ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Πριν από όλα μια συμβουλή στους «μένουμε γίδια στο μαντρί της Ευρώπης». Καλά ήσασταν στη σκιά στο παγκάκι στο Σύνταγμα. Ήταν ανάγκη να βγείτε στον ήλιο; Αφού τα ζόμπι έχουν αλλεργία στο φως της μέρας. Κι η άτιμη η ζέστη χτυπά κατακούτελα. Πρώτα αγαπούλα μου, βγαίνει το αποτέλεσμα και μετά αρχίζει η κουβέντα επί του αποτελέσματος. Όποιος βιάζεται σκοντάφτει, και δεν πέφτει απλά, γελοιοποιείται με τις τούμπες. Συνεχίστε μαζί με τους δημοσκόπους και τους αναλυτές του γλυκού νερού, να μας διασκεδάζετε. Όπως είδατε, πέσατε έξω για ακόμα μια φορά. Τώρα ότι δεν φτάνετε, τα κάνετε κρεμαστάρια.
Ο Άδωνης λοιπόν ήταν το μυστικό όπλο, που έκρινε το αποτέλεσμα υπέρ του Brexit. Διότι μόλις είδαν οι Βρετανοί με ποιούς θα μείνουν μαζί μέσα στην ΕΕ, σηκώθηκαν από τον καναπέ κι όπου φύγει φύγει. 52 – 48 με τρίποντο στο τέλος και τα γραφεία στοιχημάτων, τα οποία γνώριζαν πολύ καλά τι θα γίνονταν, πανηγυρίζουν. Όσοι στοιχημάτισαν υπέρ της παραμονής, έμειναν με τον κουβά στο χέρι. Παλιό το κόλπο και μόνο ανόητοι την πατάνε.
Πανηγύριζαν λοιπόν πρόωρα οι νεοδημοκράτες, όπως το 2000, που έβγαινε ο Καραμανλής ο Β’, ο ανεψιός, μέχρι να βγουν όλα τα αποτελέσματα και να πάρει ένα μεγαλοπρεπή… πούλο. Κάπως έτσι έγινε και με τους Βρετανούς. Καραμανλής ή Σημίτης, Σκύλλα ή Χάρυβδη, είναι και πάλι το δίλημμα, όσο δεν αλλάζει η ουσία, δηλαδή ο Καπιταλισμός. Δεν μπορεί όμως να μην γελάσεις με τις φάτσες των δημοσιογράφων και των πολιτικών, που υποστήριζαν ότι όλα είχαν τελειώσει πριν καν ανοίξουν οι κάλπες! Μάλιστα έλεγαν ότι όσοι ήθελαν έξοδο παραδέχονταν την ήττα τους! Πριν καν μετρηθούν οι ψήφοι! Τέτοια αισιοδοξία ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε, που έλεγε και Ευρώ και χωρίς Μνημόνιο.
Μας έβαζαν και μας ξαναέβαζαν το Γιβραλτάρ. Εντάξει το Γιβραλτάρ ψήφισε 96% μέσα. Είχαν τους λόγους τους. Αλλά δεν ψήφιζε μόνο μια πόλη, αυτό ήταν το πρόβλημα της Μέρκελ. Το τι σημαίνει αυτό θα το δούμε σύντομα και στην πράξη, τώρα θα γελάσουμε.
Άδωνη, από πότε έγινες σοσιαλιστής; Εσύ δεν ήθελες να μείνουν όλοι στην Ευρώπη των τοκογλύφων; Τώρα γιατί τα γυρίζεις, για να ξεκαρδιστούμε μαζί σου ακόμα περισσότερο; Δεν πανηγυρίζουμε για τίποτε άλλο, παρά για το θάνατο ενός τέρατος. Σήμερα ψόφησε το 4ο Ράιχ, όπως τουλάχιστο το ονειρεύονταν τα μπάσταρδα του Χίτλερ. Βέβαια η αφαίμαξη των εργαζομένων θα συνεχιστεί, καθώς το πτώμα βρικολάκιασε. Αλλά η ΕΕ είναι σάπια. Δεν μπορείς να βασανίζεις εκατομμύρια και να περιμένεις να πάθουν όλοι το Σύνδρομο της Στοκχόλμης.

Εξηγούμαστε να μην παρεξηγούμαστε: Βεβαίως λαμβάνουμε υπόψη, ότι στην ψήφο για έξοδο των Βρετανών υπάρχουν και αρνητικά στοιχεία όπως ο ρατσισμός, ο ανταγωνισμός βρετανικών – γερμανικών εταιρικών, αλλά υπάρχουν και θετικά. Κατέρρευσε η προπαγάνδα περί Ευρώπης των λαών. Είναι μηχανισμός υποδούλωσης και τίποτε άλλο. Όλο και περισσότεροι βλέπουν την απάτη κι αυτό μας γεμίζει αισιοδοξία. Περισσότερο θετικό και ουσιαστικό για μένα είναι ο αγώνας που κάνουν οι Γάλλοι εργαζόμενοι, αλλά στην παραμονή της Βρετανίας είχαν επενδύσει πολλά οι κόρακες.
Ήταν ένα σικέ δημοψήφισμα με σκοπό την υποταγή των μικρών κρατών. Το επικοινωνιακό τους τέχνασμα απέτυχε. Ότι κι αν κάνουν, δεν πείθουν κανένα. Έχουμε λόγους λοιπόν να είμαστε χαρούμενοι σήμερα. Ειδικά όταν βλέπουμε τις γελοίες φάτσες και τον πόνο των «μένουμε σκλάβοι», που δεν μπορούν να τον κρύψουν με τίποτα. Αν οι Βρετανοί, από τους πιο χαϊδεμένους της Γερμανικής Ευρώπης, δεν θέλησαν να μείνουν στο κλουβί, οι άλλοι που γίνονται γεύμα στα πλούσια κράτη θα φύγουν, δεν πρόκειται να μείνουν, δεν είναι όλοι μαζοχιστές.
Στο τέλος θα απομείνουμε εμείς κι οι Γερμανοί να μας λεηλατούν. Γιατί με τέτοιους πουλημένους κηφήνες δεν πρόκειται να πάμε πουθενά. Που θα βρούμε χειρότερα από την ΕΕ των αρπακτικών;
Μια παραγγελία τώρα. Ένα βαρέλι ξίδι από διαλεχτό σταφύλι στο Βερολίνο, ένα άλλο στις Βρυξέλες κι ένα τρίτο, μεγαλύτερο, για το Μητσοτάκη. 

http://tsak-giorgis.blogspot.com