Είμαστε ο πιο απογοητευμένος, ο πιο θλιμμένος, ο πιο απελπισμένος λαός της Ευρώπης σύμφωνα με τα διεθνή στοιχεία.


     style="display:inline-block;width:250px;height:250px"
     data-ad-client="ca-pub-9897597435333950"
     data-ad-slot="5336220628">

Είμαστε εκτός ελέγχου στους άστεγους που είναι αμέτρητοι. Δεν είναι πια οι συνειδητοί αναχωρητές των πόλεων, αλλά άνθρωποι που αναγκαστήκαν να χαθούν από αγαπημένες οικογένειες, με σπουδές, μάστερ και διδακτορικά και που αφέθηκαν στο άχρονο του μη αγώνα και της ανωνυμίας τους. Αν υπολογίσεις, λέει και τους μετανάστες, το νούμερο των άστεγων είναι ασύλληπτο και αφόρητο να το σκέφτεσαι. Στα γεύματα αγάπης, μέρες που είναι, γίνεται το αδιαχώρητο. Τις άλλες μέρες, λες και δε πεινάνε οι άνθρωποι!

Οι επισκέψεις στα ιδρύματα των αφρόντιστων παιδιών και των εγκαταλελειμμένων ηλικιωμένων γίνονται ενώπιον φωτογράφων. «Δεν μ αρέσουν τα Χριστούγεννα» λέει μια ηλικιωμένη που είναι 20 χρόνια, στο ιδρυμα που δουλεύει η φίλη μου η Χαρά, «γιατί έρχονται όλοι και μοιάζει ευτυχία και μετά είναι αφόρητη η απουσία και η σιωπή». Και το ψάξιμο για τρόφιμα στα σκουπίδια. Ο αγώνας της επιβίωσης να περάσει η γιορτή χωρίς να καταλάβουν τα παιδιά το ζόρι των γονιών, την αγωνία, την υπερπροσπάθεια. Ευτυχώς είχε καλό καιρό, σχεδόν ανοιξιάτικο! Δεν χρειάστηκε πετρέλαιο και ξύλα. Ούτε να ανοίξει το μετρό να μπουν μέσα οι άστεγοι να φυλαχτούν από τη παγωνιά.

O Economist προβλέπει για την Ελλάδα και το 2016 πως  «ο Αλέξης Τσίπρας, ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ –κόμματος που αντιτάσσεται στη λιτότητα- εισέρχεται στο 2016 με νέα εντολή μετά από τη νίκη του στις πρόωρες εκλογές του Σεπτεμβρίου, παρά το γεγονός ότι υποχώρησε στους δανειστές συμφωνώντας σε ένα σκληρό πακέτο διάσωσης που ο κόσμος μισεί. Αυτή η σύγχυση οδηγεί την Ελλάδα σε μια κατάσταση χαμηλής ανάπτυξης και υψηλού χρέους που κανένας, ούτε εντός ούτε εκτός της χώρας, δεν θεωρεί βιώσιμη. To Grexit παραμένει πιθανό αλλά μπορεί να μετατεθεί, οπότε το 2016 θα είναι ένας χρόνος που όλοι θα κοιτούν αλλού, καθώς ο κ. Τσίπρας, οι πιστωτές της Ελλάδας και πολίτες παίρνουν μια ανάσα»… ή αλλιώς να παρατείνουμε τον επιθανάτιο ρόγχο, να συνεχίσουμε να ψυχορραγούμε και να πεθαίνουμε απελπισμένα και αργά, αργά, βασανιστικά, την κάθε ώρα, όλη μέρα.

Μέσα σ αυτό τον χαλασμό, οι πολιτικοί μας, οι αριστεροί μας πολιτικοί και οι άλλοι, κάνουν προκλητικά πάρτι, Daddy Cool Κοτζιάς, φοράνε ακριβά ρούχα και θυμίζουν στις επισκέψεις τους στα Ιδρύματα τον Περόν και την Εβίτα του, γλεντάνε στα μπουζούκια, κρύβονται στις ψηφοφορίες για τα δικαιώματα των πολιτών τους, σαν δειλοί ή αδιάφοροι πλήρως για ότι δεν ακουμπά στο μεγαλείο της παντοδυναμίας τους. Σαν Ιούλιοι Καίσαρες με σακάκια, που γιορτάζουν παρακμιακά και έκφυλα τα δικά τους αιμορραγικά Σατουρνάλια. Οι καλοντυμένες Τζάκι Ω, της μιμητικής μας φρενίτιδας κάνουν πως συμπονούν τα μοναχικά παιδιά, τους ασθενείς, τους ανιάτους, με κύριο μέλημα να μη πετάξει η μπούκλα, να μείνει σταθερό το κραγιόν και να μη τσαλακωθεί το μοντελάκι, σε παραπάνω σφιχτή, φωτογραφική αγκαλιά!

Και οι καλλιτέχνες; Οι διασκεδαστές έστω; Τα ωραία πλάσματα, τα ξωτικά του λαχανιάσματος μας, οι ψυχαγωγοί μας; Κατώτεροι όχι απλά των περιστάσεων αλλά και ανίκανοι για την παραμικρή πρωτοτυπία! Φωτογραφίες στα social media. Τα στολισμένα δέντρα τους και υποκριτικά τα παιδιά τους με τη πλάτη για να μη φανούν. Η κυρία Παπαδημητρίου αποφεύγει να δείξει τα παιδιά της, μπροστά από το τεράστιο Χριστουγεννιάτικο της δένδρο –σε σικ πράσινο και χρυσό- ενώ η ίδια έκανε show με τα παιδιά του κόσμου να τραγουδούν καψουροτράγουδα ανταγωνιστικά! Η Φαίη Σκορδά χαζεύει τα μελομακάρονα μπροστά απ το δέντρο –κόκκινο κλασσικό- γιατί για να τρώει εκτός πόζας ζάχαρη και άμυλο, δεν το πολύ ποντάρουμε! Η Κατερίνα Καινούργιου μας δείχνει τις λεπτομέρειες του στολισμού του δέντδρου της –ασημένια αστεράκια και λευκές μπάλες!

Η κυρία Φειδά, πρώην χρηματιστήρια, μετέπειτα καλόγουστη, παρουσιάστρια και διάσημη για κάποιους λόγους, μας επιδεικνύει το δέντρο της –λευκό και πράσινο- με φόντο το πολυτελές της σαλόνι και ένα λαμπατέρ!…

(Αυτό ψυχαναλυτικό διάλειμμα: Πριν λίγο διάβαζα την Τίνα Μανδηλαρά να παρουσιάζει ένα βιβλίο για τα όνειρα στο Γ Ράιχ, όπου μια εβραία στον ύπνο της έβλεπε διαρκώς την κεραμική σόμπα ως σύμμαχο της και βοηθό, ενώ το λαμπατέρ δίπλα απ το κεφάλι της ήταν καταδότης στους Ες Ες, όπου παραφύλαγε, κατασκόπευε τα όνειρα της και το παραμιλητό της και το μετάδιδε δυνατά, με μεταλλική φωνή παγωμένου αξιωματικού! Το λαμπατέρ της Φειδά μου είναι τώρα, απόλυτα αντιπαθές, μη σου πω μισητό)!

… Η Σμαράγδα Καρύδη στολίζει πρωτότυπο δέντρο και όχι έλατο, σα νεραντζιά πλαστική! Ο Σάκης Ρουβάς φωτογραφίζεται ως Αι Βασίλης και ο Θοδωρής Μαραντίνης ημίγυμνος με φόντο το δέντρο του –όλο φωτάκια λευκά! Φωτογραφίες με τα τελευταία ψώνια για δώρα! Φωτογραφίες με στολισμένα, γιορταστικά, επίσημα τραπέζια χωρίς ανθρώπους, για να περιφρουρήσουν την ιδιωτικότητα τους, αλλά και να κάνουν επίδειξη του κάλου γούστου και της ευδαιμονίας τους! Ο Κρατερός Κατσούλης, γραββατωμένος, χαλάει την εορταστική του διάθεση, διότι κάποιοι, κάτι λένε για αυτόν, που δεν ενόχλησε κανέναν και θα κινηθεί εναντίον των κάποιων νομικά για το ασήκωτο κάτι που τον θίγει κάπως δραματικά. Η Ελένη Μενεγάκη βάφει ρίζα πριν πάει για καλοκαίρι απ την εγχώρια μιζέρια, στις εξωτικές Μαλδίβες.

Ο Σάκης Ρουβάς μιλά για την κατάθλιψη που πέρασε και δεν το γνώριζε! Σα να περνάς ιλαρά ένα πράγμα και να ιάται μόνη της. Η Πέγκυ Ζίνα επίσης, πέρασε κατάθλιψη. Η Υβόννη Μπόσνιακ του Ρέμου, χρωστάει στη στήριξη του καλού της το ότι ξεπέρασε την επιλοχία κατάθλιψη –κιόλας! Η Χρύσπα έχει μόνιμη θλίψη. Η Τόνια Σωτηροπούλου θεωρούσε πως στα 17 της είχε κατάθλιψη. Τα ωραία πλάσματα της ξενοιασιάς της δικιάς μας, που τη μια στιγμή δείχνουν τα στολισμένα δέντρα τους, τα λαμπερά τους χαμογέλα, τα σκάφη τους και τις πολυτελείς διακοπές, αγωνιούν να εξασφαλίσουν το μέλλον με μια νεφελώδη αναφορά σε μια σκοτεινιά σα τη δίκια μας αλλά του παρελθόντος τους. Ω! Η κατάθλιψη! «Μη κοιτάς την πολυτέλεια μου, τις καλές μου μοίρες, το ότι με δημιούργησες με την αγάπη σου κοινό, την ομορφιά μου, τη διασημότητα μου, τα πλούτη μου, τα ακριβά μου ρούχα, τα αυτοκίνητα, τα ταξίδια, τις πολυτελείς γιορτές! Σαν εσένα είμαι! Πέρασα μια φορά ίωση! Κάποτε δεν είχαμε στολίσει το play room με φωτάκια και με τραυματίστηκαν  ψυχολογικά τα Χριστούγεννα! Και πέρασα και μια κατάθλιψη γιατί δεν είχα κάνει εμβόλιο!»…

… Είναι σχεδόν τρυφερές οι προσπάθειες τους να γίνουν «ένας από μας». Σαν παιδάκια που παίζουν τους φτωχούς, όταν είναι πλούσια και τα πλούσια, όταν ζουν κάτω απ τα όρια της φτώχιας. Ένα ακόμα παιδιάστικο ψεματάκι τους. Μια ακόμα γοητευτική τους άσκηση δύναμης να μας εκμαυλίσουν, τόσο έντονη που μας κάνει να υποψιαζόμαστε πως, μπορεί, να μην είναι αλήθεια ευτυχισμένοι! Γιατί η ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέφτεσαι, αυτά που λες και αυτά που κάνεις βρίσκονται σε αρμονία (όχι δικό μου, του Γκάντι, βρε κουτά!). Και οι αγαπημένοι μας σταρ μόνο σε αρμονία δε βρίσκονται, αλλά σε μια σύγχυση απόδειξης του τώρα τους, σαν ένα αγωνιώδες τσεκάρισμα της αξίας τους. Κρίμα; Όχι! Γιατί ο Αι Βασίλης τους έχει φέρει, ήδη, δώρο, σαν επίλογο, σαν θρόισμα στα αληθινά αισθήματα, στην απόλυτη θλίψη, στην πραγματική κατάθλιψη, που δεν φωνάζει «δείτε με» αλλά αγωνίζεται, που δεν επιδεικνύεται της πραγματικής ζωής όλων των υπολοίπων. Των λιγότερο χαϊδεμένων. Των καθόλου τυχερών…

Και θυμάμαι κοιτάζοντας τηλεόραση και τα νέα από την πολιτική και το «life style» -τρομάρα μας!- και τα στρωμένα χριστουγεννιάτικα τραπέζια και τα δώρα και τις φωτογραφίες χωρίς πρόσωπα μόνο με αντικείμενα πολυτέλειας το σύντομο ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη, «Το δείπνο»: «… Άντρες με μακριές λόγχες κρατούσαν ακόμα και την αναπνοή μας μακριά απ το στρωμένο τραπέζι. Μα εκείνον, που τόλμησε και προχώρησε, τον κάρφωσαν και τον σήκωσαν ψηλά,… πάνω απ όλους τους συνδαιτυμόνες».

Περαστικά στους καταθλιπτικούς σταρ και χρονιά πολλά σε εμάς τους υπολοίπους…

http://kourdistoportocali.com/news-desk/3707/