ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Μετά από μία κουραστική ημέρα, το τέλος της με βρήκε με ένα ποτήρι ουίσκι καθισμένο στον καναπέ του σπιτιού μου προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσω τις τελευταίες εξελίξεις με το μεταναστευτικό και τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την Τρόικα.

Είχε προηγηθεί η καθιερωμένη συνάντηση μου με τον “Σταθμάρχη”, στο συνηθισμένο μέρος που βρισκόμαστε τα τελευταία 3 χρόνια. Μία λαϊκή ψαροταβέρνα στα νότια προάστια πάνω στην παραλία.

Εδώ και καιρό, ορισμένα βράδια με συντροφεύουν οι φρουτώδεις νότες ενός Port Ellen του 1978. Στα μυστικά του καπνιστού malt ουίσκυ με έχει μυήσει ο “Σταθμάρχης”.

Μάλιστα την συγκεκριμένη φιάλη, μου την έφερε στο σπίτι μου, ένας οδηγός από την προσωπική του ασφάλεια.

Μέσα στο μαύρο πακέτο εκτός από την συσκευασία του malt ουίσκυ είχε και ένα σετ από whiskey stones. Όσοι είναι λάτρεις του καλού ουίσκι, δεν βάζουν ποτέ πάγο στο ποτήρι τους για να μην αλλοιώσουν τη γεύση του. Τα Σκωτσέζικα malt και τα Αμερικάνικα bourbon απαγορεύεται να σερβιριστούν με πάγο. Όταν το ποτό νερώνεται εκτός από τη γεύση του χάνει και τα αρώματά του.

Μερικά πράγματα σε αυτή την ζωή πρέπει να τα απολαμβάνεις αναλλοίωτα, μου έχει τονίσει ο καλός μου φίλος.

Μία μέρα νωρίτερα…

Γύρω στις 10 το πρωί άκουσα τον χαρακτηριστικό ήχο εισερχόμενου μηνύματος από το κινητό μου. Η τεχνολογία ενός “έξυπνου” τηλεφώνου σου επιτρέπει να ορίζεις ένα ιδιαίτερο τόνο μηνύματος σε όποια επαφή θέλεις. Στην επαφή του “Σταθμάρχη” έχω βάλει ένα ξεχωριστό ήχο, τόσο ξεχωριστό όσο και οι πληροφορίες που έχει αποφασίσει να μοιράζεται μαζί μου.

Αμέσως κατάλαβα ότι το μεσημέρι θα απολαύσουμε ψάρι στην παραλιακή. Γνώριζα ότι την προηγούμενη νύχτα ήταν προσκεκλημένος στο σπίτι του Άγγλου πρέσβη μαζί με γνωστούς πολιτικούς.

Και όμως, παρ’ ότι ένα γεύμα με Έλληνες πολιτικούς προσκεκλημένους στην οικία του Άγγλου πρέσβη, παρουσία του κ. Παππά λογικά θα έβγαζε ειδήσεις τίποτα απολύτως δεν συνέβει εκτός από τα σχόλια για το πολύ προσεγμένο μενού του πρέσβη κ. John Kittmer.

Ο καλός μου φίλος, σημείωσε ότι, αυτή την εποχή μόνο τα γεύματα με τον Γάλλο πρέσβη μπορούν να βγάλουν ειδήσεις…

Αμέσως διέκρινα ένα σατανικό μειδίαμα, στο πρόσωπο του. Είναι η χαρακτηριστική του κίνηση όταν ετοιμάζεται να μου πει τον επόμενο γρίφο του, απολαμβάνοντας το απορημένο μου ύφος.

Σε κεντρικό σημείο της Αθήνας, μία οδός που έχει πάρει το όνομά της από αρχαίο ρήτορα και ευεργέτη της Αθήνας βρίσκεται ένα κτίριο το οποίο ήταν ιδιοκτησία Έλληνα τραπεζίτη που έχει διατελέσει και πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Πάντα του άρεσε η πολιτική ιστορία της Ελλάδας. Το τελευταίο βιβλίο που τον συνόδευσε στο τελευταίο υπερατλαντικό του ταξίδι στους “καλούς μας φίλους” ήταν “Η Νεότερη Ελλάδα. Μια ιστορία από το 1821” των καθηγητών Κολιόπουλου και Βερέμη που πραγματεύεται μια φιλελεύθερη θεώρηση της νεότερης ελληνικής ιστορίας.

Στο κτίριο αυτό, οι “ένοικοί” του εδώ και αρκετούς μήνες “αισθάνονται” πολύ έντονα ένα γαλλικό άρωμα. Τόσο έντονο, που αρκετές φορές έχουν αναγκαστεί να περπατήσουν σε γειτονικό πάρκο για να συζητήσουν αναπνέοντας καθαρό αέρα. Το Γαλλικό αυτό άρωμα είναι τόσο έντονο που καλύπτει τα πάντα… μου τόνισε χαμογελώντας ο Σταθμάρχης…

Τα safe rooms

Συνηθίζεται σε πολλά κτίρια που στεγάζουν πρεσβείες ανά τον κόσμο, να υπάρχει ένα safe room μέσα στο οποίο γίνονται οι κρίσιμες συναντήσεις των πρέσβεων και άλλων υψηλόβαθμων στελεχών με την εκάστοτε πολιτικό – οικονομική ελίτ της χώρας. Σε αυτό το “safe room” είναι αδύνατο υποκλαπεί οποιαδήποτε συνομιλία καθώς είναι θωρακισμένο με ειδικά υλικά, ενώ δεν κρατούνται πρακτικά των συζητήσεων.

Σε ένα από αυτά τα “safe room” σε ξένη πρεσβεία στην Ασία, πριν από αρκετά χρόνια, είχε γίνει η μύηση του καλού μου φίλου.

Στην Ελλάδα, συνεχίζει, “safe rooms” υπάρχουν μόνο σε τρεις πρεβείες. Οι “ένοικοι” έπρεπε να κατασκευάσουν το δικό τους safe room, διότι τον τελευταίο καιρό η ανεξήγητη μυρωδιά των γαλλικών “αρωμάτων” γινόταν αποπνικτική.

Μέχρις ότου όμως γίνει αυτό, ως προσωρινή λύση προτάθηκε η “αριστερή” θαλαμηγός ενός επιχειρηματία με μακρά πορεία στους αριστερούς και δεξιούς διαδρόμους της πολιτικής ζωής. Εκεί οι “ένοικοι” θα μπορούν να καταφεύγουν με ασφάλεια μακριά από αδιάκριτα μάτια, ενοχλητικές γάτες, αλλά προπάντων μακριά από την ενοχλητικά έντονη μυρωδιά των γαλλικών αρωμάτων…

Η θαλαμηγός αυτή, βρίσκεται σε μαρίνα των νοτίων προαστίων με προβληματικό καθεστώς διαχείρισης, χωρίς πολύ κίνηση.

Η πρόταση αυτή υιοθετήθηκε ως η πλέον ενδεδειγμένη για να απαλλαγούν από τα γαλλικά βαριά αρώματα ενώ λίγο πιο μακριά από την θαλαμηγό, πάνω στην προβλήτα, σταθμεύει ένα μαύρο τζίπ ειδικό στο να καθαρίζει τον αέρα από οποιοδήποτε άρωμα…

Οι λιγοστοί φύλακες της μαρίνας γνωρίζουν ότι κάθε φορά που περνάει το μαύρο τζιπ την πύλη μαζί με την “θωρακισμένη ΒΜW”, ο αέρας καθαρίζει, πράγμα που το διαπιστώνουν βλέποντας τα κινητά τους την ένδειξη “Νo signal”…

Ποιός είναι ο εφοπλιστής που φιλοξενεί τους “ενοίκους” τον ρώτησα, αμέσως. Χαμογέλασε με την εύγλωτη απορία μου και μου συνέστησε υπομονή καθώς δεν είναι μόνο ένας…

Ο “Ανόητος”, οι “καλοί φίλοι” και τα “εργαλεία”

Ο “Ανόητος”, συνέχισε, πριν από λίγες ημέρες παραδέχτηκε εμμέσως ότι οι “ένοικοι” άκουγαν τους υψηλούς προσκεκλημένους τους. Αμέσως μου ήρθε στο μυαλό το περιεχόμενο της προηγούμενης συνάντησης που είχα με τον “Σταθμάρχη”.

Όπως σου είχα τονίσει τέτοια παιχνίδια είναι για μεγάλα παιδιά, αυτοί είναι ερασιτέχνες, επικίνδυνοι και πιστεύουν για κάποιο λόγο, ότι η ιστορία τους χρωστάει και μπορούν να κάνουν ότι θέλουν όπως θέλουν. Τις περισσότερες φορές τέτοιες ενέργειες σου έρχονται μπούμερανγκ. Ένας “καλός φίλος” ποτέ δεν ξεχνάει τους αχάριστους, ιδίως όταν χρησιμοποιείς τα “εργαλεία” που σου έδωσε εναντίον στελεχών του, μου είπε με αυστηρό τόνο.

Η “τιμωρία” θα είναι άμεση, το “εκρηκτικό μείγμα” είναι διαθέσιμο και ήδη εξοπλίζεται στις αγορές του Σχιστού, σημείωσε. Δεν πρόλαβα να ρωτήσω τίποτα παραπάνω. Το κινητό του καλού μου φίλου χτύπησε και εμφανίστηκε ένα τετραψήφιο νούμερο.

-Πρέπει να φύγω…, μου είπε.

Ένα νεύμα του, κινητοποίησε την φρουρά του, στην οποία είχαν προστεθεί 2 άγνωστα άτομα που δεν είχα ξαναδεί. Τα βλέμματα τους είχαν καρφωθεί απάνω μου.

Μην τους κακολογείς, δεν σε έχουν ξαναδεί για αυτό σε κοιτάνε έτσι. Ακόμα δεν έχουν συνηθίσει το ελληνικό περιβάλλον γι’ αυτό είναι λίγο αγχωμένοι. Μου τους επιβάλλανε εδώ και ένα μήνα, μου αποκρίθηκε με ένα ειρωνικό χαμόγελο. Το τελευταίο καιρό υπάρχει μεγάλος συνωστισμός “τουριστικών πρακτόρων” στην πρωτεύουσα και ανησυχούν για μένα.

Πριν προλάβω να τον χαιρετίσω είχε μπει στο θωρακισμένο AUDI με κατεύθυνση τον Πειραιά.

Οι πράκτορες της Interpol στα νησιά…

Μπαίνοντας στο αυτοκίνητό μου, ανεπαίσθητα κοίταξα γύρω μου. Το όλο κλίμα με είχε επηρρεάσει. Πάτησα το κουμπί της εκκίνησης του κινητήρα και εκείνη την στιγμή ακούστηκε ο χαρακτηριστικός ήχος μηνύματος του κινητού μου που έχω βάλει στην επαφή του “Σταθμάρχη”.

“Για πoιο λόγο πράκτορες της interpol κατεβαίνουν στα νησιά μας; Πάντως όχι για τον λόγο που αναφέρουν τα ΜΜΕ… θα τα πούμε σύντομα”

Το τελευταίο του μήνυμα με προβλημάτισε αρκετά. Το εξαιρετικά καπνισμένο ουίσκυ Port Ellen του 1978 που μου είχε φέρει ο οδηγός του με βοήθησε να χαλαρώσω αρκετά ώστε να μην μπορώ να σκεφτώ την περιπλοκότητα του τελευταίου του μηνύματος. Την συγκεκριμένη μάρκα ουίσκυ δεν την ήξερα. Μόλις χτες ανακάλυψα ότι η συγκεκριμένη χρονολογία κοστίζει 2.450 λίρες Αγγλίας.

vimaonline.gr