Πονάω. Κι όταν πονάω βγάζω το άχτι μου. Ο πόνος είναι ζωογόνος. Ζωοποιός. Κι όταν ξέρεις την αλήθεια πονάς ακόμα πιο πολύ. Όχι βέβαια με το ποιητικό καπρίτσιο του συνοφρυωμένου σοφού που απενοχοποιεί με λαγαρότητα τον πόνο του. Πονώ γελώντας εξουθενωτικά. Και σε κείνους τους νευρικούς ακροατές καθαρίζω το κρεμμυδάκι των ιδιωτικών στιγμών. Γιατί οι ιδιωτικές μας στιγμές είναι ο πατριωτισμός μας. Γιατί εμείς γνωρίζουμε πως το αντίπαλο δέος του υπέρτατου όντος-εν-κακία, είναι η κλειτορίς. Γιατί εμείς γνωρίζουμε πως η θωπεία της κλειτορίδας είναι τέχνη όμοια με την τέχνη της τοξοβολίας για τον τοξότη του ζεν. Ο μόνος τρόπος να πετύχεις το στόχο σου είναι να τον ξεχάσεις. Καθότι εκεί βρίσκεται το μυστικό. Ολόκληρη η γυναίκα βρίσκεται στην κλειτορίδα της. Και μόνο το δάχτυλο ή η γλώσσα αυτού που ακούει τη μουσική της, μπορεί να την ανακαλύψει. Από την εποχή του Τειρεσία είναι βέβαιο πως η ηδονή της γυναίκας είναι εννέα φορές μεγαλύτερη από την ηδονή του άντρα. Και τούτη εδώ η προσβλητική και απογοητευτική απόδειξη της κατωτερότητας του άντρα έφερε δεινά και πολέμους. Θυσίες και χώρες με συρματοπλέγματα. Παλούκια και φράχτες. Θρησκείες και ιεροκήρυκες του μίσους εναντίον της γυναίκας. Η κλειτοριδεκτομή και το ράψιμο των μεγάλων χειλέων εφαρμόστηκαν σε Ανατολή και Δύση για την εξασφάλιση της κυριαρχίας του άντρα δια της άρνησης της γυναικείας ηδονής. Θα σου κλείσω το στόμα και θα σου ράψω το μουνί. Γιατί τώρα μιλά ο θεός. Γιατί η αλήθεια της θρησκείας είναι η πορνογραφία. Γιατί η παντομίμα των πνευμάτων είναι η αλήθεια που έγινε πορνογραφικό θέαμα και λογική απόδειξη της απαίτησης αυτού του θεού της κακίας που κυοφόρησε ο άνθρωπος για να εξουσιάζει τον άνθρωπο. Γιατί ο πολιτισμός αρρώστησε απ’ τους πολλούς θεούς που σκαρφάλωσαν στο νυφικό κοιτώνα. Στους γαμιστρώνες και στους άμβωνες, εκεί που η στιλπνή και αιωνίως παρούσα κλειτορίδα, με όλη την θριαμβευτική και αυθάδικη ακινησία της περιμένει τον δαίμονα εραστή της.

https://dromos.wordpress.com/2015/11/18/%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%bd%cf%85%cf%87%cf%84%ce%af%ce%b1/