ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Αλέξη (ή αξιότιμε κύριε πρωθυπουργέ),
υποστηρίζω από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου το χώρο της ανανεωτικής αριστεράς. Γιατί μου «πάνε» αυτά που λέει, και γιατί στο σπίτι, όταν όλοι κοιτούσαν αν θα «βγει» το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ, ο πατέρας που έψαχνε να δει αν μπαίνει ο Συνασπισμός στην Βουλή.

Μια ώρα πριν μιλήσεις στην Βουλή για όσα συμβαίνουν, θέλω να σου απευθύνω δύο λόγια που έτσι ξαφνικά μου ήρθαν στο μυαλό.

Βρίσκομαι στο εξωτερικό λόγω της περιέργειας του άνδρα μου για το πώς ζει ο κόσμος «έξω». Και έχουμε αποφασίσει μέχρι το τέλος του χρόνου να γυρίσουμε Ελλάδα γιατί εγώ δεν μπορώ-ή καλύτερα δεν θέλω-με τίποτα να ζήσω μακρυά.

Κάντε λοιπόν ό,τι μπορείτε, ώστε η πατρίδα να είναι ένας τόπος φιλόξενος μα και περήφανος, για να μπορέσει να γυρίσει εκεί το παιδί μου.

Κάντε ό,τι θεωρείτε σωστό για τα παιδιά όλων μας. Για να μπορούμε να τους λέμε ότι είναι ελεύθεροι και περήφανοι πολίτες και να μην είναι κούφια λόγια.

Μα μην ξεχάσετε πως χρειάζονται και φαγητό, γιατρούς, εκπαίδευση και ασφάλεια, μέσα σε αυτή την πολύ κακή ιστορική συγκυρία.

Δύσκολο το ξέρω αλλά τουλάχιστον προσπαθήστε ειλικρινά και μην σκεφτείτε κομματικά ή άλλα συμφέροντα.

Για να λες στα παιδιά και τα εγγόνια σου «έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα» και να το πιστεύεις.

Μην μου στερήσετε την πίστη μου στην Αριστερά.

Μην μου στερήσετε την επιστροφή μου στην πατρίδα.

(Αν και ξέρω ότι για έναν σωστό αριστερό και πατριώτη θα έπρεπε να είναι αδιαπραγμάτευτα. Δεν διεκδικώ κανέναν από τους δύο τίτλους.)

Ε.Λ.

Υ.Σ. Για όσους σκεφτούν ότι μιλάω εκ του ασφαλούς γιατί είμαι μακρυά, τους διαβεβαιώνω ότι η αγωνία μου θα ήταν πολύ μικρότερη αν ήμουν στην Ελλάδα. Και ξέρω ότι αυτό είναι βαθιά ανώριμο.

(Αγαπητή φίλη, ελπίζω να το διαβάσει ο κ. Τσίπρας. Ο σύζυγός σας ήταν περίεργος πώς ζει ο κόσμος έξω, εγώ έχω πια μεγάλη περιέργεια πώς ζει ο κόσμος στην Ελλάδα. Καλή επιστροφή. Να είστε καλά.)

Δυο λόγια στον Τσίπρα