δράση ίσον… ευτυχία

peripteras
Ξεκινάς να αλλάξεις τον κόσμο και καταλήγεις να αλλάζεις κανάλι, όπως είχα διαβάσει κάπου. Έχω την εντύπωση ότι δεν είμαι ο μόνος άνθρωπος που ξυπνάει το πρωί με μια «πρωτοποριακή» ιδέα με σκοπό να την εκπληρώσει, αλλά εν τέλει του την «τρώει» η καθημερινότητα. Είναι θλιβερό αν το σκεφτείς, κι ακόμα πιο θλιβερό ότι πιθανότατα να συμβαίνει σε πάνω από έναν άνθρωπο. Ο κόσμος έχει ιδέες, έχει σκέψεις, έχει σκοπούς, τί είναι αυτό που τελικά τον καθιστά τόσο μα τόσο στάσιμο και το βρίσκει και λογικό; Η καθημερινότητα, οι υποχρεώσεις, οι δουλειές; Όλα αυτά δε θα έπρεπε να αποφέρουν χαρά κι όχι απλή ικανοποίηση στο γεγονός ότι επιζούμε. Η ζωή χωρίς σκοπούς, χωρίς ένα δρομάκι να ακολουθείς, τί νόημα να έχει… Κάπου να κοιτάς για να φτάσεις. Στασιμότητα ίσον γαλήνη και ηρεμία, αλλά δρόμος ίσον μέλλον μπροστά…
http://komparsoioe.blogspot.gr/2015/06/blog-post_4.html