ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Η είδηση δεν είναι απ αυτές της πρώτης σελίδας αλλά ανατριχιαστική και αποτρόπαια καρφώνεται στο μυαλό. Δυο αιώνιοι φοιτητές, 29 και 30 ετών, στην Ρώμη, ο ένας γιος επιχειρηματία διαπρεπούς και ο άλλος ευκατάστατος επίσης, χωρίς κανένα λόγο, αιτία και λογική σκότωσαν έναν 23 χρόνο νεαρό, υιοθετημένο παιδί του πολέμου της πρώην Γιουγκοσλαβίας στην Ιταλία, έτσι, για να δουν, πως είναι να σκοτώνεις! Το θύμα βρέθηκε κατακρεουργημένο, με μαχαιριές παντού στο σώμα του και χτυπήματα από σφυρί στο κεφάλι του, τόσο που να μη θυμίζει ανθρώπινο σχήμα, στην κρεβατοκάμαρα του ενός!

Είχαν πάρει λέει, κοκαΐνη, είχαν πιει και γνωρίζοντας ο ένας πριν λίγες μέρες το 23χρονο, τον κάλεσαν, τάχα σε πάρτι! Ίσως λένε οι καραμπινιέροι να ενυπάρχουν και σεξουαλικοί λόγοι και ο νέος να είχε αυτή τη τύχη, επειδή αρνήθηκε να κάνει σεξ μαζί τους…

Ακριβώς στην άλλη άκρη της υδρογείου, στην Αυστραλία, την ίδια μέρα, μια 27χρονη γυναίκα, γνωστό μοντέλο, που είναι παντρεμένη με 25χρονο άνδρα δίνει στην δημοσιότητα βίντεο που σύζυγος της τραβούσε ενώ την κακοποιούσε φρικτά, με κλωτσιές, γροθιές, ξεμαλλιάσματα, δαγκωνιές. Για έξι μήνες, αμέσως μετά το γάμο τους, άρχισε το ξύλο ενώ την είχε κλειδωμένη στο σπίτι, φτάνοντας στο σημείο να βάλει μπροστά απ τις πόρτες όλα τα έπιπλα για να φύγει. Την δέρνει, την βιάζει, την μειώνει συνεχώς και όλα αυτά τα καταγράφει με το κινητό του και τα στέλνει στους φίλους του να χαρούν όλοι μαζί…

Ένα χρόνο περίπου, πριν στην χώρα μας, μαθαίναμε την βία που ένα γλυκό πλάσμα, ο Βαγγέλης Γιακουμάκης δεχόταν κάθε μέρα, πριν καταλήξει απόλυτο θύμα. Πριν καιρό πάλι στην Ιταλία, δυο νεαροί, περπατώντας έπεσαν πάνω σε έναν άστεγο. Το σκότωσαν από το ξύλο, γιατί τους νευρίασε επειδή τους έκανε να σκοντάψουν. Όλα αυτά για τους γονείς, τις νταντάδες, την τρελή γυναίκα στην Μόσχα με το κεφάλι του 3χρονου που πρόσεχε, δεν αντέχω καν να τα βάζω στο νου μου, η να τα κάνω εικόνες ή να τα μαθαίνω καν απ τις ειδήσεις…

Η ανημποριά του αλλού, η αδυναμία, η πραότητα, η αθωότητα τον κάνει ακόμα πιο θύμα! Που ο θύτης όσο πιο αφημένος είναι ο άλλος τόσο δε μπορεί να σταματήσει! Που σκοτώνει γιατί απλά μπορεί. Που χτυπά βάναυσα ή βιάζει γιατί είναι σε θέση, απλά, να το κάνει. Που έχει μεθύσει και φτιαχτεί τόσο ώστε η πραγματικότητα να μην έχει διάσταση αλλά σαν καλυμμένη από ομίχλη σε ανώδυνη παράλληλη διάθλαση πράξεων οδηγεί στο έγκλημα! Δεν ξέρω αν είμαστε ή αν βγαίνουμε ή τι στα κομμάτια κάνουμε με την εποχή του Υδροχόου, αλλά για όσους πιστεύουν σε όποιο επέκεινα, οι εποχές έχουν τόση σκοτεινιά που βγάζουν από μέσα μας το κτήνος. Και όσο πληθαίνουν οι ευάλωτοι της γης, τόσο αγριεύουν οι θύτες τους. Σκοτάδι. Όπως εκείνο που περιέγραφε ο λόρδος Μπάιρον με το αντίδοτο της μουσικής του παιχνιδιού των λέξεων, του ρυθμού, της μελωδίας του ήχου των φράσεων και την μαγεία των εικόνων, που μόνο η ποίηση μπορεί:

«…  Είδα ένα όνειρο, που δεν ήταν όνειρο όλο, ο λαμπερός ο ήλιος είχε σβήσει και τα αστέρια πλανιόταν στον αιώνιο στερέωμα, σκοτεινιάζοντας χωρίς αχτίδες και χωρίς κατεύθυνση, και η παγωμένη Γη ταλαντεύονταν μαύρη και τυφλή σε ουρανό δίχως φεγγάρι. Και ήρθε και πέρασε η αυγή – και ήρθε ξανά αλλά δεν έφερε την μέρα και οι άνθρωποι λησμόνησαν τους πόθους τους μέσα στον τρόμο αυτού του ολέθρου τους. Πέτρωσαν όλες οι καρδιές σε προσευχή μοναδική καθενός για φως… Καιόντουσαν στην άβυσσο χωρίς φουσκονεριά – τα κύματα νεκρά. Οι παλίρροιες στον τάφο τους θαμμένες, η Σελήνη, η κυρά τους, είχε ξεψυχήσει από πριν. Οι άνεμοι είχαν μαραθεί στον στάσιμο αέρα, είχαν χαθεί τα σύννεφα. Το Σκοτάδι την ανάγκη τους δεν είχε πια – το Σκοτάδι ήταν ο Κόσμος»…

http://kourdistoportocali.com/read-this/dyo-plousiopeda-katakreourgisan-enan-23chrono-gia-na-doun-pos-ine-na-skotonis/