Eπρόκειτο για μια σύναξη δημάρχων του Λεκανοπεδίου. Η αφρόκρεμα της τοπικής Αυτοδιοίκησης είχε συγκεντρωθεί για να επιλύσει μείζονα προβλήματα των δήμων με την γνωστή αποτελεσματικότητα που διακρίνει τους άρχοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Στην διάρκεια της σύναξης η επιβλητική παρουσία του Ηλία Ψινάκη με τους σωματοφύλακές του δέσποζε στον χώρο. Κανείς από τους υπόλοιπους δημάρχους δεν τολμούσε να πλησιάσει τον Ηλία καθώς όλοι τους σχεδόν τρέμουν την αθυροστομία του.Την διαφορά επιχείρησε να κάνει ο σκληροτράχηλος και γεννημένος στην Νέα Υόρκη δήμαρχος Αθήνας Γιώργος Καμίνης. Ο Καμίνης θα πλησίαζε προς το μέρος του Ψινάκη άνετος, κοσμοπολίτης, αποφασισμένος μάλιστα να κάνει πλάκα στον δήμαρχο Μαραθώνα. Μισό βήμα πίσω αποκολουθούσαν οι σωματοφύλακες του Καμίνη.

Πλησιάζει λοιπόν ο τολμητίας δήμαρχος Αθηναίων στον Ηλία Ψινάκη και καθώς φτάνει σε απόσταση ενός μέτρου, τού φωνάζει:

-Hλία, έχω κι εγώ σωματοφύλακες!!!

Και τότε ξέσπασε η καταιγίδα!

Οι υπόλοιποι δήμαρχοι άρχισαν να πλησιάζουν τις δύο λαμπρές προσωπικότητες.

Ο Ψινάκης θα άνοιγε το στόμα του και όταν ολοκλήρωσε την ατάκα του στον Ψινάκη είχες την εντύπωση ότι μόλις πατήθηκε το κουμπί για την εκτόξευση των πυρηνικών πυραύλων από τους Πούτιν και Τραμπ!

Ο Ψινάκης θα απαντούσε ως εξής στην ατάκα του Καμίνη

-Hλία, έχω κι εγώ σωματοφύλακες!!!

Δείτε τις συνέπειες αυτής της ατάκας

.Ναι, αλλά εσένα σε πηδάνε;

Στην αίθουσα επικράτησε προς στιγμή παγωμάρα. Ο Ψινάκης όμως άρχισε να λέει και διάφορα άλλα καλιαρντά με αποτέλεσμα να χαλαρώσει η ατμόσφαιρα. Ο Καμίνης και οι σωματοφύλακές του έσπευσαν να απομακρυνθούν σε πυρνηνικό καταφύγιο.

Από την πλευρά του πατέρα μου κατάγομαι από τη Χίο και από την πλευρά της μάνας μου από τα Ψαρά. Η δουλειά του πατέρα μου τον οδήγησε στη Νέα Υόρκη, όπου γεννήθηκα στις 15 Ιουλίου 1954-αναφέρει στο βιογραφικό του ο Γιώργος Καμίνης- και πέρασα τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής μου, προτού επιστρέψουμε για να εγκατασταθούμε οριστικά στην Αθήνα, στη γειτονιά του Άγιου Σώστη. Εκεί μεγάλωσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον όπου επικρατούσαν έντονες πολιτικές αντιπαραθέσεις, καθώς η μισή οικογένειά μου ήταν βενιζελικοί και οι άλλοι μισοί βασιλόφρονες.

Σπούδασα νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισα για μεταπτυχιακές σπουδές στο δημόσιο δίκαιο στο Παρίσι, στο πανεπιστήμιο Paris II. Στο Παρίσι, ο κινηματογράφος έγινε η καθημερινή μου ψυχαγωγία. Μέσα σε δύο χρόνια είδα περισσότερες από 200 ταινίες.

Υπηρέτησα τη θητεία μου στο πολεμικό ναυτικό, σε πλοίο που εκτελούσε περιπολίες στο νότιο Αιγαίο.

Το 1982 εκλέχθηκα επιστημονικός συνεργάτης στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, μετά από εισήγηση του Αριστόβουλου Μάνεση.

Κατά τη διετία 1984-1986 έζησα στη Μαδρίτη, όπου διεξήγαγα τη βασική έρευνα για τη διατριβή μου και το 1993 εργάστηκα για ένα χρόνο στη Χαϊδελβέργη στο βιβλίο μου «Παράνομα αποδεικτικά μέσα και συνταγματική κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων».

Απέκτησα το διδακτορικό μου δίπλωμα τον Ιούνιο του 1989 στο Πανεπιστήμιο Paris I, με θέμα τις συνταγματικές όψεις της μετάβασης από τη δικτατορία στη δημοκρατία στην Ελλάδα και την Ισπανία («La transition constitutionnelle en Grèce et en Espagne»). Η διατριβή μου εκδόθηκε στη Γαλλία, όπου και τιμήθηκε με το βραβείο “Paul Deschanel”.

Από τη ζωή μου στη Γαλλία, την Ισπανία και τη Γερμανία απέκτησα πολύτιμες εμπειρίες και καλούς φίλους. Τη ζωή μου ουδέποτε τη φαντάστηκα μακριά από την Ελλάδα.

Το 1990 εκλέχθηκα λέκτορας του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1998 επίκουρος καθηγητής. Είμαι μέλος της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής από το 1989.

Το 1998 διορίσθηκα Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη, μετά από πρόταση του Συνήγορου του Πολίτη, Νικηφόρου Διαμαντούρου. Τον Μάρτιο του 2003, η Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής με επέλεξε ομόφωνα για τη θέση του Συνήγορου του Πολίτη. Η Βουλή με τίμησε εκ νέου τον Φεβρουάριο του 2008, ανανεώνοντας τη θητεία μου για μία ακόμη πενταετία.

Τον Αύγουστο του 2010 παραιτήθηκα από την θέση του Συνήγορου του Πολίτη και τον Νοέμβριο του ίδιου έτους εκλέχθηκα Δήμαρχος Αθηναίων, με βασικό στόχο μια δυνατή και ανεξάρτητη τοπική αυτοδιοίκηση, αποκομμένη από τους κομματικούς μηχανισμούς.

Είμαι παντρεμένος με την Ντία Αναγνώστου, επίκουρη καθηγήτρια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και είμαστε γονείς δύο κοριτσιών, 4 και 8 ετών αντίστοιχα.

ΗΛΙΑΣ ΨΙΝΑΚΗΣ>ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ

Ο Ηλίας Ψινάκης είναι από τις λίγες περιπτώσεις ανθρώπων που έκαναν κάτι σπάνιο: Πρώτα έγινε σταρ και μετά δημόσιο πρόσωπο. Μερικά και μόνο περιστατικά της μυθιστορηματικής ζωής του φωτίζουν μια προσωπικότητα που από τις πρώτες ημέρες της γέννησης του – ή μάλλον πριν από αυτή- ήταν αντισυμβατική: Όπως του έχει αποκαλύψει η μητέρα του, η σύλληψη του είχε γίνει στο οικογενειακό τους σκάφος, σε περίοδο διακοπών.

Θα ακολουθήσουν και άλλες “συλλήψεις” σε σκάφη, όπως όλοι γνωρίζουμε, αλλά αυτές δεν είναι παρά μικρές δυσάρεστες παρενθέσεις από τις οποίες θα έβγαινε αλώβητος.

Είναι προφανώς θέμα χαρακτήρα να είσαι συμπαθής….

Ωστόσο στις αρχές της δεκαετίας του ’60, οι μαθητές της Λεοντείου Σχολής μιλούσαν για τον περίεργο συμμαθητή τους που έφτανε κάθε πρωί στο σχολείο με μια θωρακισμένη μαύρη Mercedes, σωματοφύλακες και μποτάκια πλατυποδίας, την εποχή που ακόμα και ο Ωνάσης κυκλοφορούσε στον δρόμο χωρίς καμία φύλαξη.

Λίγοι γνώριζαν όμως πως τα μέτρα προφύλαξης ήταν απολύτως αναγκαία: Από τη μία, ο πατέρας Νότης Ψινάκης ήταν βιομήχανος και ιδιοκτήτης του εργοστασίου ΗΛΚΑ, που κατασκεύαζε ηλεκτρικές συσκευές και εξαρτήματα για μπαζούκας, δικής του ευρεσιτεχνίας (έχει μέχρι σήμερα τα δικαιώματα), τα οποία εξάγονταν σε όλο τον κόσμο.

Από την άλλη οι θείοι του εκείνη την περίοδο δραστηριοποιούνταν επιχειρηματικά στις Φιλιππίνες και είχαν στην ιδιοκτησία τους την εταιρία τηλεπικοινωνιών και ηλεκτροδότησης της χώρας, τη Meralko, δύο τηλεοπτικά κανάλια, αλλά και τη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας.

Ενώ όλα πήγαιναν καλά, ο πιο στενός τους συνεργάτης, ο Φερντινάντο Μάρκος, με την βοήθεια και την παρότρυνση της γυναίκας του, Ιμέλντα, υποκίνησε πραξικόπημα και ανέβηκε στην εξουσία ως δικτάτορας.

Φοβερή λεπτομέρεια: Η Ιμέλντα Μάρκος άρχισε να αποκτά την διάσημη συλλογή παπουτσιών της λόγω της ζήλιας της για τα θρυλικά υποδήματα που είχε η θεία του Ηλία Ψινάκη.

Το πρώτο μέλημα του Μάρκος λοιπόν, ήταν να περάσει στα χέρια του τις εταιρίες της οικογένειας Ψινάκη.

Ο θείος εντωμεταξύ, είχε παντρευτεί την πιο πλούσια και ισχυρή γυναίκα της χώρας, την Πρέσι Λόπεζ. Ο αδερφός της, Χένρι, αμέσως μετά το πραξικόπημα οδηγήθηκε στις φυλακές, οπότε ο θείος φυγαδευμένος από τις Φιλιππίνες, πήγε στην Αμερική, ώστε να καταφέρει να ελευθερώσει, δια της διπλωματικής οδού, τον αδερφό της συζύγου του. Με την συνεργασία της CIA και την βοήθεια του τότε προέδρου της Αμερικής Τζίμυ Κάρτερ, το κατόρθωσε.

Σκληρή η πραγματικότητα, αλλά και ωραίο σενάριο για ταινία: Όλη αυτή η προσπάθεια έγινε πράγματι ταινία, με τον τίτλο «Scapo».

Παράλληλα ο θείος ξεκίνησε μεγάλο αγώνα με τον Νίνο Ακίνο κατά του δικτάτορα Μάρκος, που συν τοις άλλοις έκλεψε την περιουσία των οικογενειών Ψινάκη και Λόπεζ για πέντε πέσος, όσο στοίχιζε δηλαδή το χαρτόσημο των συμβολαίων.

Ο φόβος αντιποίνων, λοιπόν, από τον Φιλιππινέζο δικτάτορα ήταν η αιτία που η οικογένεια στην Ελλάδα είχε λάβει τεράστια μέτρα ασφαλείας και ζούσε υπό καθεστώς τρόμου για την ζωή τους.

Έτσι ο Ηλίας πέρασε όλα τα παιδικά του χρόνια μεταξύ σπιτιών και του μυθικού σκάφους της εποχής, που ήταν πάνω από 45 μέτρα, μαζί με τους Έλληνες γονείς του και τα ξαδέρφια του από τις Φιλιππίνες, που είχαν εντωμεταξύ μεταφερθεί στην Αθήνα.

Στο σχολείο δεν έκανε παρέα με τα άλλα παιδιά και ακόμα και σήμερα οι συμμαθητές του μιλούν για ένα πολύ κλειστό παιδί, που δεν έπαιρνε ποτέ μέρος στις σχολικές εκδηλώσεις.

Μπορεί ως έφηβος να συναντιόταν στην Μύκονο με την Άννα Μανιάνι και τη Λιζ Τέιλορ, αλλά γι’ αυτόν δεν ήταν τίποτα παραπάνω από την καθημερινότητα των διακοπών του.

Όσο μεγάλωνε, τόσο διαφαίνονταν και η εντυπωσιακή ομορφιά του. Σιγά- σιγά, όλοι άρχισαν να μιλούν για τον ψηλό μελαχρινό νεαρό, που οι πάντες υπέκυπταν στην γοητεία του.

Πρώτη και μεγάλη θαυμάστρια του η αυτοκράτειρα της Περσίας Σοράγια, η οποία επισκεπτόταν συχνά τη Μύκονο και ζητούσε συνεχώς από τον τότε σταρ σχεδιαστή του νησιού, Γιάννη Γαλάτη, να μεσολαβήσει για να τον γνωρίσει.

Τέτοιες ιστορίες υπάρχουν δεκάδες…..

Μόλις πάντως έφυγε από την εξουσία ο Μάρκος και η οικογένεια Ψινάκη πήρε και πάλι στα χέρια της τις επιχειρήσεις, τα πράγματα άλλαξαν πολύ και ο νεαρός play boy ήταν πλέον έξω από το καθεστώς της υπερπροστασίας.

Και τότε αρχίζει η εποχή της dolce vita: Είναι η πρώτη φορά που ξεκινάει να κάνει τις δικές του παρέες και να ανακαλύπτει το ακαταμάχητο ταμπεραμέντο του.

Ένα τυπικό βράδυ του, για παράδειγμα, μπορεί να είχε γεύμα με το πριγκιπικό ζεύγος του Μονακό Γκρέις Κέλι και Ρενιέ, με τη Σοφία Λόρεν ή τον πολύ καλό του φίλο, Σωκράτη Καλκάνη, στο ξενοδοχείο Κing George. Μετά, συνάντηση με το μαικήνα της Τέχνης Αλέξανδρο Ιόλα, που η γνωριμία τους έχει μείνει στην ιστορία. Όταν ο Ηλίας πρωτοσυνάντησε τον εκκεντρικό συλλέκτη σε ένα πάρτι, τις πρώτες πρωινές ώρες, έπειτα από ώρα αστείων και συζήτησης χωρίς να έχουν ανταλλάξει ονόματα, ο Ηλίας τού είπε με περισσή ευγένεια:«Κυρία μου, τόση ώρα μιλάμε και δεν μου είπατε πώς σας λένε» Ε, μετά από αυτό, έγιναν αχώριστοι!

Τα πάρτι και οι disco ήταν στα καλύτερά τους και ο γοητευτικός Ηλίας με τo κοφτερό χιούμορ του, ήταν πανταχού παρών και στις παρέες του συμπεριλαμβάνονταν ονόματα όπως η Ειρήνη Παπά, η Ζωή Λάσκαρη, η Έλενα Ναθαναήλ, αλλά και ο Γιάννης Τσαρούχης ή οι σκηνογράφοι Ντίνος Πετράτος και Βασίλης Φωτόπουλος. Τα πρώτα μασκέ πάρτι στην γκαλερί Πιερίδη μάζευαν τους πάντες και ο Ηλίάς για να μεταμφιεστεί έκανε ένα πέρασμα από την «κανονική» γκαρνταρόμπα του Αλέξανδρου Ιόλα, που ήταν γεμάτη παγέτες από το Παρίσι και πάντα έβρισκε ένα εντυπωσιακό κοστούμι για τη (μασκέ) εμφάνισή του.

Αντίπαλο δέος του, τότε, ήταν ο σχεδιαστής μόδας Μπίλι Μπο, εντυπωσιακά όμορφος κι εκείνος. Όσοι γνώριζαν και τους δύο παραδέχονται πως ο Ηλίας κέρδιζε στο ότι δεν ήταν καθόλου σνομπ και διέθετε αυτοσαρκασμό και μαγικό επικοινωνιακό χάρισμα. Μέσα σε αυτήν τη γλυκιά ζάλη της διασκέδασης. η Μαίρη Δρακοπούλου, ιδιοκτήτρια του περιώνυμου Πρακτορείου μοντέλων Models One του πρότεινε —περισσότερο για αστείο— να κάνει την καμπάνια τοπ Nescafe.

Κι εκείνος -για αστείο-δέχτηκε. Σε λίγες ημέρες όλη η Αθήνα γέμισε με γιγαντοαφίσες με το πρόσωπό του, τόσο για την καμπάνια του καφέ, όσο και για το επαναλανσάρισμα του περιοδικού Ταχυδρόμος. Άλλες εποχές τότε, πιο συντηρητικές όμως, και το να εμφανιστεί ο γόνος μιας γνωστής οικογένειας ως μοντέλο σε διαφήμιση ήταν τεράστια δυσφήμιση για την οικογένεια.

Έτσι ύστερα από ένα μεγάλο καβγά με τον πατέρα του, φεύγει για σπουδές στην Αμερική.

Εκεί, σπουδάζει οικονομικά, αλλά μια νέα «νύχτα για να παίξει» ξεδιπλώνεται μπροστά του, ενώ συνεχίζει να κάνει και μόντελινγκ, ώστε να έχει τις ανέσεις που ήθελε στην πολυέξοδη ζωή του. Στάθηκε τυχερός: Το Studio 54 είναι το meeting point του παγκόσμιου star system και εκείνος έχει ένα μεγάλο άσσο για τη σκληρή πόρτα του club και μάλιστα από την είσοδο των VIP: Είχε γίνει φίλος. μερικά καλοκαίρια πριν στη Μύκονο, με τον ιδιοκτήτη Στιβ Ρουμπέν, ενώ είναι φίλος και του Ιόλα. ο οποίος με τη σειρά του είναι στενός φίλος και συνεργάτης με τον πατριάρχη της pop art, Άντι Γουόρχολ, θρυλική φιγούρα και πρωταγωνιστή του Studio 54. Εκεί χορεύει με τον Μικ και την Μπιάνκα Τζάγκερ, κάνει πλάκα με τη Λιζ Τέιλορ και το γόη Αλέν Ντελόν ή πίνει κοκτέιλ με τη Λάιζα Μινέλι, την Γκρέις Τζόυνς και πλήθος γαλαζοαίματων απ’ όλη την Ευρώπη. Κάποιο απ’ αυτά τα ξέφρενα βράδια βρίσκεται στο Factory του Γουόρχολ, μαζί με μεγάλη παρέα, και μέσα στη ζάλη θυμάται αμυδρά τον Άντι να τον φωτογραφίζει. Αρκετά χρόνια μετά, ανακάλυψε στην Μπιενάλε της Βενετίας πως η προσωπογραφία του (με την ίδια τεχνοτροπία που ο Γουόρχολ είχε φιλοτεχνήσει τα πορτρέτα της Μινέλι και της Μονρόε) εκτίθετο ως έργο Τέχνης.

Καθώς σκούπιζε τον ιδρώτα του από το χορό, ρουφούσε σαν σφουγγάρι και κάθε γνώση για το πώς χειρίζονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι τη δημοσιότητα —κάτι που, πολύ αργότερα, θα συνειδητοποιούσε πως θα γινόταν το πρώτο του αληθινό επάγγελμα. Ωστόσο, με το τέλος των σπουδών του, άφησε τη Νέα Υόρκη και επέστρεψε για να εργαστεί στις επιχειρήσεις του πατέρα του. Όλα πήγαιναν καλά, αλλά σι σχέσεις πατέρα και γιου κρέμονταν από μια χαίτη.

Ο Νότης Ψινάκης πίεζε το μοντέρνο Ηλία να κόψει τα μαλλιά του. Η αποχώρηση ήρθε μετά από ένα μεγάλο καβγά, και ύστερα απ’ αυτή κατέφθασε ο νέος κύκλος ξεφαντώματος.

Με εφαλτήριο τις παλιές παρέες, ενώνεται με τους πιο δημιουργικούς ανθρώπους της εποχής. από τους πρωτοστάτες τοπ Ελεύθερου Θεάτρου, μέχρι τη Μελίνα και την Αλίκη, τότε γνώρισε και το βασιλιά της avant-guarde σάτιρας της εποχής. Γιώργο Μαρίνο, ο οποίος είναι μέχρι σήμερα ένας από τους πιο καλούς του φίλους. Σε ένα ταξίδι του με την Ειρήνη Παπά στην Ιταλία, ο Φράνκο Τζεφιρέλι εντυπωσιασμένος από την εμφάνιση και την προσωπικότητά του, του ζήτησε να παίξει στην επόμενη ταινία του Ο Ψινάκης τού απάντησε πολύ φυσικά: «Δεν έχω κανένα ταλέντο και δεν θέλω καθόλου να γίνω διάσημος» Τα φώτα της δημοσιότητας. όμως. είναι σαν τους έρωτες: Όσο τα αποφεύγεις. τόσο σε κυνηγούν. Όλοι τού έλεγαν πως δεν μπορεί να αφήνει ανεκμετάλλευτο το χιούμορ του, οπότε τελικά πείστηκε να γράψει μια σειρά για την τηλεόραση.

Λίγοι γνωρίζουν πως στους θρυλικούς «Απαράδεκτους» της Δήμητρας Παπαδοπούλου, έγραφε τους διάλογους του Βλάση και του «συγκατοίκου» του, γκέι, Γιάννη Μπέζου. Βασισμένος σε σκηνές από τη δική του καθημερινότητα με Βλάση Μπονάτσο (ο οποίος τότε είχε χωρίσει από την Αλίκη και φιλοξενούνταν στο σπίτι Του Ηλία), γράφει σπαρταριστούς διάλογους και περνάει στην ελληνική τηλεοπτική ιστορία, τον πρώτο συμπαθή γκέι χαρακτήρα. Η συνεργασία του σταμάτησε στην πρωτοχρονιά, οπότε μετά έγραψε το σενάριο για τα «Μπακούρια».Κάπου εκεί, σε ένα Ταξίδι Του στην Κέρκυρα, το 1991, βρέθηκε ένα βράδυ στα μπουζούκια και είδε το νεαρό Σάκη Ρουβά να τραγουδάει. Τον παρότρυνε να τον πάρει μαζί του στην Αθήνα, με διάθεση να βοηθήσει το νεαρό τραγουδιστή στην επαγγελματική του εξέλιξη τον γνώρισε σε παράγοντες της μουσικής και δημοσιογράφους και ξαφνικά ο Σάκης βρέθηκε να κάνει παρέα με τους πιο γνωστούς ανθρώπους της Αθήνας. Ένα βράδυ, μετά την ολιγόλεπτη εμφάνιση του εκκολαπτόμενου ποπ σταρ στο Show Center ο Ηλίας Ψινάκης και η Ζωή Λάσκαρη τον περίμεναν να τελειώσει για να πάνε όλοι μαζί σε ένα πάρτι. Στη διαδρομή, όμως, τράκαραν. Σοβαρά τραυματισμένος ο Ηλίας (είχε σπάσει και τα δύο του πόδια) αναγκάστηκε να καθίσει για μεγάλο χρονικό διάστημα κλινήρης. Ο Σάκης νιώθοντας μεγάλη υποχρέωση απέναντί του, βρισκόταν κάθε μέρα στο σπίτι του για τον βοηθάει σε ό,τι χρειαζόταν. Αυτό το διάστημα ισχυροποιήθηκε η φιλία τους και έγιναν αχώριστοι. Μόλις στάθηκε στα πόδια του, πήρε με σοβαρότητα την κατάσταση στα χέρια του και για πρώτη φορά ανέλαβε χρέη «κανονικού» manager . Ο μακρυμάλλης νεαρός με το λευκό έκανε την εμφάνισή του στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το προκλητικό τραγούδι «Πάρ’ τα» και την άλλη μέρα όλοι μιλούσαν για το φαινόμενο Σάκης Ρουβάς. Η σχέση των δύο αντρών έγινε πολύ στενή κι έτσι, όσο πλήθαινε η δημοσιότητα και η επιτυχία του τραγουδιστή τόσο πλήθαιναν και τα κουτσομπολιά γι’ αυτή την τόσο «περίεργη» σύμπραξη. Τα gossip έντυπα στην Ελλάδα είχαν, ήδη, κάνει την εμφάνισή τους και όπως κάθε τι καινούργιο, μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον, πόσο μάλλον όταν εμφανίστηκε σε πρωτοσέλιδο ο τίτλος Ρουβάς – Ψινάκης Παντρεύτηκαν μυστικά στο εξωτερικό.

Τ ο δημοσίευμα πήρε διαστάσεις χιονοστιβάδας. Οι δύο πρωταγωνιστές και σι οικογένειές τους ήταν αδύνατον να κυκλοφορήσουν στο δρόμο. Έπειτα από λίγο καιρό, ο Ηλίας Ψινάκης έκανε δειλά τις πρώτες του δημόσιες εμφανίσεις. Σε μια εκδήλωση, έπεσε πάνω στον Ανδρέα Παπανδρέου.

Ένα σκάνδαλο καλύπτεται μόνο με ένα ακόμα μεγαλύτερο του είπε ο τότε πρωθυπουργός και αυτά τα λόγια έγιναν για εκείνον συμβουλή ζωής.

Αντί λοιπόν να προβούν σε μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμηση, έκαναν το πιο σοφό: απολύτως τίποτα. Οι ανεπιβεβαίωτες φήμες έγιναν μια συνεχής διαφήμιση, χωρίς κόπο.

Ύστερα από αυτό, ακολούθησαν πλήθος σκανδάλων: Από τη συναυλία του Σάκη στην Πράσινη Γραμμή της Λευκωσίας και το σκάφος Λυμπέρη, μέχρι την εμφάνιση του τραγουδιστή με φούστα που είχε σχεδιάσει ειδικά για εκείνον ο φίλος του Ηλία Ψινάκη, Βαλεντίνο.

Πάντως η μανία του να βρίσκεται ο ίδιος πάντοτε πίσω από τις κάμερες ήταν το μυστήριο που πρόσθετε πόντους στην εικόνα του. Μόνο μετά το επαγγελματικό του διαζύγιο από τον Σάκη Ρουβά (που έγινε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες) αποφάσισε να κάνει το επόμενο αστείο του: Να γνωριστεί με τον κόσμο. Η πρώτη συλλαβή της βραχνής και χαρακτηριστικής φωνής του στο ρόλο του κριτή στο talent show «Super Idol» ήταν μόνο η αρχή μιας σχέσης με το κοινό, που πλέον τον παρακολουθεί με φανατισμό, για να απολαύσει τις θρυλικές ατάκες του ή να τον ακούει να λέει με παροιμιώδη ευγένεια τα πιο φρικτά πράγματα, χωρίς να προσβάλλει κανέναν.

Ακόμα και το πιο πρόστυχο πράγμα, όταν το πεις στον πληθυντικό και χωρίς κακή προαίρεση δεν είναι ποτέ χυδαίο», υποστηρίζει ο ίδιος,

Πριν από μερικά χρόνια, πλακώθηκε στο ξύλο σε συνέντευξη Τύπου διεθνών μέσων ενημέρωσης με το δημοσιογράφο Άρη Δαβαράκη, γιατί ο δεύτερος είχε γράψει ένα εξαιρετικά δυσφημιστικό κείμενο για τον ίδιο.

Όταν τον ρώτησαν γιατί το έκανε είπε: “Γιατί είναι φίλος μου. Αν το έγραφε κάποιος που δεν με ξέρει, θα γελούσα.”

Αναμφισβήτητα, ο Ηλίας Ψινάκης είναι φαινόμενο. Πίσω όμως από το δημόσιο και γνωστό του, πλέον, χαρακτήρα υπάρχει και ένα άλλο πρόσωπο: Αυτό του εξαιρετικά πιστού και αφοσιωμένου φίλου, του γενναιόδωρου και χορτασμένου ανθρώπου από τη ζωή, που δεν κοιτάζει τον κατάλογο για να παραγγείλει, αλλά λέει στους φίλους που εμπιστεύεται: «Παραγγείλτε μου εσείς».

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
<< ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ >>
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Πηγή