδρομής. πινακίδες αναβοσβήνουν απόψε οι σάρκες που δεν πίστεψαν στο θαύμα που έπλασαν. έσπασε ο εαυτός και ο καιρός έγινε Βαρδάρης. ποιος θα άντεχε το δισκοπότηρο;
ποιος θα σκότωνε όλα τα παραμύθια για να μείνει ο δράκος χωρίς πέπλα;
φωτιά το μυαλό και σήμερα. μην ανησυχείς. το επίρρημα ‘πάντα’ δεν γονάτισε για σένα μπροστά σου.
για τον θάνατο της σιωπής είπε να το κάνει, ανάβοντας το τελευταίο τσιγάρο τής αμαρτίας του επί γης…

εγραψε το πιτσιρικι