ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην ολομέλεια της Βουλής from Evangelos Venizelos on Vimeo.

Συγκλονιστικός Βενιζέλος.

Ο τελευταίος των Μοικανών με όλες τις αμαρτίες και τα πολιτικά εγκλήματα που κουβαλάει στον διαδρομή του.

Χωρίς να βρίσει, χωρίς να χυδαιολογήσει, διέλυσε την ψευδαίσθηση της σκληρής διαπραγμάτευσης.

Ακόμη και το σκληρό twitter υποκλίθηκε στην ομιλία του.

Δεν έχει αντίπαλο σε μια Βουλή μετριοτήτων.

Οπως όλα δείχνουν ο Βενιζέλος, χωρίς το βαρίδι του ΠΑΣΟΚ, θα κάνει μια επική επιστροφή-ελπίζουμε αυτή τη φορά με το σατανικό μυαλό του στην υπηρεσία της πατρίδας.

OΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ>

Ομιλία Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευ. Βενιζέλου, κατά τη συζήτηση κατόπιν αιτήματος του Πρωθυπουργού  κ. Αλέξη Τσίπρα, σύμφωνα με το άρθρο 124Α του Κανονισμού  της Βουλής, με αντικείμενο την ενημέρωση του Σώματος  για τα ζητήματα που άπτονται της τρέχουσας διαπραγμάτευσης

Κυρίες και κύριοι βουλευτές σήμερα στη Βουλή συνέβη το εξής καταπληκτικό: μετά το προχτεσινό ηχηρό αδιέξοδο της συνάντησης των Βρυξελλών, ο κ. Τσίπρας ζήτησε να ενημερώσει τη Βουλή.

Αντί όμως να έρθει και να πει κάτι καινούργιο, κάτι συγκεκριμένο, κάτι ουσιαστικό, κάτι που να μην έχει ήδη ειπωθεί στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τα ελληνικά και τα διεθνή, αντί να πει κάτι που υπερβαίνει τα στερεότυπα του κυβερνητικού λόγου, ήρθε και επανέλαβε με μεταφυσική βεβαιότητα αυτά που έλεγε προεκλογικά και τις πρώτες μετεκλογικές εβδομάδες, ότι οπωσδήποτε θα επιτευχθεί συμφωνία, διότι όλοι θα υποχωρήσουν μπροστά στη σθεναρή στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης, διότι σε τελική ανάλυση αποφασίζει μόνος του ο ελληνικός λαός, μόνη της η Ελληνική Βουλή, μόνη της η Ελληνική Κυβέρνηση.

Αυτό όπως αντιλαμβάνεστε, δεν εντάσσεται σε μια λογική διαπραγμάτευσης. Εκτός κι αν αυτό που ήθελε να μας πει, ήταν το καταπληκτικό σχέδιο που σύμφωνα με τη λαϊκή θυμοσοφία λέγεται «σχέδιο του Χότζα» που μας παρουσίασε, δηλαδή εάν προσέξατε, υπογράμμισε μόνο δύο από τα σκληρά μέτρα του κειμένου Γιούνκερ: την κατάργηση του ΕΚΑΣ και την αύξηση κατά 10 μονάδες του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος της ΔΕΗ. Μόνο αυτά.

Μπορεί κανείς να υποθέσει εύλογα ότι αφού το σπίτι είναι γεμάτο από τα ζώα και η Κυβέρνηση ασφυκτιά, εάν βγάλουμε την αγελάδα θα αναπνεύσουμε, άρα αν καταφέρουμε να κρατήσουμε το ΕΚΑΣ και να μην αυξήσουμε υπερβολικά τον ΦΠΑ στο ηλεκτρικό ρεύμα, θα μπορούσαμε να είμαστε ικανοποιημένοι.

Εκτός κι αν ο κ. Τσίπρας θέλει να πει στη Βουλή σήμερα ότι δεσμεύεται και θέλει και η Βουλή να τον δεσμεύσει, πως δεν θα κάνει ούτε βήμα πίσω, από το κείμενο των 47 σελίδων που έστειλε η Κυβέρνηση προς τους θεσμούς, την τρόικα δηλαδή, θεωρώντας ότι αυτό κωδικοποιεί το πνεύμα και το νόημα των διαπραγματεύσεων που άρχισαν τον τελευταίο καιρό μετά την απομάκρυνση του κ. Βαρουφάκη και την αλλαγή της ομάδας των διαπραγματευτών.

Αξίζει να δει κανείς αυτό το κείμενο των 47 σελίδων και να το συγκρίνει με το καταραμένο e-mail Χαρδούβελη. Είχα πει σε μια τηλεοπτική εκπομπή «κρατήστε το, το e-mail Χαρδούβελη, θα δείτε ότι θα είναι παιδική εκδρομή, σε σχέση με την περιβόητη συμφωνία, η οποία θα είναι το τρένο του τρόμου».

Διότι θα ξεκινήσει με το πρώτο βαγόνι της μικρής συμφωνίας τώρα, μέχρι 30 Ιουνίου και θα συνεχιστεί με ένα μεγάλο συρμό τρόμου, το 3ο Μνημόνιο, γιατί ακόμη δεν έχουμε μιλήσει για τις χρηματοδοτικές ανάγκες από τον Αύγουστο και μετά, δεν έχουμε μιλήσει για το νέο δάνειο, για το πόσα λεφτά, ποιος θα τα δώσει, με ποιους όρους, για πόσο καιρό θα μείνει ακόμη η Ελλάδα στο Μνημόνιο, πόσα χρόνια. Όσους μήνες τρώει η Κυβέρνηση καθυστερώντας, τόσα χρόνια χρειαζόμαστε. Για κάθε μήνα καθυστέρησης, ένα χρόνο επιπλέον παραμονής στο Μνημόνιο.

Το καταπληκτικό είναι ότι η Κυβέρνηση μετά από 4,5 μήνες εμφανίζεται στην κατάσταση που είχα πει ότι ισχύει από τη δεύτερη εβδομάδα, από τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων. Ο απόλυτος στρατηγικός εγκλωβισμός. Ούτε εντολή ρήξης υπάρχει βεβαίως, ούτε πλειοψηφία μεταστροφής προς την υπευθυνότητα γι” αυτό υπάρχει η στροφή των 360 μοιρών, δηλαδή η πλήρης περιστροφή περί τον Άξονα, η οποία σε ζαλίζει, σε εξουδετερώνει. Είναι επικίνδυνη.

Και αντί να μας  πει αν έχει γραμμή ως Κυβέρνηση, αν έχει δεδηλωμένη πλειοψηφία, αν μπορεί να συμφωνήσει με τον κυβερνητικό του εταίρο που του βγαίνει από τα αριστερά, μια που τώρα έχουν κοινή εθνικολαϊκιστική βάση και έτσι η υπερδεξιά έχει γίνει υπεραριστερά, με κοινό παρανομαστή την εθνικολαϊκιστική ανευθυνότητα. Αντί να μας πει αν υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο, αν η χώρα έχει προοπτική, έρχεται και μας λέει να τοποθετηθεί η αντιπολίτευση.

Δεν μας λέει πως κατάφερε να φέρει τη χώρα σε θέση ρουά – ματ. Πως κατάφερε να την κολλήσει με την πλάτη στον τοίχο. Λέει να τοποθετηθούμε εμείς. Επί  ποίου θέματος να τοποθετηθούμε; Τι θέλει να του πούμε; Μας έχει πει αυτός τι εισάγει στη Βουλή; Τι προτείνει στον ελληνικό λαό, ως αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, ως κάτι πρακτικό και συγκεκριμένο;

Λέμε το ιδεώδες; Το επιθυμητό; Μα το επιθυμητό ήταν πάντα κάτι εξαιρετικά ήπιο και φιλικό για τον ελληνικό λαό. Αλλά αυτό ήταν το δίλημμα που είχαμε; Εάν θα διαλέξουμε το καλό ή το κακό; Το δίλημμα ήταν αν θα πάμε σε σκληρά μέτρα για να σώσουμε την κατάσταση, ή σε απόλυτη καταστροφή.

Και δεν ξέρω αν ο κ. Τσίπρας έχει συνειδητοποιήσει πραγματικά το δίλημμά του το ιστορικό, το προσωπικό, το κυβερνητικό, το κομματικό. Εάν η χώρα πάει έστω κατά λάθος σε καταστροφή, πως πρέπει να χαρακτηριστεί αυτή η συμπεριφορά και τι επιπτώσεις επιφέρει;

Εάν η Κυβέρνησή του οδηγηθεί σε αλλαγή πολιτικής και σε αποδοχή αναδρομικά της δικής μας πολιτικής, χωρίς να μπορεί να την εφαρμόσει αποτελεσματικά υπέρ της χώρας, αυτό πως λέγεται;

Υπάρχουν δυο λέξεις που δεν θέλω να τις πω, παρ” ότι εσείς, κυρίες και κύριοι της συμπολίτευσης, τις λέγατε με ευκολία και με μίσος και τις λέτε ακόμη και τώρα στην εξεταστική Επιτροπή, που ξεκίνησε ως εξεταστική Επιτροπή για τις προηγούμενες Κυβερνήσεις και άρα τις προηγούμενες επιλογές του ελληνικού λαού, αλλά θα εξελιχθεί σε εξεταστική Επιτροπή γι” αυτή την Κυβέρνηση και αυτές τις επιλογές.

Θέλετε τώρα συστράτευση από την αντιπολίτευση. Ποια αντιπολίτευση; Τη συκοφαντούμενη; Την υβριζόμενη; Την λοιδορούμενη; Και ποιος τη ζητάει τη συναίνεση; Ο κ. Τσίπρας; Της «Πρώτης φοράς δημοκρατία, πρώτης φοράς Αριστερά»; Ο εταίρος του ο κ. Καμμένος, με τον τρόπο που εμφανίστηκε προηγουμένως εδώ; Επιτιθέμενος; Απαξιώνοντας τα πάντα και κυρίως το θεσμικό περιβάλλον του κοινοβουλευτικού συστήματος;

Τι θα γίνει λοιπόν μπορείτε να μας πείτε; Έχετε γραμμή; Υπάρχει Κυβέρνηση με άποψη; Υπάρχει δεδηλωμένη πλειοψηφία που στηρίζει την Κυβέρνηση και προς ποια κατεύθυνση; Υπάρχει σχέδιο ή απλώς τρώμε το χρόνο, νομίζοντας ότι τον κερδίζουμε;

Για να πάμε από ακόμη χειρότερη θέση στην επόμενη φάση της διαπραγμάτευσης και μάλιστα της μεγάλης διαπραγμάτευσης, γιατί η χώρα θέλει δυστυχώς πλέον Μνημόνιο 3, νέο δάνειο.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές το Νοέμβριο του 2014 το Eurogroup αποφάσισε ότι η Ελλάδα στις 28 Φεβρουαρίου θα περάσει στο καθεστώς της προληπτικής πιστωτικής γραμμής και άρα της σταδιακής και προστατευμένης επανόδου στις αγορές. Αυτό συνέβη γιατί η χώρα παρουσίαζε χάρις στις μεγάλες θυσίες των πολιτών της θετικό ρυθμό ανάπτυξης, πρωτογενές πλεόνασμα, ως διαρθρωτικό πλεόνασμα το καλύτερο διεθνώς, μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον, θετικό ισοζύγιο απασχόλησης.

Απέμενε η συμφωνία σε ένα τελευταίο κατάλογο μέτρων, που λειτουργούσε διπλά: ως ολοκλήρωση της τελευταίας αναθεώρησης του Μνημονίου ώστε να καταβληθούν οι υπολειπόμενες δόσεις του ’14 και του ’15 και ως κατάλογος των δεσμεύσεων της χώρας κατά τη διάρκεια της προληπτικής πιστωτικής γραμμής.

Ίσχυε παράλληλα η δέσμευση του Eurogroup του ’12 για περαιτέρω παραμετρικές αλλαγές στο χρέος, ώστε να έχουμε περαιτέρω κούρεμα σε όρους καθαρής παρούσας αξίας, ως παρακολούθημα του καταραμένου PSI.

Είδα σήμερα να δημοσιεύεται ένα έγγραφο που σχετίζεται με την Ελληνική Κυβέρνηση για την αναδιάρθρωση, ή για την νέα απεικόνιση του ελληνικού χρέους, με ριζοσπαστικές ωραίες ιδέες. Αυτή είναι η εφαρμογή των όσων έχουμε κερδίσει το 2012 με το PSI και με την αναδιάρθρωση.

Το έγγραφο αυτό, το έχει συντάξει η Lazard. Το έχει συντάξει με εντολή μου, το έχω συζητήσει εις βάθος με τον κ. Pigasse και τον κ. Koen εδώ και πάρα πολλούς μήνες -πολλούς μήνες πριν τις εκλογές- και όλο αυτό βασίζεται στη λογική ότι το ελληνικό χρέος ως καθαρή παρούσα αξία, λόγω της μεγάλης διάρκειας και των μικρών επιτοκίων είναι πάρα πολύ μικρότερο από ό,τι νομίζουμε και άρα μπορούμε να το απεικονίσουμε διαφορετικά.

Να μειώσουμε το κεφάλαιο, να αυξήσουμε το επιτόκιο, το κόστος εξυπηρέτησης είναι το ίδιο. Ξέρετε πόσους τόκους πληρώναμε το 2010; 14 δις ευρώ. Ξέρετε πόσους πληρώνουμε φέτος; 5,5 δις ευρώ. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ουσιαστικό κούρεμα του χρέους κατά 60% πληρώνουμε λιγότερο από το 40%.

Αυτά τα μέτρα που αποτυπώθηκαν στο περιβόητο e-mail Χαρδούβελη, δεν περιελάμβαναν περικοπές μισθών και συντάξεων, μόνο δέσμευση διατήρησης των συντάξεων το 2016 και ’17, στο επίπεδο του 2015. Δεν υπήρχαν ομαδικές απολύσεις, υπήρχαν δημοσιονομικά μέτρα περίπου 1 δις, χωρίς αύξηση στον ΦΠΑ, με εξαίρεση τα ξενοδοχεία.

Τώρα τι λέει το έγγραφο της Κυβέρνησης, αφού επιδεινώθηκαν επί τέσσερις – πέντε μήνες όλα τα μεγέθη; Τώρα το έγγραφο της Κυβέρνησης είναι αυτό που λέει αύξηση του ΦΠΑ παντού, στα νησιά, στα ξενοδοχεία, στα τρόφιμα τα συσκευασμένα. Είναι αυτό που λέει αλλαγές στο συνταξιοδοτικό, σημαντικές αλλαγές, ενοποίηση ταμείων, αλλαγές σε σχέση με τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις.

Είναι αυτό που επαναφέρει την έκτακτη εισφορά και την αυξάνει σημαντικά για εισοδήματα άνω των 30.000 βάζει πάντα στο στόχαστρο τα μεσαία εισοδήματα.  Φυσικά μιλάμε για διατήρηση του ΕΝ.Φ.Ι.Α., για έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις, για ιδιωτικοποιήσεις. Και αυτό τι είναι; Είναι το σημείο εκκίνησης προφανώς της τελικής φάσης της διαπραγμάτευσης.

Είναι δυνατό να λέει  μια Κυβέρνηση «έγραψα μόνη μου τη συμφωνία για να πάρω δάνειο»; Δεν έχει καμία λογική. Άρα θα προστεθούν μέτρα, δεν θα αφαιρεθούν στο έγγραφο της Κυβέρνησης. Να πάρετε κυρίες και κύριοι βουλευτές να συγκρίνετε το έγγραφο της Ελληνικής Κυβέρνηση των 47 σελίδων, με το e-mail Χαρδούβελη.

Το μεγάλο επιχείρημα είναι το πρωτογενές πλεόνασμα. Μα το πρωτογενές πλεόνασμα, το συμφωνήσαμε το 2012 αριθμητικά στη μελέτη βιωσιμότητας του χρέους, για να μπορεί να μας δανειοδοτεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Γιατί πρέπει το ίδιο να έχει το τυπικό επιχείρημα, ότι το χρέος είναι βιώσιμο και άρα η χώρα χρηματοδοτήσιμη.

Τώρα το πρωτογενές πλεόνασμα μειώνεται γιατί; Γιατί έχει μειωθεί το χρέος; Γιατί έχουν αυξηθεί οι ρυθμοί ανάπτυξης; Ή γιατί δε μπορούμε να έχουμε παραπάνω; Δε μπορούμε να έχουμε παραπάνω. Λογικό. Δε μπορούμε και δεν πρέπει να έχουμε παραπάνω. Αλλά αυτό σημαίνει πολλά χρόνια παραμονής στο μνημόνιο πλέον.  Διότι θα χρειαστούμε νέο δάνειο για την αναχρηματοδότηση του χρέους και για την κάλυψη του νέου ελλείμματος.

Διότι φυσικά παράγεται νέο έλλειμμα, δημοσιονομικό. Δεν πρόκειται  για επιτυχία, πρόκειται  για το αποτέλεσμα της επιδείνωσης όλων των μεγεθών της ελληνικής οικονομίας.

Τι έχουμε 4,5 μήνες κυρίες και κύριοι Βουλευτές; Τι έχουμε κερδίσει; Ποια είναι η σκληρή διαπραγμάτευση; Ποια είναι η πολιτική διαπραγμάτευση; Τώρα που άρχισαν οι ουσιαστικές αποφάσεις, μας αποκλείουν από παντού. Δε μας καλούν στο Βερολίνο.

                        Η τεχνική διαπραγμάτευση δεν ελήφθη υπ” όψιν λέει ο κ. Τσίπρας, ό,τι συζητήθηκε στο  Brussels Group  δεν επηρέασε σε τίποτα τους θεσμούς. Μεγάλη επιτυχία δηλαδή. Τι συζητάτε; Και η τρόικα τι απέγινε; Χάθηκε;  Ή ζει και βασιλεύει;

                        Η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμένου, λέγοντας ότι δε θα δεχθεί υφεσιακά μέτρα, με υπερηφάνεια και λεβεντιά οδήγησε ήδη τη χώρα σε ύφεση και σε απώλεια του πρωτογενούς πλεονάσματος, πριν καν μπούμε σε συζήτηση για μέτρα και εφαρμογή μέτρων. Η κυβέρνηση λέγοντας αρχικά –το θυμάστε;- ότι δε θέλει υπολειπόμενες δόσεις, έφερε τη χώρα στο αμήν και τώρα απειλεί ότι αν δε λάβει τις δόσεις δε θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της έναντι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

                        Αλλά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα περιμένουμε κάθε Τετάρτη τη σταγόνα του ELA. Και η προσδοκία ήταν να πάρουμε πολύ ELA ώστε οι Τράπεζες  ν’ αγοράζουν με τα λεφτά της Φρανκφούρτης έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου να χρηματοδοτούν το Δημόσιο εις βάρος των καταθετών τους.

                        Η κυβέρνηση μπούκωσε την ελληνική κοινωνία επί 4,5 μήνες, με ψευτολεβέντικες απειλές, με σενάρια εκλογών και δημοψηφίσματος, με εσωκομματικές κόντρες, με ενδοκυβερνητικές τριβές, με προσωπικές ατζέντες των στελεχών της, κυβερνητικών και κοινοβουλευτικών. Και μας παρουσίασε μια καταπληκτική αφήγηση για το ποιος είναι καλός και ποιος κακός διεθνώς. Υπόδειγμα γεωπολιτικής και γεωοικονομικής ανάλυσης.

                        Είναι οι καλοί Ρώσοι κατά της κακής Δύσης. Θα πάρουμε και προκαταβολή από τον αγωγό. Θα βοηθήσουν και οι Κινέζοι αγοράζοντας ομόλογα. Μετά,  είναι οι καλοί Αμερικάνοι κατά των κακών Ευρωπαίων. Μετά, είναι η καλή κα Μέρκελ, τώρα δεν είναι η μαντάμ Μέρκελ, η καλή κα Μέρκελ, η φίλη μας, στον ώμο της οποίας ακουμπάμε και λέμε τον πόνο μας, έναντι του κακού κ. Σόιμπλε. Και ο κ. Γιουνκέρ μπαλαντέρ. Ήταν ο καλός Γιουνκέρ, ενώ οι άλλοι ήταν κακοί όπως ο κ. Ντάισεμπλουμ, αλλά τώρα έγινε κι ο Γιουνκέρ κακός.

Φοβερή ανάλυση δηλαδή. Συγκλονιστικού επιπέδου θεωρητικού και πολιτικού. Και αφού πήγε ο κ. Βαρουφάκης στο Πάσχα των Καθολικών και συνάντησε την κα Λαγκάρντ στην Ουάσινγκτον και της είπε «θα πληρώνουμε ad infinitum, εις το διηνεκές τις υποχρεώσεις μας», χθες έγινε η μεγάλη κίνηση πριν το Κούγκι, ανάψαμε το δαυλό. Ζητήσαμε από την κα Λαγκάρντ να δεχθεί να καταβάλλουμε τις δόσεις με το μοντέλο Ζάμπια, δηλαδή όλες μαζί στο τέλος Ιουνίου. Και είπε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ναι.  Είπε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο «ναι, βεβαίως».

Αυτό τι είναι; Ενισχύει σε τίποτα τη χώρα; Τη βοηθάει σε τίποτα; Ενοχλεί τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ενοχλεί ας πούμε τον εκπρόσωπο της Βραζιλίας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή της Ινδίας, μας εμφανίζει ως αναξιόπιστους και μας εμφανίζει ως μια κυβέρνηση και μια χώρα που κάνει φθηνά τεχνάσματα εσωτερικής κατανάλωσης.

                        Η λογική είναι ότι θα φοβηθούν, ότι τους απειλούμε με οικονομική αυτοκτονία και έχουμε βάλει το πιστόλι στον κρόταφο και από τον φόβο τους μην πιτσιλιστούν από τα αίματα, θα σπεύσουν να μας βοηθήσουν…

                        Η κυβέρνηση έχει φυσικά εγκαταλείψει τις προεκλογικές υποσχέσεις του προγράμματος Θεσσαλονίκης και όλα αυτά  γιατί; Τι είναι το έγγραφο των 47 σελίδων; Το έχετε διαβάσει; Είναι καμιά πλήρης και ολοκληρωμένη συμφωνία; Έχει καμία λύση για το επενδυτικό πρόγραμμα; Για το αναπτυξιακό μέλλον; Έχει καμία λύση για το χρέος;

                        Τίποτα δεν έχει. Είναι μια μικρή, ατελής συμφωνία προκειμένου να καταβληθούν οι δόσεις του τρέχοντος προγράμματος. χωρίς καμία πρόβλεψη όπως είπα για το χρέος, πλην θεωρητικών συζητήσεων στη δική μας λογική, εκεί που φτύνουν θα γλείψουν, θα παραδεχθούν ότι όλα πρέπει να υπολογίζονται σε καθαρή παρούσα αξία και θα ομολογήσουν ότι κουρέψαμε το χρέος κατά 180 δισεκατομμύρια σε καθαρή παρούσα αξία, 100% του σημερινού ΑΕΠ.

                        Καμία αναπτυξιακή πρόβλεψη, γιατί εδώ που τα λέμε και το πακέτο Γιουνκέρ θεωρητικού χαρακτήρα είναι, καμία πρόβλεψη για τις χρηματοδοτικές ανάγκες και για το πότε θα βγει η χώρα από το μνημόνιο. πότε θα βγει η χώρα από το μνημόνιο κ. Πρωθυπουργέ; Πότε;  Ποιο είναι το σχέδιό σας, η επιδίωξή σας;

                        Τι θα γίνει μετά τις 30 Ιουνίου; Θα βγούμε την 1η Ιουλίου; Εμείς θέλαμε να βγούμε 1η Μαρτίου του 2015. Θα περιμένουμε να τελειώσει το πρόγραμμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου; Έστω θα βγούμε το Μάρτιο του 2016; Μιλήστε, ποιος είναι ο ορίζοντας της χώρας, το σχέδιο; Πότε διεκδικεί προστατευμένη επάνοδο στις αγορές η χώρα; Τι της κομίζετε, τι της λέτε; Τι λέτε στον ελληνικό λαό;

Δυστυχώς, θυμηθείτε τι έλεγε η κυβέρνηση προεκλογικά και τις πρώτες μετεκλογικές μέρες, τις εύκολες. Τώρα δεν υπάρχει λύση για την ολοκλήρωση του μνημονίου  2 και δεν υπάρχει προετοιμασία για το μνημόνιο 3. Ακόμη είμαστε στον πρόλογο.

Και αν στόχος είναι να σερνόμαστε, να τρώμε σάρκες, εθνικό χρόνο, στο ενδιάμεσο θα έχει αποδυναμωθεί ακόμη περισσότερο η ελληνική οικονομία, η θέση μας θα έχει γίνει ακόμη χειρότερη διαπραγματευτικά. Ο καθένας μπορεί ν’ αξιολογήσει τ’ αποτελέσματα. Να συγκρίνει λόγια προεκλογικά και πρακτικά αποτελέσματα.

   Αποδείχθηκε μια διπλή πολιτική απάτη. Ίσως για κάποιους αφελείς να είναι αυταπάτη. Κάποιοι όμως ήξεραν  ή όφειλαν να γνωρίζουν. Απεδείχθη πρώτον, η προεκλογική απάτη. Δόθηκαν εν ψυχρώ ψευδείς υποσχέσεις, προτάθηκαν ψέματα, ψηφίστηκαν ψέματα.

                        Δεύτερον, απεδείχθη η μετεκλογική απάτη περί δήθεν διαπραγμάτευσης. Ενώ αποδεικνύεται ότι η μόνη διαπραγμάτευση που γίνεται είναι εσωκομματική και επικοινωνιακή με τη χώρα στριμωγμένη, με την πλάτη στον τοίχο. Ποιος θα πληρώσει κ. Τσίπρα το κόστος του χαμένου εξαμήνου, του εξαμήνου της οπισθοχώρησης; Πείτε τον στον ελληνικό λαό, στους Υπουργούς σας, στους Βουλευτές σας.

                        Απευθύνεστε πάλι σ’ εμάς και θέλετε να σας στηρίξουμε. Να μας πείτε επισήμως ποια είναι η άποψή σας για τις εκλογές και το δημοψήφισμα. Να σας στηρίξουμε. Πώς; Σε ποια στρατηγική; Υπάρχει κυβέρνηση με δηλωμένη πλειοψηφία  για να συνάψει συμφωνία και να εμφανίσει ολοκληρωμένο σχέδιο; Δεν το είδαμε από την ομιλία του κ. Καμένου μάλιστα, εγώ θεωρώ  ότι υπάρχει ευθέως ζήτημα δεδηλωμένης πλειοψηφίας στη Βουλή.

                        Κινηθήκατε σε τελείως διαφορετικές γραμμές. Εσείς είστε βέβαιος για μια συμφωνία συμβιβασμού. Ο άλλος κήρυξε την επανάσταση.  Ύψωσε το λάβαρο. Πού συμφωνείτε; Με ποιο μοντέλο ανάπτυξης; Ποια αντίληψη για τους θεσμούς, για τη Βουλή, για την εξωτερική πολιτική, για την παιδεία, για τη Δημόσια Διοίκηση;

                        Υπάρχουν ακόμη περιθώρια γιατί εμείς έχουμε δυο πυλώνες στην πολιτική μας, την αλήθεια και την υπευθυνότητα. Αυτό πληρώνουμε. Θα το πληρώσετε όχι λόγω υπευθυνότητας, αλλά λόγω αντικειμενικής ευθύνης. Θα το πληρώσετε. Μη γελάτε! Να προετοιμάζεστε πολιτικά και ψυχολογικά γι’ αυτό που θα σας συμβεί.

Η πρώτη προϋπόθεση είναι να ζητήσετε συγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα προεκλογικά ψέματα και για τις μετεκλογικές επικοινωνιακές παραπλανήσεις.

Να αποδεχτείτε ρητά το πλαίσιο της δικής μας στρατηγικής. Να πείτε ρητά ότι «αυτό είναι το μόνο εφικτό, το μόνο ασφαλές».

Και αν έχετε Κυβέρνηση και πλειοψηφία στη Βουλή, τότε εμείς αρκούμεθα να μας ενημερώνετε, να σας λέμε τη γνώμη μας και βεβαίως να βοηθήσουμε στην εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, για να μπορέσουμε να κάνουμε ένα βήμα, για να μην είμαστε στριμωγμένοι, για να μην είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι.

Ήρθατε να μας ζητήσετε να τοποθετηθούμε. Τοποθετούμαστε. Αυτή είναι η θέση μας. Είστε έτοιμος και ικανός να απαντήσετε; Είστε έτοιμος να διαλεχτείτε με την αντιπολίτευση στη βάση της εθνικής ανάγκης και της εθνικής στρατηγικής, της εθνικής συναίνεσης; Στη βάση της αλήθειας;

Εάν έχετε Κυβέρνηση -που δεν το αμφισβητώ αλλά θα φανεί αυτό στις κρίσιμες ψηφοφορίες επί της οριστικής τελικής συμφωνίας και του 3ου Μνημονίου- εμείς θέλουμε να είμαστε στην αντιπολίτευση. Αλλά να μετέχουμε στην εθνική προσπάθεια, γιατί έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου από το 2012 να μιλάω για την εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης.

Σας επισκέφθηκα στις 18 Φεβρουαρίου δυο μέρες πριν από τη συμφωνία την περιβόητη της 20ης Φεβρουαρίου. Σας έδωσα τα κείμενα και σας είπα «διαβάστε, να ξέρετε τι θα υπογράψει η Κυβέρνησή σας, τι δεσμεύσεις» και σας είπα «γιατί δεν κάνατε εξ αρχής το απλό: να ζητήσετε πολιτικά αυτά που θέλετε, αλλά μέσα στο χρονοδιάγραμμα της δεύτερης παράτασης, μέχρι 28 Φεβρουαρίου;»

Θα κερδίζαμε πολλά. Σας φέρονται πολύ καλύτερα από ό,τι φέρθηκαν σε εμάς, πάρα πολύ καλύτερα, σκανδαλωδώς καλύτερα στην Ευρώπη. Ναι, σκανδαλωδώς καλύτερα! Εάν εναντίον κάποιου στράφηκε η Ευρώπη, αυτή ήταν η προηγούμενη Κυβέρνηση. Αυτό θα το δείτε ανάγλυφα σε λίγο και επιπλέον σας είπα ότι ρωτήστε τι είχαμε αντιμετωπίσει ώστε να αξιοποιήσετε την εμπειρία σε μια εθνική λογική και σε μια εθνική διαπραγμάτευση.

Η αλαζονεία; Η αυταρέσκεια; Η ανευθυνότητα; Η προχειρότητα; Δεν σας άφησε. Τώρα ήρθαν τα δύσκολα. Είπε ο κ. Καμμένος και συμφωνώ: η σημερινή μέρα είναι ιστορική. Κρατήστε την στο ημερολόγιό σας. Θυμηθείτε αυτά που λέγοντα εδώ και καταγράφονται στα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων, που είναι το Σώμα της εθνικής ιστορίας.

Κάθε λέξη μετράει, κάθε πρόταση μετράει. Κάθε παράλειψη μετράει. Και εδώ είμαστε να κάνουμε τον τελικό λογαριασμό ενώπιον του ελληνικού λαού και της ιστορίας.

Δευτερολογία Ευ. Βενιζέλου στην ολομέλεια της Βουλής from Evangelos Venizelos on Vimeo.

Δευτερολογία Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευ. Βενιζέλου, κατά τη συζήτηση κατόπιν αιτήματος του Πρωθυπουργού
κ. Αλέξη Τσίπρα, σύμφωνα με το άρθρο 124Α του Κανονισμού
της Βουλής, με αντικείμενο την ενημέρωση του Σώματος
για τα ζητήματα που άπτονται της τρέχουσας διαπραγμάτευσης

Κυρία Πρόεδρε της Βουλής επειδή είστε υπόδειγμα αυτοπεριορισμού θα ακολουθήσω τη συμβουλή σας και το παράδειγμά σας.

Ζ. Κωνσταντοπούλου: Το εκτιμώ ιδιαιτέρως.

Ευ. Βενιζέλος: Και εγώ. Είναι άλλωστε αμοιβαία και πρόδηλη η εκτίμηση.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές ας αναρωτηθούμε τι μήνυμα έστειλε σήμερα ο κ. Τσίπρας μιλώντας στη Βουλή, προκαλώντας τη συζήτηση αυτή; Σε ποιον απευθύνθηκε; Απευθύνθηκε στο διεθνές ακροατήριο; Έστειλε μηνύματα στους πιστωτές, στους εταίρους, στις ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις, στους διεθνείς θεσμούς; Απευθύνθηκε δυστυχώς μόνο και αποκλειστικά στο εσωτερικό ακροατήριο. Όχι στην κοινωνία, στο εσωκομματικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ και από δίπλα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.

Μάλιστα, σήμερα εξέθρεψε τον κ. Καμμένο ως θεματοφύλακα της άκαμπτης ριζοσπαστικής αριστερής πολιτικής. Αναρωτιέμαι πως νιώθουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, οι Υπουργοί και οι βουλευτές βλέποντας τον κ. Καμμένο να κανοναρχεί, να εγγυάται την Ορθοδοξία τους και τη συνέπειά τους; Αυτό που γίνεται τώρα, σημειώστε το, θα το πληρώσει πολύ ακριβά ο κ. Τσίπρας σε λίγες εβδομάδες.

Για να σκεφτούμε, βοήθησε τη διαπραγματευτική θέση της χώρας η σημερινή συζήτηση και η στάση του κ. Τσίπρα; Συνέβαλλε στην αλλαγή του εσωτερικού πολιτικού κλίματος; Στη διαμόρφωση ενός ενιαίου εθνικού μετώπου; Διαμόρφωσε τις προϋποθέσεις της συναίνεσης, ή επανέλαβε τελικά προκλήσεις;

Τον άκουσα στη δευτερολογία του. Άκουσα -και το λέω με λύπη- τον εξυπναδίστικο τρόπο με τον οποίο απευθυνόταν στον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και δι” αυτού στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, ότι «εν πάση περιπτώσει αποδεχτείτε αυτά που έχουμε πει» ή ότι «εν πάση περιπτώσει σας ευχαριστώ, διότι με βοηθάτε να πω ότι δεν θα αποδεχτώ αλλαγή στον ΦΠΑ των νησιών».

Αλλαγή στον ΦΠΑ των νησιών που πρότεινε η Κυβέρνηση από δυο μέρες με το κείμενο των 47 σελίδων και είχε ουσιαστικά προτείνει ο κ. Βαρουφάκης από το κείμενό του, του Μαρτίου του 2015, όταν ανέλυσε με αριθμούς και σχεδιαγράμματα το περιεχόμενο της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου. Αυτής που πολλοί συνάδελφοί του στην Κυβέρνηση του λένε ότι «κακώς την υπογράψαμε, δεν καταλάβαμε, έπρεπε να διασφαλίσουμε χρηματοδότηση, πήραμε Μνημόνιο χωρίς λεφτά και μας πήραν και τα 11 δις του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας».

Αυτά που ακούσαμε από το στόμα του Πρωθυπουργού ήταν μια υπεύθυνη εθνική τοποθέτηση του Πρωθυπουργού μιας χώρας, που είναι στην κατάσταση που είναι η Ελλάδα και διαπραγματεύεται και έχει χρηματοδοτικές ανάγκες, αναπτυξιακά προβλήματα; Πρέπει να βγει κάποια στιγμή στις αγορές και να ξαναγίνει κυρίαρχη και ανεξάρτητη και να μην είναι εξαρτημένη από τα δάνεια των εταίρων της;

Ή ήταν μια μίζερη, μικρόψυχη, μικροκομματική διαχείριση της συγκυρίας; Και πόσο θα διαρκέσει η σημερινή συζήτηση; Ποια είναι η προστιθέμενη αξία της; Για πόσες ώρες θα τη θυμόμαστε ως συμβολή σε μια εθνική προσπάθεια;

Μας λέει ο κ. Τσίπρας υπερήφανος: «δεν πρόκειται η Κυβέρνηση αυτή να υπογράψει Μνημόνιο 3». Μάλιστα. Θα υπογράψει τη μικρή συμφωνία ολοκλήρωσης του Μνημονίου 2; Θα πάρει τις υπολειπόμενες δόσεις για να μπορέσει να καλύψει τις επιτακτικές και επείγουσες χρηματοδοτικές ανάγκες για τον Ιούλιο και τον Αύγουστο; Και πότε θα γίνει αυτό; Με ποιους όρους;

Εκτός κι αν εννοεί ότι δεν πρόκειται να υπογράψει Μνημόνιο 3 όπως εννοούσε ότι δεν θα υπογράψει την παράταση του Μνημονίου 2. Γιατί ακούσαμε την υπερήφανη δήλωση και προεκλογικά και μετεκλογικά «δεν θα υπογράψουμε παράταση», αλλά ο κ. Βαρουφάκης έβαλε την υπογραφή του στην παράταση της κύριας σύμβασης χρηματοοικονομικής διευκόλυνσης, που παραπέμπει ρητά στο πρόγραμμα, που παραπέμπει ρητά στο Μνημόνιο, που βεβαίως είναι αποτέλεσμα της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου και συνιστά τη νομική βάση της συνεχιζόμενης διαπραγμάτευσης.

Θυμάστε την άλλη περήφανη δήλωση «δεν θέλουμε δόσεις»; «Μας αρκεί ο ELA και η αύξηση του ορίου των εντόκων γραμματίων»; Τώρα κάνουμε κρα για μια δόση και λέμε «αν δεν έρθει η δόση, δεν πληρώνουμε τις δικές μας υποχρεώσεις» και στέλνουμε και μήνυμα υπερήφανης και άκαμπτης στάσης ζητώντας διευκόλυνση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να πάνε όλες οι πληρωμές στο τέλος Ιουνίου.

Τέλος Ιουνίου, έρχεται. 5 Ιουνίου είμαστε, θα φτάσει και η 19η και η 30η. Το ίδιο δεν έλεγαν μήπως οι  Υπουργοί της Κυβέρνησης και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για μονομερείς ενέργειες στο επονείδιστο χρέος για διεθνή διάσκεψη; Για κούρεμα; Τώρα; «Παραμετρικές αλλαγές, η Lazard, θα ξαναδούμε τα δεδομένα όπως τα είχαμε διαμορφώσει».

Εκτός κι αν όλα αυτά είναι ένα τέχνασμα το οποίο απευθύνεται σε αφελείς. Εάν ο κ. Τσίπρας –θα χρησιμοποιήσω έναν όρο- νομιναλιστικά
–λέγεται αυτό- εννοεί ότι δεν θα υπογράψει ποτέ Μνημόνιο 3, διότι το Μνημόνιο 3 στο νέο κόσμο του Όργουελ, λέγεται «νέα αναπτυξιακή συμφωνία». Για την ακρίβεια, λέγεται «Σχέδιο Ανάπτυξης Νέας Οικονομίας», ΣΑΝΟ!

Απευθύνομαι στον κ. Τσίπρα που απουσιάζει, ειδικά όταν έλαβα εγώ τον λόγο, αλλά φαντάζομαι υποκαθίσταται εδώ από τους κορυφαίους Υπουργούς του, του λέω λοιπόν του κ. Τσίπρα:

Κύριε Τσίπρα, όταν θα φέρετε ως Πρωθυπουργός πρόσθετο κούρεμα 1 ευρώ, στο χρέος, ελάτε να μας το πείτε να σας πούμε μπράβο. Όταν θα φέρετε μικρότερα επιτόκια κατά 1 δέκατο της μονάδας, ελάτε να μας το πείτε να σας πούμε μπράβο. Όταν θα φέρετε επιμήκυνση της μέσης διάρκειας του χρέους κατά ένα μήνα, ελάτε να μας το πείτε να σας πούμε μπράβο.

Δεν δέχομαι όμως ερωτήσεις του τύπου «θα στηρίξετε την Κυβέρνηση στην προσπάθεια αναδιάρθρωσης του χρέους»; Εσείς προσχωρείτε στην πολιτική μας –το είπα και στην αρχική μου ομιλία- γλείφετε εκεί που φτύνατε, γιατί κατηγορούσατε αυτό που έγινε το 2012, το κούρεμα, την αναδιάρθρωση, το καταραμένο PSI. Και τώρα με τους συμβούλους μας, του 2012, προσπαθείτε να επαναφέρετε τα κείμενά μας, τα επιχειρήματά μας, δηλαδή να αξιοποιήσετε το πλαίσιο που έχουμε διαμορφώσει.

Και πρέπει να ξανασκεφτεί ο κ. Τσίπρας αυτό που είπε ως μια βαριά προσβολή στον πατριωτισμό μας, ότι οι πιστωτές αντλούν επιχειρήματα από το e-mail Χαρδούβελη. Ποιο; Από το κείμενο με το οποίο εμείς αρνούμασταν να αποδεχτούμε τις πιέσεις των Ευρωπαίων και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Από το κείμενο με το οποίο εμείς θέλαμε να αντλήσουμε το βασικό πολιτικό επιχείρημα, ότι δεν  μπορούν να ληφθούν πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, δεν μπορούν να γίνουν περικοπές μισθών και συντάξεων, δεν μπορεί να γίνουν αλλαγές στο εργασιακό.

Εκκρεμεί όμως η βασική ερώτηση και υπάρχει η ευκαιρία της τριτολογίας του κ. Τσίπρα: μπορεί να παρουσιάσει στη Βουλή ως Πρωθυπουργός ένα στοιχειώδες χρονοδιάγραμμα; Καλά, δεν θα υπογράψει το Μνημόνιο 3, πότε θα βγει η χώρα από το Μνημόνιο; Ποια είναι η επιδίωξη, ο στόχος, η δέσμευση; Όχι από το Μνημόνιο ως λέξη, από το Μνημόνιο ως κατάσταση ακόμη κι αν αυτό λέγεται «Σχέδιο Ανάπτυξης Πολιτικής». Πότε! Ποιος είναι ο στόχος; Πότε θα επανέλθουμε στις αγορές; Πότε θα πάψουμε να εξαρτώμεθα από ένα νέο δάνειο, που θέλει όρους;

Είχα πει πριν από ενάμιση μήνα ότι θα ανασυσκευάσουν τα υφιστάμενα κονδύλια και θα τα εμφανίσουν ως Μνημόνιο 3 με νέους όρους. Τώρα δεν φτάνουν τα υφιστάμενα κονδύλια του Μνημονίου 2. Πόσες είναι οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για το 2016, ’17, ’18; Τι λέει το Υπουργείο Οικονομικών, αν υποθέσουμε ότι χρειαζόμαστε στήριξη και για το 2018; Μακάρι να σταματήσουμε εκεί.

50 δις υπολογίζονται διεθνώς τα ποσά που χρειάζεται η χώρα, δυστυχώς, εάν δεν βγει στις αγορές. Καλώς ή κακώς κυρίαρχο κράτος είναι το κράτος που δανείζεται με λογικά επιτόκια. Γι’ αυτό το χρέος λέγεται κυρίαρχο και τα ομόλογα κυρίαρχα στις περισσότερες  γλώσσες του κόσμου.

Πείτε κάτι στη Βουλή, στους Βουλευτές σας. Γιατί αγωνίζονται; Γιατί παθιάζονται, γιατί σας στηρίζουν, με ποια προοπτική; Πείτε κάτι στην αγορά, στους επιχειρηματίες, στους ανέργους που προσδοκούν μια θέση εργασίας. Γιατί εμείς είχαμε το σχέδιο. Και το σχέδιο δεν ήταν δικό μας, ήταν απόφαση του Eurogroup. Κουβέντα. Απορία ψάλτου βηξ, για την αναφορά μου ότι η έξοδος  στην προληπτική πιστωτική γραμμή δεν ήταν επιδίωξη της κυβέρνησης αλλά απόφαση του Eurogroup του Νοεμβρίου του 2014.

Και πρακτικά, εμφανίζετε αυτό το κείμενο των 47 σελίδων, την πρόταση της κυβέρνησής σας που είδαμε το περιεχόμενο,  που είδαμε τις επιβαρύνσεις για την κοινωνία, τους πολίτες, την αγορά, την οικονομία. Είδαμε τα φορολογικά μέτρα. Αυτό το κείμενο είναι για σας απαράβατο όριο; Τι λέτε; Τι θέλετε να πει η Βουλή σήμερα για να σας στηρίξει; Τι ζητάτε από μας;

Και επειδή ο εταίρος σας ως κυβερνητικός καμαρώνει και σας λέει «έχουμε δεδηλωμένη», έχετε δεδηλωμένη; Προχωρήστε. Εμείς είπαμε ότι στηρίζουμε μια εθνική προσπάθεια αλλά δε θα διευκολύνουμε κοινοβουλευτικά μια κυβέρνηση η οποία εφαρμόζει αυτές τις πολιτικές. Κι όχι μόνο στην οικονομία, στην εξωτερική πολιτική, στην ασφάλεια, στην παιδεία, στους θεσμούς.

Έρχεται ο κ. Τσίπρας και λέει, «μα είναι δυνατόν, βρισκόμαστε σε πιστωτική ασφυξία. Πότε, εν έτει 2015, με τη χώρα λίγο πριν την έξοδο». Σε ποια πιστωτική ασφυξία βρισκόταν η χώρα το 2009, το 2010, το 2011, το 2012; Φαντασιώνεστε τη σκληρή διαπραγμάτευση, έτσι; Ελάτε να σας πούμε  εμείς, ελάτε να σας πω προσωπικά εγώ τι σημαίνει σκληρή διαπραγμάτευση.

Να σε βάζουν σ’ ένα τραπέζι συζήτησης για το αν η χώρα θα βγει αύριο από το ευρώ, για το αν θα υπάρχει συμμετοχή στο κούρεμα του χρέους εθελοντική υποτίθεται, όλου του ιδιωτικού τομέα παγκοσμίως σε ποσοστό μεγαλύτερο του 95%.  Για το αν θα εφαρμοστεί ή δε θα εφαρμοστεί το σχέδιο εκτάκτων συνθηκών για τον τραπεζικό τομέα στην Ελλάδα.

Ελάτε ν’ απαντήσετε σ’ αυτά. Ελάτε να μιλήσετε εκπροσωπώντας μια χώρα με 12,5% του ΑΕΠ πρωτογενές έλλειμμα, που αν βρισκόταν ξεκρέμαστη εκτός Ευρωζώνης και εκτός  οικονομικού συστήματος, δε θα μπορούσε να καλύψει στοιχειωδώς τις λειτουργικές ανάγκες του κράτους, ούτε  μισθούς ούτε συντάξεις ούτε νοσοκομεία ούτε σχολεία ούτε πρόνοια.

Τώρα αντιμετωπίζουμε συνθήκες πιστωτικής ασφυξίας. Τίποτα δε συγκρίνεται μ’ αυτά που έχουμε  βιώσει. Τα έχετε συκοφαντήσει όλα αυτά, τα έχετε λοιδορήσει, τα έχετε αλλοιώσει στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Αυτό θα πληρωθεί ακριβά. Για να μην πληρώσει όμως η χώρα και το κόστος να είναι μόνο πολιτικό κόστος δικό σας και όχι εθνικό κόστος της χώρας, μπορείτε ν’ αξιοποιήσετε τη συζήτηση όπως γίνεται σε όλα τα Κοινοβούλια των σύγχρονων κοινοβουλευτικών Δημοκρατιών.

Χωρίς να χαμογελάτε, χωρίς αλαζονεία, χωρίς αυτή την αυταρέσκεια ότι πρώτη φορά εκφράστηκε η Δημοκρατία.. Ναι, μιλώ σ’ εσάς, ειδικώς, προσωπικώς σ’ εσάς, που εκθέτετε, προσβάλλετε και ταπεινώνετε τη χώρα! Που ακκίζεστε χωρίς να έχετε συνείδηση της ευθύνης σας και πολιτικά και προσωπικά! Σ’ εσάς! Ναι, σ’ εσάς και στον κ. Τσίπρα που σας διόρισε και σας κρατά στη θέση  αυτή!

Ν’ ακούσετε τι λέει η αντιπολίτευση, να τη σεβαστείτε. Γιατί εάν δε σέβεστε το διάλογο και την αλήθεια, τότε δυστυχώς οι οιωνοί είναι πολύ κακοί για τη χώρα.

Ζ. Κωνσταντοπούλου: Υπενθυμίζω ότι η κυβέρνηση έχει πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή και αυτό λέγεται «λαϊκή κυριαρχία». Για να θυμόμαστε και την κυριαρχία με τη δημοκρατική της έννοια. Το 12,5% έλλειμμα έχω την αίσθηση ότι αποτελεί αντικείμενο ποινικής διερεύνησης που είναι εν εξελίξει.

Ευ. Βενιζέλος: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)

Ζ. Κωνσταντοπούλου: Μιλήσατε το πενταπλάσιο από το προβλεπόμενο. Καθίστε κ. Βενιζέλο, δεν έχετε το λόγο.

Ευ. Βενιζέλος: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)

Ζ. Κωνσταντοπούλου: Δεν έχετε το λόγο.

Ευ. Βενιζέλος: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)

Ζ. Κωνσταντοπούλου: Θέλετε επί προσωπικού μήπως; Σας δίνω επί προσωπικού για ένα λεπτό.

Ευ. Βενιζέλος: Ακούστε κα Πρόεδρε, ο κανονισμός της Βουλής προσδιορίζει επακριβώς πότε και πώς απευθύνεται ο Πρόεδρος της Βουλής στο Σώμα. Τι περιεχόμενο έχουν και πώς γίνονται οι ανακοινώσεις του Προέδρου προς τη Βουλή. Αυτές οι παρεμβάσεις σας, οι δήθεν χαριτωμένες, οι δήθεν απειλητικές, οι δήθεν υπαινικτικές, διατυπώνονται κατά παράβαση του Κανονισμού της Βουλής και του Συντάγματος. Πρέπει να τιμήσετε τη θέση σας. Εάν σας πέφτει μεγάλη, παρακαλώ να προσαρμόσετε τα μεγέθη της συμπεριφορά σας.

Ζ. Κωνσταντοπούλου: Θα εφεύρουμε και την προκρούστειο θέση προκειμένου να προσαρμόσουμε στα δικά σας προαπαιτούμενα. Όμως ο Κανονισμός της Βουλής ρητά ορίζει ότι ο Πρόεδρος ομιλεί από την έδρα, διαβάστε τον Κανονισμό και όταν θέλει να μιλήσει για την ουσία του ζητήματος -για την ουσία του ζητήματος-, δυστυχώς αυτά τα οποία ακούστηκαν προηγουμένως δεν ήταν ουσία του ζητήματος, τότε ομιλεί από το βήμα.  Έληξε το προσωπικό επί του οποίου σας έδωσα το λόγο.

Παρέμβαση Ευ. Βενιζέλου προς την κα Πρόεδρο της Βουλής from Evangelos Venizelos on Vimeo.