Ένας απίθανος ταξιδιώτης περιεργάζεται το τοπίο του ψηφιακού κόσμου, συνεπαρμένος από την αίσθηση του θαύματος και ταυτόχρονα του τερατώδους. Αυτή τη μεγιστοποίηση του εφήμερου. Σαν πένθος που ξεθωριάζει καθώς το παρελθόν αρχίζει να μην ανταποκρίνεται στις εκκλήσεις.

Με μιαν ανεξήγητη απάθεια είμαστε μαγκωμένοι σε συγκινήσεις που δεν έχουν σωματικό αντίκρισμα. Ρίχνουμε μέσα στον κουβά της δημοσιότητας τη μασκαρεμένη μας ιδιοτροπία να υπάρχουμε σ’ έναν κόσμο που βασιλεύουν οι πρίζες και τα καλώδια.

Εδώ θα βρεις τον κώλο της μαϊμούς να καταβροχθίζει δαμάσκηνα, το γέρο να καμώνεται το νέο παριστάνοντας τον υπερούσιο γαμιά, άεργους εισοδηματίες να κάνουν τέχνη τη βαρεμάρα, μωρούδες να ξεροκαυλώνουν λιανισμένα παλληκάρια από πρόωρο γήρας, δαιμόνιες νοικοκυρές να τα κάνουν μουνί καπέλο, ποιηματάκια καβάλα σε μουλάρια, δεσποινίδες ωχρές αξιοσέβαστες βαλκυρίες με τα μικρά και μεγάλα τους χείλη να ρίχνουν στην άβυσσο της τρέλας νοικοκυραίους μετά τη δουλειά.

Αλλαντικά καμωμένα από άγιους και αμαρτωλούς εαυτούς, έτοιμα για το στομάχι της κατσαρίδας με τα ηλεκτρικά μουστάκια. Ένας απόλυτος συμπαντικός κουβάς δεδομένων, ένας συλλέκτης πολλαπλών σκέψεων και πληθυντικών λόγων, ένας επιταχυντής απαντήσεων που επαληθεύει σχολαστικά το ναρκισσισμό μας. Βάλσαμο στην οδύνη της ανωνυμίας.

Εδώ μέσα ο απίθανος ταξιδιώτης θα βρει τη μεγάλη βίβλο των εικόνων και των παραμυθιών που συνοψίζει την ιστορία των αναπαραστάσεων του σώματος. Μια καθησυχαστική και συνάμα βίαιη κοσμογονία, όπως στις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου, ένα βιβλίο που μπορούμε να το ανοίξουμε σε περίπτωση αϋπνίας ή πλήξης, αυτού του βιτριολικού αισθήματος που κάνει συχνά άνω κάτω, τις βεβαιότητές μας και τους ατέλειωτους μονολόγους μας.

https://dromos.wordpress.com/2015/11/25/animal-spirit/