Παραμονές Πρωτοχρονιάς… Απόβραδο και χιόνι. Μόλις επέστρεψα στο σπίτι μου , περπατώντας βιαστικά μέσα στο τσουχτερό κρύο. Το καπέλο, που μου έκανε δώρο προχτές η κοράκλα μου με ξετρέλανε! Το φόρεσα κι εγώ και βγήκα και περπάτησα τη Φάτσα λίγο έξω στο χιονακι και απόλαυσα (;) τη γειτονιά μας.

Λαμπιόνια στο χρώμα του πάγου και πλαστικοί Άι Βασίληδες σκαρφαλωμένοι στα μπαλκόνια να χαζεύουν στις αυλές του “ευλογημένου λαού” της Eλλάδας, των “καλών χριστιανών”! Αρνήθηκα να αποθανατίσω την ασχήμια!

Τσαντίστηκα γιατί εύκολα, κάθε τι το ξενόφερτο υιοθετούμε σαν λαός και το βάζουμε στην πρώτη θέση του σπιτιού μας και της καρδιάς μας! Και δεν αναφέρομαι μόνο στα πλαστικά Χριστουγεννιάτικα δέντρα που έχουν πλέον καθιερωθεί! Φέτος έκαναν την εμφάνιση τους και στρουμπουλοί Άι Bασίληδες με μακριά μαλλιά, μπροστά στις προθήκες των καταστημάτων, που κουνιούνται όπως οι θηλυπρεπείς ομοφυλόφιλοι! Διαμαρτυρήθηκε γι αυτό κανένας θρησκευτικός αρμόδιος?

Είχε μήπως κανένας μας διαμαρτυρηθεί όταν πριν από κάποια χρόνια, ένας ελληνορθόδοξος δήμαρχος εγκαινίασε την παράδοση να στήνει στην Πλατεία Συντάγματος, το “μεγαλύτερο δέντρο της Eυρώπης “ αλλά συνάμα και το πιο κακόγουστο από αισθητικής άποψης , χτισμένο με με σίδερο και πλαστικό ή την Ροδα παρωδία σε στυλ london Eye του Δήμαρχου Καμίνη? Του άστεγους της πόλης μας δεν διέθετε να τους στεγάσει και να τους ζεστάνει! Για να πουλήσει εκδηλώσεις είχε το χρήμα.

Ηθελα να ήξερα τι διάολο κατάλαβε ο Δήμαρχος και οι Δημοτικοί μας Άρχοντες, από την ταπεινή γέννηση του Xριστού μέσα στη φάτνη!

Aυτό το μήνυμα πέρασε μέσα τους η Γέννηση του Χριστού στη θεσμική χρυσοποίκιλτη θρησκευτική εξουσία?

(Μετά απορείς γιατί δεν πατάω πιο συχνά στην εκκλησία…)

Σίγουρα, όμως, ο Xριστός δεν ήταν εκεί, ούτε θα είναι ποτέ!

Tα πυροτεχνήματα, τα μπουζούκια, η ροκ και το μαζικό ξεφάντωμα στα ρεβεγιόν των Δήμων, ή των ιδιωτικών κέντρων έχουν καμιά σχέση με τη γέννηση του Xριστού, ή τον ερχομό τού Νέου Χρόνου , τους απολογισμούς και τους αυτοπροσδιορισμούς μας … , δεν φέρνουν αγάπη και ευτυχία· απλά δείχνουν μεγάλο κενό στην καρδιάς μας…

Γι αυτό και αποφάσισα πως αύριο το βράδυ εγώ δεν θα ακολουθήσω αυτούς τους όποιους πάνε σε ένα γελοίο ταβερνάκι με μουσική να φάνε παραμονή Πρωτοχρονιάς. Μπορώ να υποδεχτώ τον Νέο Χρόνο ακόμα και ολομόναχη στο σπίτι μου, δίπλα στο τζάκι. Γνωρίζω ότι μπορεί πιθανά να υποστώ και γκρίνια αλλά ποσώς με ενδιαφέρει.

Προς το παρόν εγώ εβγαλα τα γάντια και το καπελάκι μου, φόρεσα μια άνετη φόρμα και τρίβω με μια θερμαντική τον πονεμένο μου μηνίσκο ( μη γελάς με έχει τσακίσει στον πόνο) γράφω και ενδιάμεσα χαζεύω τις φλόγες που γλύφουν το τζάκι …

– Τι τον ήθελα τον Παρνασσό? Το σκι κομμένο! ppp

Ασε με απλά να τσουλάω χαζεύοντας τη φύση … Δεν είμαι αθλητικός τύπος, πάρτε το απόφαση όσοι με αγαπάτε! Ο μηνίσκος δεν αστειεύται!

Με τη νέα χρονιά μπορεί να το δω σε γιόγκα (ευκαιρία για διαλογισμό) Αλικάκι με διαβάζεις? Κανόνισε!

Μόλις επιστρέψει σήμερα η κόρη μου στο σπίτι σκέφτομαι να την πάρω εδω κοντά μου δίπλα στο παραγώνι και να της πω :

– Ζήσε πιο ανθρώπινα μωρό μου …

–Δούλεψε σαν να μην χρειάζεσαι λεφτά …

– Αγάπα σαν να μη σε πλήγωσε κανείς …

– Αφουγκράσου κάπου κάπου τον εαυτό σου και κάνε και κάτι γι αυτόν μονάχα …

– Χόρεψε σαν να μη σε βλέπει κανείς … [… χορεύει η άμμος?

Χορεύει ! ]

– Τραγούδα το τραγούδι της ψυχής σου σαν να μη σ΄ακούει

κανείς …

– Ζήσε σαν να ήταν η γη ένας παράδεισος… (αφού από μόνη σου πρώτα τον κάνεις τέτοιο κοσμώντας τον με τα στολίδια της ψυχής σου)

– Μην ψάχνεις να αγοράσεις δώρα ακριβά για αυτούς που αγαπάς …! Τα ακριβά δώρα δεν αγοράζονται γιατί απλά δεν τα πουλάει κανείς .. είναι τα δώρα της καρδιάς σου … Γι αυτό και είναι ανεκτίμητης αξίας, πολύτιμα … και δυσεύρετα ….

– Μοιράσου τις μέρες αυτές και όσες άλλες μπορείς, όσο γίνεται πιο κοντά στους ανθρώπους που αγαπάς

– Κι όταν δεν έχεις χρόνο, τότε δείξε τους την αγάπη σου, τη συγνώμη σου, τα ευχαριστώ που στάθηκαν και στέκονται κοντά σου σε χαρές αλλά και σε προβλήματα, την συμπάθεια και το νοιάξιμο και το ότι τους σκέφτεσαι.

Φανέρωσε τα μ ένα χαμόγελο, μια κίνηση έστω και φευγαλέα, με δυο σου λέξειςή με ένα τραγούδι… Πες τους με τον τρόπο σου στο Σ Α Γ Α Π Ω (όσο εμφανές κι αν είναι αυτό)

Κανένας ποτέ δεν κουράστηκε να το ακούει!

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
< < ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ >>
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°


style="display:inline-block;width:336px;height:280px"
data-ad-client="ca-pub-9897597435333950"
data-ad-slot="3876289827">

Πηγή