Κατά φωνή κι ο γάιδαρος, με υποδέχτηκε εκλεκτή, μη εξαιρετέα παρέα, βλέποντάς με να μπαίνω φουριόζος στο καφενείο όπου αράζουμε στα Εξάρχεια, μεσημεράκι ανήμερα την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ανταπέδωσα το καλωσόρισμα στην ομήγυρη μ” έναν οξύτονο, πλην ευγενή, ογκηθμό: Γεια χαρά νταν! Οπως καταλάβατε την Τρίτη είχα ρεπό. Τι σόι ρεπό είν” αυτό, θα πείτε, αφού η στήλη τυπώνεται ανελλιπώς; Ετσι το “χουμε εμείς στην «Εφ.Συν.». Βαδίζουμε με πολλαπλές ταχύτητες και ουδόλως ιδρώνει τ” αυτί μας. Ας είναι!

Ροβόλησα, λοιπόν, ρούγες και στενά, πέρασα νωρίτερα από παλιά στέκια, τ” απόγευμα περπάτησα ίσαμε την αμερικανική πρεσβεία, μίλησα με κόσμο, το φχαριστήθηκα με δυο λόγια. Σημαντικό μέρος των συζητήσεων περιστράφηκε, όπως είναι φυσικό, στην πορεία της εφημερίδας, ιδίως έπειτα απ” την εθνοσωτήριο 20ή Σεπτεμβρίου. Εγινα δέκτης επαίνων αλλά και παραπόνων, τα οποία κοινοποιώ ιεραρχικά στους συντρόφους διευθυντές, τη συντακτική ομάδα, τους συναδέλφους συνεταιριστές, τους συνεργάτες της «Εφ.Συν.» και πρωτίστως στ” αφεντικά, εσάς τους αναγνώστες πά” να πει.

Ισως μετά τα ιωβηλαία και τα ταρατατζούμ δεν βλάπτει ολίγη περισυλλογή. Εκ των ων ουκ άνευ η μεταξύ μας ειλικρινής επικοινωνία λειτουργεί απελευθερωτικά εμπρός στα ομιχλώδη σταυροδρόμια του παρόντος και του μέλλοντος. Ανησυχούν πολλοί για τον εναγκαλισμό της εφημερίδας με την κυβερνώσα Αριστερά. «Μπορεί να αποβεί θανάσιμος» λένε. «Μην είστε κορόιδα», σημειώνουν άλλοι. «Εσείς ήρθατε για να μείνετε. Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, απεναντίας, έχει ημερομηνία λήξεως και προδιαγεγραμμένη ρότα. Το πολύ σε δυο τρία χρόνια θα ακολουθήσει τη μοίρα των μνημονιακών προκατόχων της. Η ταύτιση μαζί της μόνο κακό θα σας κάνει».

Το γυροφέρνω απ” τη μια, το σκέφτομαι απ” την άλλη· δεν τους ρίχνω άδικο. «Μα είμαστε εκατό σαράντα άνθρωποι» δικαιολογούμαι. «Με ετερόκλητες καταβολές και διαφορετικές απόψεις τις οποίες καταθέτουμε ελεύθερα, χωρίς λογοκρισία. Η πολυφωνία είναι το όπλο μας κι εδώ που τα λέμε δεν μπορεί να αρέσουμε όλοι σε όλους». «Ο Κοροβέσης, ο Σταματόπουλος, ο Ζερβός, εσύ και λίγοι ακόμα ασκείτε αιχμηρή κριτική», αποκρίνονται. «Καθρέφτης κάθε εφημερίδας είναι η πρώτη σελίδα κι η δική σας μπατάρει κατά Μαξίμου μεριά».

Ιδροκοπώ να εξηγήσω ότι βιώνουμε πρωτόγνωρες συνθήκες τους τελευταίους μήνες, πως πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά. Το κοινό μας απαρτίζεται από Αριστερούς όλων των αποχρώσεων, μπερδεμένους και προβληματισμένους από τα έργα και τις ημέρες της Κουμουνδούρου. Αλλά κι εμείς οι ίδιοι, βολεμένοι τόσα χρόνια στις εύπεπτες αντιπολιτευτικές αφηγήσεις, σαστίζουμε σκοντάφτοντας διαρκώς στις στέρεες βεβαιότητες και τα αυτονόητα που καταρρέουν με πάταγο γύρω μας.

Κάποιοι δίνουν πίστωση χρόνου στην αριστερή εξουσία, πασχίζοντας να κρατήσουν λεπτές ισορροπίες ανάμεσα σ” αυτήν και τους πολίτες, κι άλλοι αντιδρούν. Σημεία των συγκεχυμένων καιρών. Μαθαίνουμε, ωστόσο, απ” τα λάθη μας, έχοντας άγρυπνα στραμμένα τα μάτια προς τη χειμαζόμενη κοινωνία. Η όλη διαδικασία, άλλωστε, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Το στοίχημα κερδίζεται ή χάνεται μέρα τη μέρα.

Η ηχώ όλων αυτών βουίζει βασανιστικά στους λαβυρίνθους μου. Ισως δεν είναι άσχημη η ιδέα να εγκαινιάζαμε έναν διάλογο στις σελίδες της «Εφ.Συν.» όπου, τόσο εμείς όσο κι εσείς αγαπητοί αναγνώστες-εργοδότες, να προσεγγίζαμε με νηφαλιότητα και περίσκεψη την αινιγματική συγκυρία, ώστε να συνδιαμορφώσουμε όρτσα γραμμή πλεύσης στις θυελλώδεις τραμουντάνες της εποχής. Ιδωμεν!

http://www.efsyn.gr/arthro/repo