ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Εδώ Μιλάμε και Γράφουμε Ελληνικά

Πρέπει να φωνάξουμε ΟΧΙ μέχρι να κλείσει η φωνή μας

Ιουλίου 10, 2015 pitsiriki1

Απ” ό,τι φαίνεται πάμε ολοταχώς για Μνημόνιο ΙΙΙ.
Το περίμενα να έρθει, αλλά όχι έτσι, μετά από ένα συγκινητικό ΟΧΙ.

Αυτά τα παραμύθια ότι ο λαός δεν είναι έτοιμος για ρήξη, είναι της Χαλιμάς.

Παρότι η πολιτική ηγεσία δεν προετοιμάστηκε για ρήξη.

Παρότι δεν προετοίμασε τον λαό.

Παρότι δεν προετοιμάστηκε ο λαός από μόνος του ως όφειλε.

Γνωρίζαμε όλοι, ΟΛΟΙ, ότι η μη επίτευξη συμφωνίας με τους δανειστές ίσως σήμαινε επιστροφή στις σπηλιές και να τρώμε πυγολαμπίδες.

Το ξέραμε πριν το δημοψήφισμα, το ξέραμε μετά!

Παρ” όλα αυτά ψηφίσαμε συνειδητά ΟΧΙ και ας τα κάναμε όλα πουτάνα.

Δεν το δέχομαι ότι οι πολίτες δεν ήθελαν ρήξη, όταν πέρασαν μια βδομάδα με κλειστές τράπεζες και χιτλερικής έκτασης προπαγάνδα υπέρ του ΝΑΙ.

Απ” ό,τι φαίνεται υπάρχει απόσταση μεταξύ πολιτικού συστήματος και λαού.

Μας είπα τώρα κάτι καινούργιο.

Καταλαβαίνω τον φόβο όλων των ανθρώπων, όταν το μέλλον είναι αβέβαιο.

Μπορώ όμως να πω με σιγουριά πως το νέο πακέτο μέτρων λύνει αυτό το πρόβλημα.

Πολλοί από μας μπορούμε να αποχαιρετήσουμε το όποιο μέλλον.

Ένα και μόνο μέτρο, η ιδιωτικοποίηση του ρεύματος, σημαίνει ότι τα κοινωνικά τιμολόγια που στηρίζουν μεγάλο μέρος του πληθυσμού θα πάνε στο βρόντο.

Δεν ξέρω ποια εταιρεία θα κάνει φιλανθρωπικό έργο, όταν θα έρθει να επενδύσει για κέρδος.

Ενός κακού μύρια έπονται.

Τα άλλα μέτρα ούτε που τα σχολιάζω.

Ειδικά εκείνα που συνιστούν στο κράτος να κυνηγήσει μέχρι τελευταίου ευρώ τα οφειλόμενα, καταργώντας την προστασία 25% στους μισθούς και μειώνοντας το ακατάσχετο των 1500.

Δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερη κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τους αντισυνταγματικούς νόμους στα χρόνια του μνημονίου, από την εντατικοποίηση του κυνηγητού των οφειλετών.

Ξέρω ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού θεωρεί δίκαιο να πληρώνουν όλοι τους φόρους τους, αλλά για ποιους φόρους μιλάμε;

Τον ΕΝΦΙΑ;

Την φορολόγηση όλων των επιχειρήσεων από το πρώτο ευρώ;

Το επιτήδευμα;

Το 23% που θα έρθει σε όλα τα τρόφιμα πλην των βασικών;

Με εξαίρεση τα μέτρα εκείνα που αφορούν τους «μεγάλους», τα υπόλοιπα είναι ταφόπλακα για μια σειρά από κλάδους ή κοινωνικές ομάδες.

Δεν είναι πολλά, όπως στα προηγούμενα δυο μνημόνια.

Είναι όμως αρκετά και σε πλήρη αντιδιαστολή με την διακήρυξη της κυβέρνησης πως δεν θα αποδεχθεί υφεσιακά μέτρα.

Με τρομάζουν περισσότερο οι δεσμεύσεις ότι θα μπουν στο τραπέζι κάποια ζητήματα σε λίγους μήνες, αφού θα έχει πάρει μια μίνι ανάσα η διαπραγματευτική μας ομάδα.

Πχ η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, το νέο ασφαλιστικό, η κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ σε νησιά όπως τα Κύθηρα ή η Ικαρία από το 2016, ενδεχομένως το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας.

Δεν είναι καθόλου μυστικό πως η σταδιακή παρουσίαση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, θα οδηγήσει σε μια σειρά από καταργήσεις επιδομάτων ή παροχών, ειδικά εκείνων που αφορούν τα άτομα με αναπηρίες.

Τι είδους κοινωνική πρόνοια θα παρέχει το κράτος από ένα και μόνο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα;

Ήδη, οι υπάρχοντες δομές είναι ευτελείς και αποκλείουν τεράστιο κομμάτι δικαιούχων, πχ δεν λαμβάνουν επίδομα οι μακροχρόνια άνεργοι.

Ακόμα χειρότερα, δεν βλέπω ούτε ένα μέτρο που θα φέρει πίσω τους νέους που μετανάστευσαν τα προηγούμενα χρόνια.
Γενικά δεν βλέπω ούτε ένα μέτρο που θα σε κάνει να νοιώθεις άνθρωπος όντας κάτοικος της Ελλάδας.

Η Ελλάδα δεν θέλει πλέον ανθρώπους.

Έχει γίνει απαγορευτική για όποιον θέλει να ζήσει αξιοπρεπώς.

Και αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί το πολιτικό σύστημα της χώρας.

Καταλαβαίνω πως ο κόσμος έχει ανάγκη την ελπίδα, αλλά δεν μπορώ να κοιτάξω τον άλλον στα μάτια και να του πω ψέμματα.
Αισθάνομαι πως ο κατήφορος δεν θα σταματήσει.

Δεν απογοητεύομαι, δεν στεναχωριέμαι, αντιθέτως.

Νοιώθω οργή και την ανάγκη να παλέψω.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι πολιτικοί κινούνται αντίθετα από την λεγόμενη λαϊκή βούληση.

Αυτό μας αφήνει με μια μοναδική επιλογή.

Να αντισταθούμε προτού χαθούμε (στο εξωτερικό, στην ανέχεια κτλ).

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, δεν θα πάψεις ούτε στιγμή να αγωνίζεσαι.

Όλα τα άλλα, πως πχ αυτό θέλουν οι δανειστές για να επιστρέψει η ΝΔ (δηλαδή να μην ανεχθούμε το ΣΥΡΙΖΑ), τα ακούω βερεσέ.

Χάσαμε πέντε ολόκληρα χρόνια υπεραναλύοντας το πολιτικό σύστημα, προσδοκώντας ότι οι αγορές θα μας λυπηθούν αναγνωρίζοντας τα λάθη τους που οδήγησαν στην καταστροφή της χώρας.

Δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε άλλα πέντε.

Αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι, οφείλουμε να αλλάξουμε πορεία και να παρακάμψουμε τις σάπιες δομές και την ολιγαρχία.
Με κινηματικές δράσεις και παρεμβάσεις, όπως πάντα.

Πρέπει να σταματήσει η ανόητη δικαιολογία της έλλειψης χρόνου ή της διαρκούς επιβίωσης ή της αναμονής ενός σωτήρα.
Μόνοι μας θα σωθούμε.

Τα λέω αυτά γιατί μάλλον δεν έχουμε καταλάβει τι έρχεται.

Τα λέω αυτά γιατί πιστεύω στον κόσμο που ψήφισε ΟΧΙ με 61%.

Τα λέω αυτά γιατί χάσαμε πολύτιμο χρόνο, περιμένοντας να μας λυπηθούν.

Πρέπει να φωνάξουμε ΟΧΙ, δεν φαίνεται να το άκουσαν.

Αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι, πρέπει να φωνάξουμε ΟΧΙ μέχρι να κλείσει η φωνή μας.