Το Δελφινάριο της Νέας Δημοκρατίας και οι Στρατηγοί χωρίς Στρατό.

wpid-wp-1443890397987.jpeg

Βιώνουμε τις τελευταίες ημέρες ένα πολιτικό σίριαλ που προσιδιάζει σε κωμωδία αλλά σίγουρα για ορισμένους θα έχει κατάληξη δράματος. Η Νέα Δημοκρατία καλείται να εκλέξει νέο Πρόεδρο μέσα από μια γραφική και εξευτελιστική για την ίδια αλλά και για τους υποψήφιους διαδικασία. Μια διαδικασία που γεννά περισσότερη απέχθεια στους Έλληνες πολίτες απέναντι σε συστήματα και συνιστώσες, σε προσωπικούς τακτικισμούς και πολιτικές φιλοδοξίες χωρίς κοινωνικό έρεισμα.
Μέχρι στιγμής, πάνω από 6 άτομα έχουν εκφράσει την πρόθεση τους να κατέβουν ως υποψήφιοι. Η ανακοίνωση και μόνο της πρόθεσης κατάθεσης υποψηφιότητας από τον οποιοδήποτε ξυπνήσει μια μέρα με αυξημένη τεστοστερόνη και αυτοπεποίθηση, μπορεί από την μια να του προσφέρει το πολυπόθητο «ένα λεπτό δημοσιότητας» που επιζητά, ταυτόχρονα όμως προσβάλει την ίδια την εικόνα της Νέας Δημοκρατίας μετατρέποντας της σε πολιτικό… Δελφινάριο που ο καθένας παίζει το νούμερο του και στην συνέχεια επιστρέφει στα καμαρίνια για το κλείσιμο. Η εικόνα που δημιουργείται στους πολίτες υποτιμά τόσο την ιστορία της παράταξης όσο και τον κρίσιμο ρόλο που καλείται να διαδραματίσει τους επόμενους δύσκολους μήνες. Δεν ταιριάζει με ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κεντροδεξιό κόμμα που οφείλει να είναι η Νέα Δημοκρατία. Ούτε φυσικά εξυπηρετεί τους σκοπούς ύπαρξης της που είναι να αποτελέσει μια εναλλακτική λύση διακυβέρνησης του τόπου.
Λύση υπάρχει και εδράζεται πάνω στην λογική κανείς να μην ανακοινώνει υποψηφιότητα παρά την ημέρα κατάθεσης των υποψηφιοτήτων και εφόσον έχει συγκεντρώσει τις 50 υπογραφές που χρειάζονται προκειμένου να θεωρηθεί η υποψηφιότητα του έγκυρη. Όποιος προτρέξει να ανακοινώσει επίσημα ότι κατεβαίνει, χωρίς μάλιστα να έχει συγκεντρώσει και τις απαιτούμενες υπογραφές, τότε να αποκλείεται από την διαδικασία. Πρέπει να καταλάβουν ορισμένοι έμπειροι στο πολιτικό τακτικισμό παροικούντες την Συγγρού ότι το δικό τους λεπτό δημοσιότητας εξευτελίζει τόσο την εσωκομματικές διαδικασίες όσο και την σοβαρότητα των περιστάσεων. Όσοι βλέπουν ως λάφυρο εξουσίας και δημοσιότητας την κεντροδεξιά παράταξη οφείλουν να επαναπροσδιορίσουν τον εαυτό τους σε σχέση με το πολιτικό σκηνικό. Διαφορετικά καθίστανται και αυτοί συνένοχοι στον διαρκή εξευτελισμό των θεσμών. Οι πολίτες δεν ανέχονται άλλους κομπάρσους, δεν ανέχονται να βγαίνουν μπροστά Στρατηγοί χωρίς Στρατό, γυμνοί βασιλιάδες που στερούνται κοινωνικού ερείσματος και που δεν έχουμε ακούσει από το στόμα τους έναν σοβαρό πολιτικό λόγο εξόδου της χώρας από την κρίση. Ο επόμενος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας οφείλει να μεριμνήσει για την τροποποίηση της διαδικασίας εκλογής νέου Αρχηγού. Οφείλει μαζί με τις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η παράταξη, να προχωρήσει σε βαθιές τομές που θα αφήσουν στην άκρη παρωχημένα συστήματα και συνιστώσες. Όσο γρηγορότερα τόσο το καλύτερο. Υγ1. Ακούω πως πολλοί υποψήφιοι περιμένουν την ανακοίνωση των προθέσεων του Βαγγέλη Μειμαράκη προκειμένου να ανοίξουν τα χαρτιά τους. Ξεχνούν προφανώς ότι αναζητούμε ηγέτη για τον χώρο της κεντροδεξιάς. Και ένας ηγέτης δεν κρύβεται πίσω από τις προθέσεις ή τις αποφάσεις ενός άλλου πολιτικού. Υγ2. Ο Γραμματέας του κόμματος Ανδρέας Παπαμιμίκος ακούγεται πως έκανε ανοικτά κινητοποίηση υπέρ της υποψηφιότητας Τζιτζικώστα μέχρις ότου τον κατάλαβαν οι Κυριάκος Μητσοτάκης και Βαγγέλης Μειμαράκης και τον ανάγκασαν σε δήλωση προσήλωσης στο καταστατικό του κόμματος. Η εξυπνάδα ως γνωστόν έχει όρια. Η ηλιθιότητα είναι απέραντη. Και αν συνδυάζεται με θέσεις ευθύνης τότε μπορεί να γίνει και επικίνδυνη…

rizopoulospost.com

http://feedproxy.google.com/~r/blogspot/oxafies/~3/FCSZXv0WD0Q/blog-post_75.html