ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Γεια σου ημεροδρομε μου.

Σημερα ακουγα τον Μαρκοπουλο.

Εκεινος που σωπαινει θα χαθει θα χαθει.

Το Περαμα και τα Παραπονεμενα Λογια και το Οροπεδιο και τον Ξυλουρη.

Μετα στου Ψυρρη.

Στην προβα μου,με την Ουζουνιδου και τους πεντε συντροφους της περιπετειας μου< Μπουγιωτη,Καραθαναση,Γεροντιδη,Στιβανακη ,Φλεουρα>,μ ένα μπουζουκι και τα λογια του Κολοκοτρωνη..χορικα απ τον Ρηγα και κατι να συμβαινει καθως ο Βαιος βαραει τα τελια,,

Μια πραξη για τη Μικρη Επιδαυρο,κοντα στα μερη που γεννηθηκε ο Ηρωας μας.

Προχθες με τον Ξαρχακο και τους σπανιους αοιδους μας..συγκεντρωθηκα στα δαχτυλα του να πω το Πρακτορειο…όπως τοθελε ..λεξη λεξη με διδαξε.

Αντρα και γειτονα και φιλε στη φτωχια και στην προσφυγια

Μια παγωμενη σπιθα στειλε να σου την κανω πυρκαγια.ο Γκατσος ,με πεντε λεξεις ολο το επεισοδιο του βιου.

Από κοντα … Με φοντο,την υποταγη σ ένα μαεστρο που ξερει να οργανωνει

την αφηγηση μιας μουσικης που ηταν ενωμενη χερι χερι με την κοινωνια..,ένα αστερι κι άλλο ένα μαζι διπλα διπλα να περπατουν με κοινο αιτημα,η Τεχνη κι η Ζωη.

Εκανα αυτή την καιρια σκεψη…όπως τρεχανε τα τραγουδια κι ο κοσμος εδονειτο..στα χασαπικα στα ζειμπεκικα,στις μπαλλαντες…και τωρα ,τρεχουν όλα λαχανιασμενα να προλαβουν να πουν δυο λεξεις ,σαν καθυστερημενα  εςεμ ες σε καταργημενο νουμερο.

Μισω Τους αδιαφορους ,Αντονιο Γκραμσι 1917

Το κρατησα από το φιλο μου Μανιατη που τ αναρτησε.

Κι εφαγα κολλημα μ αυτό και μ αλλα αυτή την ζεστη περιοδο με τα φεγγαρια,το ασθμαινον φεστιβαλ…τα κινητα τα καινουργια που βραζεις κι αυγο!!!

Μου λειπει η Τζενη,Η Αλικη,το Αθηναιον το Παρκ το Αλσος Παγκρατιου.Η γκαριδα της Παναγιωτοπουλου «που το πας το αθωο το βρεφος βρε μες στην εκκλησια,πανω στη γονυκλισια,μπραφ ο Οθωμανος!!!!»

Που κανεις δεν τολμαει μιαν επιθεωρηση λες και αγορασε ολους τους επιθεωρησιογραφους ο Ζουγκεμπεργκ…και δινουν ολοι τζαμπα τα αστεια τους χωρις μια γρανιτα φραουλα…πανω στα πληκτρολογια,μοναχικοι χωρις ένα φιλι,χωρις καποιος να πιασει τη μεση καποιας.

Τα σχολασματα από τα θεατρα του καλοκαιριου ηταν αλλιως…Παλαβωνε η Αλεξανδρας,το Γκρην Παρκ στο φλερτ και στα ραντεβου…και στους πασατεμπους.Κηποθεατρο Μαυροματαιων,Κηποθεατρο Αλικη..Μετροπολιταν…Σμαρουλα….

Όλα ηταν αλλιως κι οι μουσικες και τι παιζαν τα τζουκ μποξ και τι παιζαν τα θεατρα και πιο παλια ακομα πιο αλλιως.

Ένα σιχαμενο κεμπαπτζιδικο ολη η Αθηνα,ταχαμου οριτζιναλ,ταχαμου επειδη εχουμε μια γιαγια που εβαζε ταχινι στο σουβλακι.Ενα ταχαμου Πυροβολημενο,Ενα μεταπρατημενο σκουπιδαριο,Μια μεταπασοκικη ενδεια,με τσουρομαδημενο γκαζον απο την προσκαιρη βολτα των ιδιοκτητων που εγωιςτικα εγκλωβιζουν τα ζωντανα στα διαμερισματα.

Βλαχοσουσι στου Ζοναρς ,σορυ κι ολας,φρεντο ανοστο,πιο πολυς ο παγος,οπουδηποτε..ουτε ο καφες κανονικος.

Τζαζ στο Κατσικορεμα ,σουινγκ στο ρεμα της Χελιδονους…μετρια και ακαβλα και πεθαμενα πριν ακομα γεννηθουν.

Απ τα μαλλια κι η πλακα.

Κανενα αστειακι ρε!!!

Εμετικα εμοτικονς,παραδουλακια του λαικ,μπαλαλαικ.

Τζαμπα οι ντεσιμπελες και τα συστηματα ηχου.

Εν ψυχρω δολοφονιες.

Βραζει η Ευρωπη,δε θα κατσει κανενας ησυχα,το νιωθω,τ ακουω το βουητο.

Εχει χαλασει τ αυτοκινητο της διεθνους ρεμουλας.Κανενα ευρωπαικο συνεργειο δεν το αναλαμβανει.Ψεμμα δηθενια και κουτσομπολιο.

Απελπιδες προσπαθειες να σκεπαστουν τα σκατα με σοκολατα.Τα Εσπα εκδικουνται.Ανοιχτοι βοθροι αποληγουν σε ποταμια σε λιμνες σε υπογεια συνωμοσιας.Σε γραφεια Ευρωβουλευτων.

Ζουμε μια μοναδικη στιγμη και οποιος δεν την ακουσει και σωπασει αυτος θα χαθει..θα χαθει..

Αυτή θαναι η τελευταια ζωη των ανθρωπων –να τους σκεπασει μια εικονα,γραφει ο Χειμωνας..ο Γιωργος.Ο ποιητης.

Χανομαι και με τους ποιητες …μου ξεγλυστρανε κι αυτοι.

Μιλαω στο ερκοντισιον,με ψυξη και χαλασμενες φωνες οι μισοι…κλειστε τα ρε ,ζεματιστειτε.

Βγειτε στα μπαλκονια,ιδρωστε,βαλτε τα λαστιχα.

Α ρε ταρατσαδες και στρωματςαδες και λεμοναδες και βασιλικα και χαχανα μεχρι πρωιας και βεγγερες και οικογενειες.

Καπου στον Ταυρο,εκει στις γειτονιες ξαναδα τις γριες εξω απ τα σπιτια….

Μυριζει καμμενο πλαστικο η Θησεως ….

Σεφ,καναλες και ψευδογκουρμεδες,όλα τιποτα.

Κι όμως συναντω σε κατι κρυφα μονοπατια,κατι αλλους με δακρυα αληθινα και ερωτες περπατημενους και μου λενε ιστοριες και ξανακουρντιζω.

Όχι δε θα διαλυθουμε ολοι.

Παντα κατι λιγοι την κανανε τη δουλια.

Πρωθυπουργος και να με βαζανε διπλα διπλα μ έναν που τον λεγανε Κουλη,θα τα γαμουσα τα πρωτοκολλα θα τα γαμουσα,λεμε.

http://www.imerodromos.gr