ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Κάπως τα καταφέραμε να μη χωράμε όλοι σε αυτή τη χώρα.
Δε χωράω να ζήσω.
Δεν μπορώ να χαρώ με την ευκαιρία που κερδίζει ο φίλος μου γιατί μάλλον προμηνύεται η ευκαιρία που έχασα.
Αλλά έχεις ήδη πεθάνει όταν σου περνάει από το μυαλό ότι η ζωή κάποιου άλλου μπορεί να είναι ο θάνατός σου.

Είμαι νέο κορίτσι 22 χρονών, με όνειρα που δεν χωράνε στο κεφάλι μου γιατι πάντα μου άρεσε να έχω όνειρα μεγαλύτερα από εμένα. Πες το κουσούρι του χαρακτήρα.

Αλλά ο χαρακτήρας μου δε χωράει να ζήσει εδώ.

Πρέπει να συρρικνωθεί στα απολύτως απαραίτητα.

Πρέπει η ζωή μου να πάρει κατάληξη υποκοριστική. Πρέπει να μπω στη θεσούλα μου.

Μας παίρνουν τα μέτρα αδέρφια, σε εμάς τα νέα παιδιά περισσότερο. Πρέπει να χωρέσουμε στο νέο καλούπι – είμαστε η νέα γενιά άλλωστε.

Και στο εσωτερικό για να μας γλυκάνουν μας υπόσχονται κομμάτια απο τούρτες που δεν έχουν.

Αλλά δεν τα βάζω με αυτούς. Με τις τούρτες τα βάζω.

Τις τούρτες των τραπεζών, των πολυεθνικών, της τρόικας, των χρηματιστηρίων, των οικονομολόγων. Δε με ρώτησε κανένας ερχόμενη στον κόσμο αν θέλω να τις φάω.

Τρία γράμματα θέλω για το μέλλον μου και δεν είναι αυτά που φαντάζεστε.

Ζ Ω Η

Εγώ να ζήσω θέλω. Μου δόθηκε μια αναθεματισμένη ευκαιρία να ζήσω, και θέλω να είναι μια περιπέτεια, μια ΖΩΗ με κεφαλαία γράμματα.

Σκέφτομαι σαν παιδί. Δόξα τον Θεό, ακόμα μπορώ.

Ε λοιπόν, Όχι, δε θα σας αφήσω κερατάδες.

Στους αριθμούς σας θα ρίξω όλο μου το συναίσθημα και θα τους βραχυκυκλώσω. Είμαι ακόμα εδώ.

Άνα

(Αγαπητή Άνα, ποτέ δεν χωρούσαμε όλοι σε αυτή τη χώρα. Δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό. Όταν οι δεξιοί κυνηγούσαν τους κομμουνιστές, τους αριστερούς και τους δημοκράτες -ενώ εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες έφευγαν μετανάστες-, το έκαναν για να μπορούν να μασάνε τα δάνεια μόνοι τους. Δεν έφταναν για όλους. Νομίζετε πως στενοχωρήθηκε η κυβέρνηση Σαμαρά που έφυγαν οι Έλληνες μαζικά στο εξωτερικό; Πολύ χάρηκαν. Να είστε καλά.)

pitsirikos.net