Ο Σάκης σίγουρα θα είναι πιο ενεργός πολιτικά από τον Ρόναλντ Ρήγκαν ενώ και ο Ηλίας Ψινάκης δεν τα πάει άσχημα στον Μαραθώνα..

Την Δευτέρα προκάλεσε αίσθηση η πρόταση-βόμβα του Σταύρου Θεοδωράκη για δημιουργία ενός νέου μεταρρυθμιστικού φορέα και εκλογή αρχηγού από την βάση.

“Η πρόταση ακούγεται ιδιαίτερα ελκυστική, δημοκρατική, πρωτότυπη και θα αρέσει στους νέους…”

Με τον ίδιο τρόπο και με ανοιχτή ψηφοφορία από την βάση θα εκλεγεί και ο Σάκης Ρουβάς αρχηγός του κόμματός του το όνομα του οποίου θα είναι NEON.

H ιδέα να κατέβει ο Σάκης Ρουβάς στην πολιτική ανήκει σε ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ με ισχυρές προσβάσεις σε επιχειρηματικά τζάκια της χώρας. Πασίγνωστοι επιχειρηματίες των ΜΜΕ είναι έτοιμοι να στηρίξουν με τα media της ιδιοκτησίας τους το εγχείρημα του Σάκη. Κι όχι μόνο αυτοί. Ισχυρές επιχειρηματικές οικογένειες της χώρας φιλοδοξούν να μεταφέρουν στην Ελλάδα την τεχνογνωσία Kλίντον. Ητοι να προωθούν στην πολιτική ζωή πρόσωπα που κυριαρχούν στη βιομηχανία του lifestyle. Η “επένδυση” στην προσωπικότητα του Σάκη Ρουβά κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Ο Σάκης επιλέχθηκε ανάμεσα σε 7 υποψήφιους γι΄αυτό τον ρόλο-χωρίς φυσικά ο ίδιος να γνωρίζει ποιοι ήταν οι συνυποψήφιοί του.

Μα θα αναρωτηθείτε: Πως είναι δυνατόν οι Ελληνες πολίτες να οδηγηθούν στην επιλογή ενός χαρακτηριστικού εκπροσώπου του lifestyle για να τους κυβερνήσει;

Το σκεπτικό των εγχώριων τζακιών που σπρώχνουν τον Σάκη Ρουβά στην πολιτική και την δημιουργία κόμματος είναι ότι η απογοήτευση και το σοκ που θα προκαλέσει η διακυβέρνηση Τσίπρα που ο Σάκης θα μοιάζει Αιζενχάουρερ.

Οπως λέει και ο ίδιος ο Σάκης:

«Η ύπαρξη της μνημονιακής πολιτικής στη χώρα μας τόσα χρόνια όπως και η ύπαρξη των ξένων επιτηρητών και καθοδηγητών καταγράφει δυστυχώς την περίτρανη αποτυχία και αδυναμία μας από την περίοδο της μεταπολίτευσης ως και σήμερα να διαχειριστούμε και να αξιοποιήσουμε με αξιοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, όραμα και συνέπεια έναν τόσο σπάνιας ομορφιάς και πλούσιο τόπο όπως η Ελλάδα αλλά και τις αρετές μας ως Έλληνες, τη δύναμη ψυχής, το μέγεθος του πολιτσμού και της διανόησής μας που κυριαρχεί και μεγαλουργεί στο εξωτερικό παγκόσμια αλλά αδυνατεί, συρρικνώνεται στο εσωτερικό. Άρα η ευθύνη είναι βεβαίως πρωτίστως των πολιτικών, αλλά και του λαού, των ψηφοφόρων και πολλές φορές των μη ψηφοφόρων. Η ενεργή συμμετοχή είναι προϋπόθεση, είναι υποχρέωση και όχι απλά δικαίωμά μας… Δεν αξίζουμε ως λαός αυτή την αντιμετώπιση. Είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε, διότι και ιστορικά το έχουμε αποδείξει».