ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

όταν πρωτοδιάβασα αυτό το ποίημα του Κωστή Ουράνη πριν από χρόνια
δάκρυσα, .. ήταν γιατί ξόδεψα χρόνια ολόκληρα να γνωρίσω την αληθινή αγάπη
κι όταν ήρθε επιτέλους και σε μένα πρόσφατα, δεν είχα πια κανένα ερωτηματικό !! ..

και πίσω σου πλησιάζοντας με βήματα σβησμένα
θε να σου κλείσει απαλά με τ” άσπρα χέρια της τα δυο τα μάτια
που κουράστηκαν τους δρόμους να κοιτάνε
κι όταν, γελώντας, σε ρωτήσει:
- ποια είμαι εγώ;
απ” της καρδιάς το σκίρτημα θα καταλάβεις ποια “ναι..

η αγάπη δεν είναι συναίσθημα ούτε ζητάει δεσμεύσεις ιδιοκτησίας
δεν προσφέρεται με .. αντιπαροχή δεν ζητάς ανταλλάγματα
δεν ζητάς τίποτα..

στην αγάπη, απλά προσφέρεις για να νοιώσει αυτός που αγαπάς
απόλυτα ευτυχισμένος.. χωρίς να περιμένεις να πάρεις τίποτα πίσω
γι αντάλλαγμα. .. και μέσα απ’ αυτό έρχεται η πλήρωση της ψυχής κι η ευτυχία!!

στην αληθινή αγάπη δεν έχει καμιά σημασία αν αγαπηθείς,
επειδή εσύ αγάπησες..  μηδενίζεις το συναίσθημα κάθε φτηνής ιδιοκτησίας
κι αυτόματα εξαφανίζεται το εγώ..

το εγώ είναι ιδιοτέλεια, δεν είναι αγάπη.. στην αγάπη δεν υπάρχει πόνος
γιατί η αγάπη είναι ελευθερία! μιλάει μόνο η καρδιά ενώ αντίθετα στον έρωτα
κυβερνάει το μυαλό..

ο έρωτας είναι μέθη ενώ η αγάπη είναι ελευθερία..

ο έρωτας πεθαίνει, η αγάπη όμως ποτέ !!..
όλοι ψάχνουμε την αληθινή αγάπη αλλά αυτή.. ευτυχώς διαλέγει !!! ..

δεν ωφελεί να καρτεράς! αν είναι νάρθει, θε ναρθει” κλειστά όλα νάναι,
κι αντίκρυ σου να στέκεται θα δεις ορθή κι ανοίγοντας τα χέρια της
πρώτη θα σ” αγκαλιάσει. αλλιώς.. κι αν είναι ολόφωτο το σπίτι
για να την δεχτείς

κι έτσι ως την δεις τρέξεις σ” αυτήν κι ομπρός στα πόδια της συρθείς
αν είναι νάρθει θε ναρθεί, αλλιώς θα προσπεράσει..