Σταμάτα! Σταμάτα να τρέχεις για να φτάσεις ποιος ξέρει που, ποιος ξέρει πως, σταμάτα να βιάζεσαι, σταμάτα να μιλάς χωρίς να σκέφτεσαι, σταμάτα να λες θέλω, θέλω και στάσου να δεις όσα έχεις. Μέτρησε τα καλά. Δες τα από μακριά και έπειτα πλησίασε τα!

Γύρνα με την σκέψη πίσω, φτάσε σε εκείνες τις τελευταίες στιγμές που έζησες ανέμελα, ψάξε να βρεις το παιδί που έβαλες σε λήθαργο μια άσχημη νύχτα βίαιης ενηλικίωσης και προσπάθησε να θυμηθείς για που ξεκίνησες. Πόσο καιγόταν το μέσα σου τότε για να φτάσεις κάπου, και έπειτα δες είσαι κοντά του ή μακριά;

Κοίτα τη μορφή σου στον καθρέφτη και βάλε δίπλα της μια φωτογραφία σου που η ευτυχία σου ξεπηδάει από το χαρτί. Πότε ήταν η τελευταία φορά που γέλασες αληθινά; Θυμάσαι τότε που ήσουν παιδί και αρκούσε μια καραμέλα για να νιώσεις πλούσιος και ευτυχισμένος; Τώρα έχεις ένα βάζο γεμάτο καραμέλες και όμως είσαι σκυθρωπός.

Θυμάσαι τότε που με τα πόδια σου μονάχα περπατούσες όλη την πόλη για να συναντήσεις τους ανθρώπους που αγαπάς; Πότε ήταν η τελευταία φορά που αφιέρωσες λίγο από το χρόνο σου για να δεις και να ακούσεις τους ανθρώπους που αγαπάς;

Θυμάσαι εκείνο το τζιν που σου φαινόταν πάντα κατάλληλο, το φορούσες για να πας για ποτό, για καφέ, για φαγητό, στο θέατρο, στο σινεμά, στο ραντεβού, επίσκεψη στους συγγενείς. Έχεις μια ντουλάπα γεμάτη παντελόνια και όμως κανένα ποτέ δεν είναι πια κατάλληλο.

Θυμάσαι ποιος ήσουν και βλέπεις ποιος είσαι τώρα!

Ξεθώριασες κι εσύ όπως ξεθώριασε το παλιό σου τζιν και η ευτυχία σου.
Ξεθώριασες και χάθηκες μέσα στις ενήλικες νύχτες σου όμως να ξέρεις πάντα στον ήχο της σιωπής θα ξυπνάει το παιδί που έβαλες για ύπνο και θα ζητά επίμονα «τις καραμέλες».

Κρύψου πίσω από ρούχα αυστηρά, από ενήλικες υποχρεώσεις μα να ξέρεις πάντα, της νύχτας το σκοτάδι θα ξυπνά το παιδί που έβαλες για ύπνο!

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°