Το θολωμένο μου μυαλό…

wpid-wp-1483014065386.jpeg

Φωτιά. Λίγες ώρες μόνο. Κάτι ματιές. Σου έδωσα τον αναπτήρα και έκλεισα τα μάτια. Σε άφησα να τα κάψεις όλα, κάθε ανάμνηση που ήθελα να ξεχάσω, κάθε λόγο που είχα να αμφιβάλλω για σένα, για μας.Είμαι εδώ, δίπλα σου και θέλω να ζήσω εκείνο το »μαζί» που αφήσαμε στη μέση. Αυτό που ξέσκιζε την ψυχή μου κάθε φορά που σε έβλεπα.Αύριο μού είπες και ξαφνικά χάθηκαν όλα. Παραλύει η σκέψη μου ρε γαμώτο σου. Μένω να σε κοιτάω. Είναι τόσο ξεκάθαρη η ψυχή σου ώρες ώρες. Την ακούω να ουρλιάζει. Μου ζητάει μια αγκαλιά, ένα φιλί ή έστω ένα βλέμμα.»Δε μπορώ να σου θυμώσω», μου λες και η ψυχή μου ψιθυρίζει »Δε μπορώ χωρίς εσένα».

Ξέρεις είναι σαν εκείνες τις στιγμές στις ταινίες, όταν ο σκηνοθέτης θέλει όλοι να προσέξουν τον πρωταγωνιστή του, αφαιρεί το φως από κάθε τι τριγύρω, κάθε λεπτομέρεια υποβαθμίζεται και μένει μόνο εκείνος.Δεν έχεις τίποτα άλλο να σου τραβήξει την προσοχή παρατηρείς τα μάτια, τα χέρια, τις γωνίες του προσώπου, τον τρόπο που ανάβει το τσιγάρο και στοπ.Τζούρα. Νηνεμία μέσα στο χάος μου.Δεν έχω άλλο ρόλο, έναν και τελευταίο στον έδωσα. Μη μου ζητήσεις οδηγίες για τα πλάνα, δεν έχουμε χρόνο.Μόνο μία συμβουλή, παίξε σαν να είσαι εσύ.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
<< ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ >>
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°