ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Μέσα στη φτηνή προπαγάνδα των τελευταίων ημερών τα ΜΜΕ της διαπλοκής (και όχι μόνο) κατηγορούν την κυβέρνηση ότι είχε συντάξει σχέδιο για τις επιπτώσεις πιθανής αποχώρησης από τη νομισματική ένωση.

Πιστεύουν προφανώς ότι απευθύνονται σε άτομα με σημάδια υδροκεφαλισμού. Ίσως γιατί κρίνουν εξ ιδίων τη νοημοσύνη των τηλεθεατών τους.

Όλοι καταλαβαίνουν ότι μια κυβέρνηση έχει σχέδια για κάθε ενδεχόμενο ακόμη και αν δεν συμφωνεί με αυτά. Με το σκεπτικό των καναλιών εάν η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας συντάξει σχέδιο για την αντιμετώπιση ενός σεισμού σημαίνει ότι κάποιοι στην κυβέρνηση σχεδιάζουν μυστικά να πραγματοποιήσουν ένα σεισμό;

Το θέμα όμως είναι πολύ πιο σοβαρό. Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι έλαβε τη σχετική μελέτη και έκρινε ότι οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές. Ως εκ τούτου προτίμησε να παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές.

Ας δημοσιεύσει λοιπόν αυτή την έκθεση και ας παρουσιάσει τους συντάκτες της. Το κυβερνών κόμμα έχει ορισμένους από τους καλύτερους πανεπιστημιακούς, που θα μπορούσαν να διαχειριστούν την έξοδο αλλά και ορισμένους από τους χειρότερους – ανθρώπους με αθεράπευτες ιδεοληψίες ή ανθρώπους που το ακαδημαϊκό ή πολιτικό τους μέλλον εξαρτάται άμεσα από την παραμονή στην ευρωζώνη.

Συμμετείχε μήπως στη σύνταξη της έκθεση η κεντρική τράπεζα του Στουρνάρα, που λειτουργεί σαν πέμπτη φάλαγγα της ΕΚΤ και αρνείται να συνεργαστεί με τις εξεταστικές επιτροπές του κοινοβουλίου; Συμμετείχαν ίσως ερευνητές, που συνεργάζονται με ιδρύματα που χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε ή ακόμη και από ξένες κυβερνήσεις;

Σχετικά ερωτήματα κυκλοφορούν έντονα από χτες το βράδυ και θα αρχίσουν να πληθαίνουν φτάνοντας δυστυχώς στα όρια των θεωριών συνωμοσίας.

Ας μας δείξει λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας το σχέδιο που είχε στα χέρια και ας κρίνουμε εμείς, οι πολίτες, αν πήρε την σωστή απόφαση να παραδώσει τη χώρα του προδίδοντας ταυτόχρονα το 61.3% του πληθυσμού που του ζήτησε κατηγορηματικά να μην επιστρέψει με νέο μνημόνιο.

Τα επιχειρήματα που ψέλλισε στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ ότι η χώρα δεν έχει επαρκή συναλλαγματικά αποθέματα για να αποτρέψει την υποτίμηση του νέου νομίσματος δεν πείθουν κανένα.

Πρώτον γιατί καμία χώρα (πολύ περισσότερο η Ελλάδα) δεν μπορεί πλέον να ελπίζει ότι μπορεί να καθορίσει τη διεθνή ισοτιμία του νομίσματός της παρεμβαίνοντας στις διεθνείς αγορές με τα συναλλαγματικά της αποθέματα.

Δεύτερον γιατί η υποτίμηση είναι ένα από τα ζητούμενα της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα (ακόμη και αν δεν γίνει άμεσα αλλά ακολουθήσει ύστερα από μια περίοδο «κλειδώματος» του νομίσματος με το ευρώ). Το θέμα λοιπόν δεν είναι να μην υπάρξει ποτέ υποτίμηση αλλά να αντισταθμίσεις τις επιπτώσεις της για τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού μέσω μιας αναδιανεμητικής πολιτικής.

Τρίτον γιατί συναλλαγματικά αποθέματα μπορούν να εξασφαλιστούν από την υπάρχουσα κυκλοφορία των ευρωνομισμάτων από το τουριστικό συνάλλαγμα – πλεονέκτημα που ελάχιστες χώρες διαθέτουν όσο η Ελλάδα – και πολλές άλλες πηγές (διαβάστε περισσότερα για το θέμα εδώ).

Όσο για το ενδεχόμενο να καταρρεύσουν οι τράπεζες, όλοι γνωρίζουν ότι είναι σχεδόν βέβαιο πως θα συμβεί και γι’ αυτό απαιτείται άμεση εθνικοποίηση τους – όπως συνέβη άλλωστε τόσες φορές σε ορισμένες από τις μεγαλύτερες καπιταλιστικές οικονομίες του πλανήτη τον τελευταίο αιώνα. Για άλλη μια φορά η «κατάρρευση» των τραπεζών, τις οποίες χρηματοδοτούν οι φορολογούμενοι και οι οποίες, όπως απέδειξε η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία της κρίσης μετά το 2007, είναι το ζητούμενο και όχι το… απευκταίο. Αρκεί φυσικά να περάσουν άμεσα σε δημόσιο έλεγχο και να αποτελέσουν εργαλεία παραγωγικής ανασυγκρότησης και να μην εξαγοραστούν από γερμανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Για τα λίγα επιχειρήματα λοιπόν που έθεσε ο πρωθυπουργός υπάρχουν απαντήσεις. Ας μας δείξει άμεσα τη σχετική έκθεση που είχε στα χέρια του για να κρίνουμε και τα υπόλοιπα.

Διευκρίνιση σε σχετικές επισημάνσεις: Λέγοντας να δοθεί στη δημοσιότητα το σχέδιο εννοούμε οι αρνητικές επιπτώσεις που βάρυναν στην τελική απόφαση του πρωθυπουργού. Προφανώς δεν περιμένει κανείς από μια κυβέρνηση να παρουσιάσει (εάν έχει) τα χαρτιά της για τα συγκεκριμένα τεχνικά βήματα που θα ακολουθήσει.

ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ